Kak alsjeblieft niet meer in de handdoek van Veras Fawaz

In onze serie ‘Het VICE Interview’ stellen we elke keer ietwat ongemakkelijke en zeer uiteenlopende vragen aan beroemde en/of interessante mensen. In deze aflevering spreken we muzikant en regisseur Veras Fawaz over aliens, zijn liefde voor The Notebook en een volgekakte handdoek.

VICE: Wat is het grootste dat je ooit hebt gesloopt?
Veras Fawas: Ik ben niet echt zo’n sloper, man. I’m a lover, not a fighter. Ik heb ooit een kledingkast in elkaar geslagen toen ik boos was, maar die was van een soort textiel. Ik heb geen gat in de muur geslagen, zoals de meeste mannen doen. Als ik boos ben ga ik meer in m’n hoofd vechten, en soms schreeuw ik heel hard. Ik heb wel een paar keer van die gekke paniekaanvallen gehad, dat je echt tegen de vloer aan slaat en gaat huilen. Als je dat zou filmen ziet het er vast heel zielig uit.

Als je morgen sterft, wie is er dan niet welkom op je begrafenis?
Er is een guy bij wie ik dat altijd dacht. Hij was het worst case scenario; hij heeft m’n zusje zwanger gemaakt, hij heeft in het gezicht van m’n moeder getuft, hij heeft mij geslagen. En ik dacht altijd: er is niemand die ik haat, maar ik haat hem. Maar ik was laatst bij m’n familie, en toen zag ik hem weer, en merkte ik dat ik hem vooral heel zielig vindt. Het is heel kut voor hem. Dus om antwoord te geven: iedereen mag op mijn begrafenis komen.

Voor welk nummer van een andere artiest zou je een moord plegen om het zelf te hebben geschreven?
Dawn Chorus, van Thom Yorke. Dat is een prachtig nummer qua tekst en vibe. Nederlandstalig denk ik Alles Is van Spinvis.

Wanneer zei je voor het laatst tegen jezelf: ik ga nooit meer drinken.
De periode waarin ik dat tegen mezelf zei was denk ik twee jaar geleden. Ik kwam net uit een relatie van vier jaar, en ik ging in die tijd heel veel met Joost en Stuntje om. Dat was echt zelfdestructief, drank was ook een ontsnappingsmiddel. Als ik beelden terugzie van die periode zie ik hele domme dingen. Dingen waar ik me voor schaam, en waar ik m’n oprechte excuses voor heb aangeboden. Ik was op Lowlands met een vriend van me, en hij was de hele tijd met een meisje bezig. Hij vertelde mij dat hij haar echt leuk vond, en die avond nog heb ik seks met haar gehad in het zwembad. Ik zei tegen hem en mezelf dat het kwam door de drank, maar laten we eerlijk zijn: ik was de weg kwijt en begon iemand te worden die ik verafschuw.

Het was een tijd waarin heel veel gekke dingen gebeurden. Op een avond belde een vriend me op met de vraag of hij langs kon komen, en wat vrienden mee mocht nemen. Ja, is goed. Een half uur later stonden er dertig mensen in m’n appartement. Ik ben toen ladderzat geworden. De volgende ochtend werd ik wakker en moest ik kotsen. Ik voelde me slecht, en wilde af van alle viezigheid. Toen ben ik gaan douchen, en nadat ik klaar was pakte ik m’n handdoek. Wat bleek: iemand had in m’n handdoek gekakt. Er zat gewoon een volle drol in.

Welke beautyproducten gebruik je?
Gewoon Nivea-creme voor op m’n gezicht als ik een droge huid heb. En van die shit voor op je lippen, Purol. Dat is echt verslavend, man. Ik vind het ook heel belangrijk om lekker te ruiken en er verzorgd uit te zien. Ik ben een nette jongen met geschoren schaamhaar. Soms laat ik m’n snor staan, tot ik Bram Krikke voorbij zie komen. Dan haal ik ‘m er weer af.

Zijn er complottheorieën waar je in gelooft?
Ik geloof sowieso niets wat Lange Frans allemaal op z’n Instagram plaatst. Holy fuck, die guy is ver down the rabbit hole. Ik geloof zelf sowieso in aliens. Niet op de Area 51, groene wezentjes manier, maar het is een feit dat er ontelbaar veel sterrenstelsels zijn die elke dag verder worden uitgebreid, dus er moet wel ergens een planeet zijn met dezelfde elementen als de Aarde, waar organismen kunnen groeien. Dat kun je alien noemen, toch? Dat is iets waar ik wel in geloof.

Maak de volgende zin af: ‘het grootste probleem met jonge mensen van tegenwoordig is…’
Als mens ben je constant bezig met wie je bent en wie je wil zijn, en ik denk dat sociale media dingen hierin veel moeilijker maakt. Je schept onrealistische verwachtingen voor jezelf, gebaseerd op dingen die je bij anderen ziet. Designerkleding, likes, views. Dat brengt heel veel druk mee. Ik hou van het internet, en het internet heeft me gemaakt wie ik vandaag de dag ben, maar het is tegelijkertijd een van de engste dingen die er bestaat.

Van welke film of serie moet jij heel hard janken?
Ik ben een hele emotionele jongen, en ik kan heel goed opgaan in films. Het is m’n eigen beroep natuurlijk. The Wire heeft me intens geraakt. De portretten die in die serie worden gemaakt zijn heel realistisch. Mensen zijn fucking fascinerend, dus het is sick om te kijken naar een hele goede weergave van hoe het is om op een andere plek in de wereld op te groeien. Het einde van The Notebook pakt me ook elke keer, daar ga ik niet over liegen. Maar ook 500 Days of Summer. Ik hou van die soort romantische films. Notting Hill zet ik ook elk jaar op en Hugh Grant doet het altijd voor mij. Liefde is corny.

Als je een bokser was, met welk nummer zou je dan opkomen?
I’m Not In Love van 10cc. Een erg goed nummer, dat ook vaak wordt gebruikt tijdens de seks. Het zet een vertekend beeld, mensen raken verward, en dan kan je de match in en knallen. Het is erg belangrijk om met verwachtingen te spelen, op een natuurlijke en sexy manier. Speel de underdog. Wees het Trojaanse paard. Soldaten die iedereen vermoorden, verpakt als cadeau.

Voor welke Nederlandse traditie zou jij de barricade opgaan?
Dit ligt erg gevoelig hè, tegenwoordig. Wat hebben we allemaal? Carnaval is kut. Koningsdag vind ik ook niet echt bijzonder. Ik hecht er weinig waarde aan. Ik denk ook dat veel Nederlanders met een migratieachtergrond het land wel waarderen, maar zich heel neutraal voelen bij dit soort dingen. Ik ben erg Zwitserland hierin.

Wat zou je doen als je een dag de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter had?
Op het moment dat je deze vraag aan welke man dan ook stelt gaan er zich gelijk hele perverse dingen afspelen in zijn hoofd, maar in alle eerlijkheid ben ik vooral heel benieuwd naar wat mensen van mij vinden. Dus ik zou het uitkiezen op een dag van een filmpremière ofzo, en dan onder een onzichtbaarheidsmantel meeluisteren als mensen gaan napraten over mijn film. De echte feedback, en de echte reacties. Daar leer je het meeste van.