Hoe voetballer Lewis Montsma ook Burberry-model werd

De fotograaf zet Lewis Montsma (20) op allerlei plekken neer in Amsterdam, in verschillende poses. Op kletsnatte bankjes, midden op het tramspoor met een bal op zijn hoofd en tussen de gordijnen in een bomvol café. Normaal gesproken beginnen voetballers al te klagen als het fotograferen langer dan vijf minuten duurt, maar Montsma poseert rustig, zonder ook maar een keer te zuchten.

De verdediger brak dit seizoen niet alleen door als profvoetballer bij FC Dordrecht. Hij maakte een maand geleden ook zijn debuut op de catwalk. Voor talloze fotografen en veel hooggeëerd publiek liep hij een modeshow voor het merk Burberry. VICE Sports sprak met Montsma over zijn doorbraak in twee compleet verschillende werelden.

VICE Sports: Ha Lewis, hoe is het voor jou als voetballer dat het nu ineens veel over je modellencarrière gaat?
Lewis Montsma: Ik had niet verwacht dat het zo’n impact zou hebben. Toen ik die show mocht lopen, hoopte ik vooral dat de club mee zou werken. Ik heb uiteindelijk maar één training gemist. Het was jammer dat er op social media allemaal geluiden kwamen dat ik de wedstrijd tegen FC Den Bosch had laten schieten, maar toen stond ik gewoon in de basis. Ik zou het ook een beetje amateuristisch richting FC Dordrecht vinden als ik wedstrijden zou missen voor een show.

Hoe ben je eigenlijk ontdekt als model?
Mijn vader heeft een bedrijf waarmee hij film- en fotografie-apparatuur verhuurt. Op een dag hielp ik hem een handje om spullen op te halen bij een shoot op het strand in Zandvoort. Het was een shoot van Philip Riches, een fotograaf die ook in de jury van Holland's Next Top Model heeft gezeten. Hij vroeg toen aan mijn vader of ik ook een model was. Mijn vader moest daar wel om lachen. “Nee joh, dit is mijn zoon,” zei hij. Ik liep in een joggingsbroek, droeg een bril en had mijn haar niet gedaan. Hij vroeg me om mijn bril af te zetten, en was best onder de indruk. Toen vroeg hij of ik een keer langs wilde komen om foto’s te maken. Ik dacht: ach, laten we het eens proberen.

Wat gebeurt er na zo’n ontdekking?
Ik heb foto’s laten schieten, ook al had ik totaal geen ervaring. Even later kwam er een casting director van Burberry bij Philip langs in Amsterdam. Hij was op zoek naar geschikte kandidaten voor een modeshow. Philip liet die man wat foto’s van mij zien, en hij was meteen nieuwsgierig: “Is hij toevallig in de buurt? Kan ik hem ontmoeten?” Ik was in Amsterdam, dus ik ben meteen die kant opgegaan. Die man nodigde me uit voor een casting in Londen, voor een show van Burberry. Niet veel later zat ik in het vliegtuig.

Dat klinkt alsof het allemaal ineens heel rap ging.
Ja man, ik zat daar in Londen in een kamer met twintig andere modellen te wachten. De meesten hadden echt van die modellenkoppies. Op dat moment zag ik nog niet echt een topmodel in mezelf, ik had nog niet zoveel zelfvertrouwen. Al had dat vast vooral te maken met mijn gebrek aan ervaring. Op een gegeven moment werd ik naar binnen geroepen, waar ik de hoofddesigner van de modeshow ontmoette. Hij vroeg me om mijn shirt uit te doen en even op en neer te lopen. Binnen twee minuten stond ik weer buiten.

Had je dat loopje van tevoren geoefend?
Haha, ik had daar natuurlijk helemaal geen ervaring mee. Ik moet bekennen dat ik hem vooraf een keer met Phillip heb geoefend. Hij was inmiddels al mijn agent geworden. Blijkbaar ging het wel lekker, want diezelfde avond nog kreeg Philip een mailtje dat ik was geselecteerd voor de show. Ik was blij, maar had eigenlijk geen idee wat me te wachten stond.

Had je al eerder van mensen gehoord dat ze een model in jou zagen?
Mijn moeder zei altijd al dat ik iets als model moest gaan doen. Maar moeders vinden altijd alles goed aan hun kind, dus ik nam dat niet al te serieus. Mijn lengte is natuurlijk erg voordelig, ik ben 1,91. Daarnaast hoor ik weleens dat ik een strak gezicht en diepe ogen heb. Met een strak gezicht bedoelen ze dat mijn kaaklijnen en jukbenen erg duidelijk zichtbaar zijn.

Hoe ging de modeshow in Londen eraan toe?
Die vrijdag had ik nog een wedstrijd tegen FC Twente, en de volgende ochtend vloog ik naar Londen. Er stonden bij de show echt iets van 25 dames klaar om iedereen op te maken. Ik had natuurlijk nog nooit make-up op gehad. Maar het was niet echt veel: iets voor op mijn wenkbrauwen, een beetje poeder op mijn gezicht en vaseline op mijn lippen.

Ik zag dat je wel een opvallende outfit aan had. Zou je zoiets ook in het normale leven dragen?
Ik had een grote zonnebril op en droeg een lange jas. Het was niet echt een outfit die ik in het dagelijks leven aan zou doen, maar sommige gasten liepen er nog veel gekker bij. De materiaalman van FC Dordrecht vond het jasje wel mooi dat ik droeg. Hij vroeg nog: “Heb je er thuis niet nog zo een voor me liggen?” Helaas kon ik hem er geen cadeau doen, want bijna alle spullen moest ik daarna weer inleveren. Alleen de Burberry-onderbroek van de show ligt nog thuis.

