Volgens deze man is het een goed idee om dagelijks je eigen urine te drinken

Bao Yufan is het 80-jarige boegbeeld van gezondheid. Hij heeft de botten van een dertigjarige en kan uren achter elkaar sporten. Bao, die in de Chinese stad Wuhan woont, zegt dat hij zijn indrukwekkende atletische vermogen te danken heeft aan het 23 jaar lang drinken van zijn eigen urine. Hij kan er gewoon niet genoeg van krijgen en is sinds 2008 zelfs de voorzitter van de China Urine Therapy Association. Hier zijn ruim duizend leden aan verbonden die zweren bij de helende krachten van urine. Helaas voor hen is de vereniging nog niet erkend door het Chinese ministerie van Volksgezondheid.

Ondanks het feit dat er nog geen medische ondersteuning is voor het drinken van je eigen urine, wordt urinetherapie over de hele wereld beoefend. Bao trekt zich hier niets van aan en slaat geen dag over zonder het geelgouden spul. Hij beweert dat zijn haar er weer door is gaan groeien, hij van zijn chronische constipatie is genezen en dat zijn zweren zijn geheeld. Het lijkt een onschuldige bezigheid en Bao geniet van zijn rol als vooraanstaand figuur in de Chinese urinegemeenschap. Ik belde hem op om hier meer over te weten te komen.

Munchies: Hi meneer Bao. Hoe bent u begonnen met het drinken van uw eigen urine? Bao Yufan: Tijdens een trainingsreis in 1972 ontmoette ik een oude, zwakke man met zijn zoon uit Hong Kong: A'Zhuang. Twintig jaar later ontmoette ik A'Zhuang opnieuw en vertelde hij dat zijn vader – ook al was die al in de tachtig – jonger leek geworden. Zijn zwarte haar en rooskleurige wangen logen er niet om. Voordat ik dit hoorde ging ik ervan uit dat hij inmiddels al was overleden, omdat hij de vorige keer zo ziek was.

Kunnen we stellen dat het drinken van urine voor een wonderbaarlijke opleving in zijn gezondheid heeft gezorgd? A'Zhuang zei dat zijn vader en moeder de afgelopen 8 jaar urine hadden gedronken. Ik was er nieuwsgierig naar en dronk 100 milliliter van mijn eigen urine. Waarom 100? Sommige Japanse mensen beweren dat als je een ziekte wil genezen, je tussen de 200 en 250 milliliter moet drinken. Gaat het om je algemene gezondheid, dan is 50 milliliter voldoende. Urinetherapie werd steeds populairder in Japan.

Hoe was die eerste slok? Ik dacht dat het precies hetzelfde zou ruiken als wanneer je naar het toilet gaat, maar A'Zhuang zei dat verse urine niet stonk maar een beetje zout en bitter smaakte. Nadat ik een beker urine had vastgehouden en er een tijdje naar had gekeken, dronk ik het met een dichtgeknepen neus. A'Zhuang had gelijk: het smaakte zelfs beter dan sommige traditionele Chinese medicijnen.

Hoe heeft het u beïnvloed? Twee uur nadat ik het had gedronken deed mijn maag pijn – tijd voor een nummer twee op het toilet. Ik rende naar de wc, waarna alle gassen en ontlasting mijn lichaam verlieten; ik wist dat dit te maken had met de urine. Ik voelde me ongemakkelijk, maar ik maakte me zorgen: ik zou uitdrogen als ik zo'n vijf á zes keer per dag zou moeten poepen.

Het is dus niet zonder risico. Ik dronk het de volgende dag weer en voelde opnieuw die pijn in mijn maag. Ik was mijn motor aan het schoonmaken en – omdat mijn handen smerig waren – hield ik de ontlasting tegen. Na die dag had ik geen nare bijwerkingen meer, dus dronk ik honderd milliliter per dag. Ook mijn constipatie verdween als sneeuw voor de zon.

Maar los van het feit dat u zichzelf bijna onder heeft gekakt, klinkt het niet alsof het drinken van urine veel voordelen heeft. Nou, mijn constipatie was verdwenen, en ik had een gezwel dat een paar weken na het drinken van de urine was verdwenen. Omdat ik er geen andere voordelen aan had ontdekt, wilde ik het na vier maanden bijna opgeven. Mijn vrouw en familie waren er niet van op de hoogte dat ik dit deed, dus als ik ermee door zou gaan zouden ze erachter komen.

