Eigendom van Angela White
De beroemdste scène in de hedendaagse porno is helemaal geen porno zoals wij die kennen. Ja, de acteurs zijn naakt. En alles, van de belichting tot het meubilair, maakt duidelijk dat het duo op het scherm inderdaad net klaar is met neuken voor de camera. Maar wat fans de afgelopen zes jaar in vervoering heeft gebracht is een 17 minuten durende clip waarin hoofdrolspeelster Angela White huilt, overweldigd door de intimiteit die ze heeft opgebouwd met tegenspeler Manuel Ferrara, die ze in tranen knuffelt.
De scène, die te zien is in de door White geregisseerde film Angela Volume 3, is sindsdien de pornowereld ontstegen als zowel een meme als de inkapseling van seksuele kwetsbaarheid die maar zelden op film wordt vastgelegd. In aflevering twee van Thotline, de adviesshow van White en collega Emma Rose, bespreekt White het fenomeen van huilen na seks met een beller die hetzelfde doet. Bekijk de aflevering hieronder en lees dan White's verhaal over hoe de legendarische scène tot stand kwam en wat het voor haar betekent dat het zo iconisch is geworden.
Angela Volume 3 maakte deel uit van een showcase. Een showcase of portfolio is bedoeld om een artiest en zijn of haar vaardigheden in de schijnwerpers te zetten en hem of haar op zijn of haar best te laten zien. Dus normaal gesproken zit er bij een showcase een grote, belangrijke scène. In de industrie denken we aan zo’n grote scène bij bijvoorbeeld je eerste jongen-meisjesscène, je eerste anale scène, je eerste blowbang, je eerste gangbang,dat soort dingen. In Angela Volume 1 deed ik mijn eerste anale scène en mijn eerste dubbele penetratiescène. In deel twee deed ik mijn eerste blowbang-scène en mijn eerste gangbang-scène. Naarmate je carrière vordert, hoef je minder van zulke grote scènes te doen, want als je ze eenmaal gedaan hebt, schrap je ze van de lijst. Voor Angela 3 dacht ik dat de grote scène een creampie met Manuel Ferrara zou zijn. Ik heb altijd hoge verwachtingen als ik met Manuel film, want onze chemie is altijd heel goed geweest. We hebben altijd een sterke band in scènes en ik kan me echt laten gaan bij hem. Ik had dus hoge verwachtingen, maar het heeft mijn verwachtingen zeker overtroffen. Ik had nog nooit een creampiescène gedaan omdat het voor mij heel persoonlijk is. Het is iets wat ik meestal voor mijn privéleven bewaar. Maar de chemie die ik opbouwde met Manuel en de vriendschap die we ontwikkelden en het vertrouwen dat ik in hem had, gaven me het gevoel van, weet je wat, ik ga het doen met Manuel. Ik wist dat mijn fans het geweldig zouden vinden dat ik een creampie zou doen. Ze vroegen er al jaren om.Zelfs als we het hele ‘in mij klaarkomen’-ding even buiten beschouwing laten, was de scène zo intens. We waren zo kwetsbaar in de manier waarop we met elkaar verbonden waren, de manier waarop we al onze muren lieten zakken, de manier waarop de rest van de kamer wegsmolt. Het waren gewoon wij tweeën die elkaar omhelsden, met elkaar verbonden waren en bij elkaar waren, en ik werd echt overweldigd door de intensiteit van de emoties die ik op dat moment voelde. En dan ook nog de inwendige ejaculatie, die voor mij persoonlijk heel intiem is en waarbij ook nog eens heel veel oxytocine en endorfine en dopamine vrijkomt: ik was gewoon overweldigd.Het is echt zeldzaam om dat niveau van vertrouwen te bereiken, onder welke omstandigheid dan ook, laat staan in een werkomgeving. Ik denk dat Manuel en ik een heel speciale, unieke band hebben en ik moet het hem dan ook nageven omdat er twee mensen nodig zijn om een sterk team te vormen. Seks is een dans en ik kan me niet kwetsbaar opstellen als hij dat niet ook wil. Ik heb iemand nodig die dat samen met mij doet. Het feit dat hij bereid is om dit samen met mij te doen is echt ongelooflijk. Sommige mensen zouden die scènes als behoorlijk hardcore beschouwen, van een anale DP naar blowbang naar gangbang, maar die creampiescène was de meest hardcore scène die ik ooit had gedaan. Ik denk dat dat soort vertrouwen en kwetsbaarheid het ultieme taboe is. Om op dat punt te komen, dat is veel moeilijker en intenser dan een gangbang.Ik kan me maar één keer in mijn leven herinneren dat ik overmand werd door dat soort emoties na seks. Maar ik denk dat mensen dat willen. Ik denk dat mensen wanhopig contact willen met andere mensen. En ik denk dat ze dat willen doen op een manier waarop ze zoveel vertrouwen hebben in die persoon dat ze bereid zijn hun verdediging te laten varen en zich volledig kwetsbaar op te stellen, volledig zichzelf te zijn en geaccepteerd te worden