Hoe gaat het er achter de schermen aan toe bij zo’n show? Is het erg hectisch?
De modellen zijn wel rustig, maar dat kan ik niet zeggen van de mensen die alles moeten regelen. Het programma moet natuurlijk tot in de puntjes perfect verlopen. Een kwartier voor de show kreeg ik pas mijn kleding aan, omdat ze willen voorkomen dat er iets vies wordt. Het was bloedheet achter de schermen, dus er liepen constant mensen met witte doekjes het zweet van mijn hoofd af te deppen. En ze gingen met rollers over mijn kleding, zodat het recht zou blijven en er geen haartjes op kwamen. Er staan letterlijk vrouwen met een timer, die precies aangeven wanneer iedereen moet lopen.

Hoe was het om op de catwalk te lopen?
Het was natuurlijk hartstikke druk in de zaal en iedereen keek naar me. Ik mocht absoluut niet lachen, maar vanbinnen genoot ik wel. Ze hadden er een aardig doolhof van gemaakt, ik moest allemaal hoekjes om en trappetjes af. Achteraf hoorde ik ook dat Kim Kardashian tussen het publiek zat. Achter de schermen zag ik ook allerlei bekende vrouwelijke modellen als Irina Shayk en Kendall Jenner. Ik weet niet of die namen je iets zeggen?

Ik kan niet ontkennen dat ik ze volg op Instagram.
Haha, maar tof toch? Dat dit soort mensen gewoon in dezelfde show lopen als ik. Ik heb ze helaas niet ontmoet. Ze komen om de show te lopen, en daarna zijn ze snel weer weg.

Bij programma’s als Holland’s Next Top Model komt het vaak over als een vrij harde wereld. Hoe heb jij dit ervaren?
Dat is denk ik ook wel zo. De dag voor de show ging ik samen met twee andere modellen een hapje eten. Van een van die jongens vond mijn agent al dat hij iets moest afvallen. Uitgerekend die jongen bestelde een pizza. Ik had zelf zalm en de andere nam fish and chips. Onze maaltijden had ik op Instagram in mijn verhaal gezet. Op een gegeven moment kreeg ik een appje van mijn agent: “Wie eet die pizza?” Dat eerste model dacht al meteen: shit, daar ga ik. Via de telefoon kreeg die jongen even op zijn donder. Het is blijkbaar uit den boze om voor een show pizza te eten. Ik probeerde nog te zeggen dat het een gezonde pizza was, maar dat werkte niet.

Wat vinden je teamgenoten ervan dat ze een model in de selectie hebben?
Die gasten reageerden allemaal heel erg positief. Ik vloog de ochtend na de show alweer terug, dan was ik mooi op tijd voor de training. Iedereen vroeg meteen hoe het was gegaan. Ze maakten natuurlijk ook wat grapjes en riepen constant “model” naar me. Dat vind ik mooi, dat hoort er ook wel een beetje bij.

In je portfolio staan ook wat extravagante foto’s, zoals eentje met een doorschijnende tanktop . Wat voor reacties krijg je daarop uit de voetbalwereld?
Die foto’s met de kettingen vond ik zelf wat minder. Dan krijg ik van mijn agent te horen: “Als je die foto post, is dat goed voor je Instagram.” Ik had al andere foto’s van de shoots geplaatst, maar toen gaf mijn agent aan dat ik een keer een wat sexyere foto erop moest zetten. Dat deed ik dan maar. Weet je? Ik moet er ook een beetje schijt aan hebben. Gewoon niet te veel denken aan wat andere mensen ervan vinden.

Zijn er ook nadelen aan de combinatie tussen het leven als voetballer en model?
Nou, er zijn wel wat merken waarvoor ik niet kan lopen. Louis Vuitton zoekt voornamelijk naar hele smalle modellen, en daar heb ik te grote voetbalbenen voor. Dat sluit dus wel wat deuren. Verder valt het wel mee, en heeft het ook best wat raakvlakken. In allebei de werelden is het bijvoorbeeld belangrijk om op je voeding te letten. En voor het modellenwerk en voor het voetbal is het ook belangrijk om afgetraind te zijn. Maar als je te gespierd bent, is het in beide gevallen ook weer niet goed.

Ben je weleens bang dat je voetbal- en modellencarrière ooit ergens in de knoop gaan komen?
Ik wil die keuze nog niet maken, en gelukkig hoeft dat ook nog niet. Ik ben wel altijd benieuwd hoe bijvoorbeeld een volgende club ermee omgaat. Ik ga in ieder geval niet een contract bij een club van het kaliber FC Utrecht laten lopen om verder te gaan met modellenwerk.

Het is nu wel lekker dubbel verdienen. Stond je te kijken van het bedrag dat je kreeg voor de show?
Bij zo’n modeshow is het natuurlijk wel in een klap lekker cashen. Natuurlijk zou het heerlijk zijn als je zoiets wekelijks kunt doen. Met het voetbal verdiende ik al geld met iets wat ik ontzettend leuk vind, en daar komt dit dan nog bovenop. Mij hoor je niet snel klagen.

—

Je kunt je hier aanmelden voor onze nieuwsbrief om wekelijks het beste van VICE Sports Nederland in jouw mailbox te krijgen.