Kensington is wel/niet de nieuwe Kane

Je kunt ze haten of van ze houden, maar om Kensington kun je niet meer heen. De hardwerkende jongens hebben een flinke handvol hits, uitverkochte tours, een MTV Award en twee gouden platen, en zijn op weg de grootste rockband van Nederland te worden. Tel daarbij op dat ze gisteren het derde album Rivals uitbrachten en eerder al hun grootste clubshow ooit aankondigden: een eigen headline show in de HMH. Ik moest meteen aan Kane denken. Ik sprak ze naar aanleiding van dit alles.

Noisey: Ik ga beginnen met een vervelende vraag.
Casper: Oh dit is zo Noisey al meteen. Je gaat zeker niks vragen over de inhoud he?
Eloi: Nou, we gaan gewoon lekker politiek correct antwoorden.

Zijn jullie de nieuwe Kane?
Eloi: Ja. Nee. Nee, ja. Nee, we zijn gewoon Kensington.

Casper: Kane is natuurlijk wel de afgelopen vijftien jaar de grootste rockband van Nederland geweest. In die voetsporen willen we wel treden. Maar wel op z’n Kensingtons. We kunnen nou wel iets onaardigs over Kane gaan zeggen, want dat wil jij graag, maar we zijn gewoon aardige jongens.

Met grootheid komen ook haters en kritiek. Wat is de hardste kritiek die jullie over je heen krijgen?
Eloi: Nou, het gaat nooit echt over de inhoud. We zijn ook erg kritisch op onszelf, we brengen niks uit waar we niet honderd procent achter staan. Als je blij bent met wat je doet maakt het ook niet zoveel uit als iemand het kut vindt.
Casper: Ik weet niet of we weten wat we wel moeten doen, maar we weten in ieder geval goed wat we niet moeten doen.
Eloi: Het kutste wat je kan doen is opeens arrogant gaan doen, dat hebben we helemaal niet in ons.
Casper: Nederlanders kunnen ook niet zo goed haten. We zijn een beetje een knullig land daarin. Er is hier ook geen ruimte voor een rel van Blur-Oasis formaat. Ik vind kritiek ook prima. Je mag onze show kut vinden, soms spelen we ook wat minder. Maar ga niet beginnen over strakke broeken en hippe kapsels.

Maar jullie hebben helemaal geen hippe kapsels.
Casper: Ook dat nog.

Jullie zijn ook veel bezig in het buitenland. Hoe gaat het daar?
Casper: Heel goed. We waren laatst in Zwitserland en speelden op een festival voor vijfduizend man. En dan mensen zien meezingen, dat is superbruut. We zijn heel veel bezig met Duitsland, het is te gek om daar te spelen.
Eloi: Maar het boeit je helemaal niet he, ik zie het aan je. Zullen we even iets over tieten zeggen?

Vinden jullie Duitse meisjes een beetje leuk?
Eloi: Dat is een veel te algemene vraag.

Oké, komen er een beetje geile wijven op jullie shows in Duitsland af?
Casper: Niet significant geiler dan in Nederland. Wat wel fijn is, is dat ze hun muil houden als je aan het spelen bent. Nederlanders moeten altijd luidruchtig hun week doornemen als je daar de liedjes waar je jaren met pijn en moeite aan hebt gewerkt staat te spelen.

Vertel even over de groupies.
Eloi: Ja, eh, die zijn er. Daar neuken we niet mee, nee. Dat is het stomste wat je kan doen. De verhoudingen tussen jou en die persoon zijn heel raar, het is helemaal niet leuk om daar bovenop te liggen. Ik ging een keer met een meisje naar bed en toen stond ons nummer Let Go op haar playlist. Hij was wel goed getimed moet ik zeggen.

Zijn jullie een beetje rock ’n’roll?
Casper: Jawel. We lopen er niet mee te koop. We zijn wel rock ’n’roll in de klassieke zin van het woord. Veel drinken na optredens, beetje schreeuwen. Echte goeie verhalen in die categorie verpest je door ze openbaar te maken. Vorig jaar na de 3FM Awards was wel erg vet. We waren op een after, hebben de nacht doorgehaald en hebben een man of tien van de after meegenomen als achtergrond koor bij Giel de volgende ochtend. Er hebben wel eens mensen beter in de maat gezongen.

Levert zo’n succesvol muzikantenbestaan nog een beetje geld op?
Casper: We verdienen pas sinds een jaar of anderhalf echt geld, daarvoor waren we bezig met het afbetalen van een schuld die het eerste album had veroorzaakt. Nu we zo lekker gaan op festivals loopt het wel goed ja. Aan albums verdien je sowieso niks. En we hebben nu een deal met een drankmerk dus nu moeten we extra rock ’n’roll zijn natuurlijk.

Ze staan op grote podia, kunnen prima een backstage leegdrinken en eventueel toch een groupie mee naar huis nemen, maar Kensington is inmiddels in alle opzichten een professionele band. Waar ze off the record nog een vuig randje hebben, veranderen de jongens in een goed geoliede machine zodra het gesprek opgenomen wordt. Je kunt best je moeder meenemen naar een show, en ja, misschien is dit gewoon de nieuwe Kane. Maar wel met eindeloos betere nummers en een gigantische gunfactor.