Dit weekend vond mijn virtual reality-ontmaagding plaats: eindelijk kreeg ik de kans om een VR-bril te dragen. De HTC Vive, om precies te zijn, waarmee ik Blarp! mocht uitproberen. Dit is een nieuwe game van Isaac Cohen waarbij het de bedoeling is dat je ballen door een digitale ruimte heen slingert als een soort lasso, en er andere objecten mee raakt. Eerlijk gezegd haalde ik niet zoveel punten – niet omdat ik een VR-groentje ben, maar eerder omdat ik echt slecht ben in games. Ik was onzeker over mijn voetenwerk, bewoog erg voorzichtig en kneep vaak harder in de controller dan nodig was.
Het hielp ook niet mee dat de gerasterde kubus waarin ik me bevond me een wat claustrofobisch gevoel gaf. Ik was druk bezig om allerlei objecten te ontwijken, maar moest ondertussen ook mijn best doen om mijn hoofd niet tegen het plafond te stoten. Het voelde alsof ik me daadwerkelijk in een fysieke ruimte bevond: hoe harder je de bal van je af zwaaide, hoe sneller de bal door de kubus heen raast en stuitert.
Advertentie
Het was een geweldige ervaring, maar er zijn nog genoeg verbeteringen mogelijk. Het draadachtige ontwerp en het beperkte kleurenpalet zitten nog erg in de beginfase – het is geen toeval dat het een beetje lijkt op hoe het spel Pong er ooit heeft uitgezien. “Tijdens de ontwikkeling van Blarp! keek ik naar de technische aspecten van Snake en Pong,” vertelt Cohen aan The Creators Project. “Zo iconisch en precies is mijn spel natuurlijk nog niet, maar ze vormden wel mijn aanknopingspunt. Ik wil eerst de basis onder de knie hebben voordat ik aan het ‘echte werk’ begin.” Ook in andere projecten, zoals Rainbow Membrane en Enough, probeert Cohen de digitale ruimte menselijk en comfortabel te maken. Van deze ruimtes maakt hij bakens van rust – meditatieve plekken die zijn afgesloten van de fysieke wereld.
In deze tijd is het geen overbodige luxe om af en toe te ontsnappen in een virtuele realiteit, al betekent dat niet dat iedereen ook VR-producten in huis heeft staan. Mensen die dat wél hebben zijn nu vooral nog gameontwikkelaars en Cohen vindt dat vrij logisch. “Zo kunnen ontwikkelaars alle imperfecties uit de technologie halen, zodat anderen dit niet meer hoeven te doen. En zo weten ze hoe je de interactie tussen mens en VR optimaal kunt toepassen voordat mensen er daadwerkelijk gebruik van kunnen maken. Al kan ik zelf ook niet wachten totdat dit eindelijk eens gebeurt.” Bekijk meer werk van Isaac Cohen op zijn website.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