om wie ze zijn. Ik denk dat dat is wat we allemaal zo graag willen, en het is echt moeilijk om dat te bereiken. Ik zou graag meer van dat niveau van intimiteit zien in porno. Uiteindelijk is dat waar ik in elke scène naar streef. En meestal schiet ik tekort. En daar zijn veel redenen voor. Soms is de omgeving niet helemaal goed. Stel bijvoorbeeld dat je probeert contact te maken met je partner op het scherm, maar dat een regisseur je teveel regisseert en je vertelt in welke positie je moet liggen, wanneer je van positie moet veranderen en wanneer je een orgasme moet krijgen. Dat is niet bevorderlijk voor het loslaten en spontaan zijn met je partner. De manier waarop porno soms wordt opgenomen is niet bevorderlijk voor dat niveau van intimiteit. En dan is het ook nog moeilijk om dat niveau van intimiteit te bereiken als er geen camera's in de buurt zijn. De droom van elke maker is om mensen op zo'n belangrijke manier te raken. En die scène was niet alleen ontroerend voor mij, maar duidelijk ook voor veel andere mensen. Dat is het ultieme doel. Voor mij is het meest fantastische deel wanneer ik naar conventies ga en fans ontmoet. Ik heb fans gehad die me huilend vertelden hoezeer die scène hen geraakt had. En zelfs de Pornhub-reacties - Pornhub-comments zijn berucht grappig en hard. Als je kijkt naar de Pornhub-reacties onder die scène, zeggen zo veel mensen: ‘O mijn god, wat gebeurt er? Mijn ogen komen klaar’ of ‘Ik kwam hier om me af te trekken, niet voor een tranentrekker’. Iemand zei: ‘Dit is per ongeluk de beste liefdesscène die ooit is opgenomen.’ Het is ongelooflijk om bekend te staan om die scène. Het was niet alleen mijn beste pornoscène, wat het ook was, maar het was een van de beste seksuele momenten van mijn leven. Het voelt echt goed dat dit te zien is op het scherm en dat het speciaal is geworden voor mijn fans. Er zijn andere dingen die ik heb gedaan waarbij ik het gevoel had van: ‘Wow, de connectie was zo sterk. Dit is te gek. Dit is een van de meest ongelooflijke dingen die ik ooit heb opgenomen.’ En om wat voor reden dan ook, misschien is de belichting niet goed of is het gewoon niet goed vastgelegd en voelen de fans het niet zoals ik het op dat moment voelde. Dat die creampiescène met Manuel zoveel voor me betekende en dat de fans zagen hoeveel het betekende en dat het ook zoveel voor hen betekende, is echt speciaal.Dit stuk verscheen oorspronkelijk op VICE US.
De scène, die te zien is in de door White geregisseerde film Angela Volume 3, is sindsdien de pornowereld ontstegen als zowel een meme als de inkapseling van seksuele kwetsbaarheid die maar zelden op film wordt vastgelegd. In aflevering twee van Thotline, de adviesshow van White en collega Emma Rose, bespreekt White het fenomeen van huilen na seks met een beller die hetzelfde doet. Bekijk de aflevering hieronder en lees dan White's verhaal over hoe de legendarische scène tot stand kwam en wat het voor haar betekent dat het zo iconisch is geworden.
Advertentie
Angela Volume 3 maakte deel uit van een showcase. Een showcase of portfolio is bedoeld om een artiest en zijn of haar vaardigheden in de schijnwerpers te zetten en hem of haar op zijn of haar best te laten zien. Dus normaal gesproken zit er bij een showcase een grote, belangrijke scène. In de industrie denken we aan zo’n grote scène bij bijvoorbeeld je eerste jongen-meisjesscène, je eerste anale scène, je eerste blowbang, je eerste gangbang,dat soort dingen. In Angela Volume 1 deed ik mijn eerste anale scène en mijn eerste dubbele penetratiescène. In deel twee deed ik mijn eerste blowbang-scène en mijn eerste gangbang-scène. Naarmate je carrière vordert, hoef je minder van zulke grote scènes te doen, want als je ze eenmaal gedaan hebt, schrap je ze van de lijst. Voor Angela 3 dacht ik dat de grote scène een creampie met Manuel Ferrara zou zijn. Ik heb altijd hoge verwachtingen als ik met Manuel film, want onze chemie is altijd heel goed geweest. We hebben altijd een sterke band in scènes en ik kan me echt laten gaan bij hem. Ik had dus hoge verwachtingen, maar het heeft mijn verwachtingen zeker overtroffen. Ik had nog nooit een creampiescène gedaan omdat het voor mij heel persoonlijk is. Het is iets wat ik meestal voor mijn privéleven bewaar. Maar de chemie die ik opbouwde met Manuel en de vriendschap die we ontwikkelden en het vertrouwen dat ik in hem had, gaven me het gevoel van, weet je wat, ik ga het doen met Manuel. Ik wist dat mijn fans het geweldig zouden vinden dat ik een creampie zou doen. Ze vroegen er al jaren om.
Advertentie
Advertentie