Waarom bent u ermee doorgegaan? Ik kwam erachter dat ik bepaalde dingen veel beter kon zien. Eerst had ik een leesbril nodig, maar na zes maanden urine te hebben gedronken kon ik prima lezen zonder.

Hoe is uw familie erachter gekomen dat u urine dronk? Ik heb lange tijd mijn urine in de badkamer opgedronken en spoelde na gebruik een beker af. Mijn vrouw merkte op dat er iets vreemds aan de hand was en vroeg waarvoor die extra beker was, waarna ik wist dat het tijd was om haar de waarheid te vertellen. Ze was begripvol, maar besloot niet met me mee te gaan doen.

Hoe heeft uw gewoonte zich vanaf dat moment ontwikkeld? Negen maanden later was er een nieuwe ontdekking: iets grijzigs bovenop mijn ooit kalende hoofd. Ik realiseerde me dat de effecten van het drinken van urine beetje bij beetje zichtbaar werden. Het duurde drie dagen om van mijn constipatie af te komen, twee weken om mijn gezwel te genezen, een halfjaar om mijn zicht te verbeteren en negen maanden voordat mijn haar weer begon te groeien. Ik heb de afgelopen 23 jaar urine gedronken en geen cent uitgegeven aan ziekenhuiskosten. Toen ik op 79-jarige leeftijd mijn botten liet checken, bleek dat deze in zeer goede conditie waren – vergelijkbaar met die van een 30-jarige.

Dus u bent het niet eens met medische experts die beweren dat urine enkel ontlasting is en het drinken ervan voor problemen kan zorgen? Nee absoluut niet, compleet onwaar. Het bestempelen van urine als ontlasting is een veelvoorkomende fout. Ik kan niet geloven dat artsen, ondanks hun opleidingen, zulke fouten maken. Ik heb ooit leesmateriaal verzameld over de bestandsdelen van urine uit Japan, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. De boeken vertelden dat urine uit 12 elementen zou bestaan, maar ik vond er meer dan 90. Mijn doktersvrienden vertelden dat dit er zelfs 111 of 112 waren. Na het grondig bestuderen van deze componenten kwam ik erachter dat er geen enkele giftig was.

Dat klinkt baanbrekend. De enige substantie waar ik – in giftige termen – niet zeker over was, was 'urea'. Ik heb naar Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Japan gemaild om te vragen wat de toegestane hoeveelheid urea is die mensen mogen innemen. Alleen het hoofd van de Japanese Medical Association heeft geantwoord: vijftig gram was acceptabel.

Hoe neemt u uw urine? Vers. De meeste mensen laten het eerste en het laatste beetje urine weg en drinken alleen het middelste gedeelte. Het is hetzelfde als wanneer je naar het ziekenhuis gaat voor een urinetest. De eerste stralen bevatten vooral afvalstoffen, vooral bij vrouwen is dat zo, omdat hun plasbuis en vaginale openingen erg dicht bij elkaar liggen. Het laatste beetje van een plassessie is ongewenst, omdat dit restanten van eten en drinken bevat.

Hoeveel kopjes drinkt u nu per dag? Dat hangt ervan af. De eerste 6 maanden dronk ik dagelijks 100 milliliter, later werd dat 600, toen 800 en uiteindelijk 1200 milliliter. Nadat ik me realiseerde dat het meer voor mijn algemene gezondheid was in plaats van voor het genezen van een ziekte, bracht ik de hoeveelheid terug tot 300 milliliter. Ik smeer de urine ook op mijn gezicht, ogen en handen – het is namelijk goed voor de huid en maakt grijs haar weer zwart.

Wat is uw routine bij het insmeren van uw gezicht? Ik dip mijn vinger in de urine en breng het aan op mijn ogen en gezicht. Je kan de urine ook in een beker gieten en je ogen erin weken.

Komt er geen bijzonder aroma vanaf? Nee. Zoals ik al zei, het is vers.

Geniet u ook echt van de smaak? Mijn urine is vergelijkbaar met lichte thee. Sommigen beweren dat hun urine naar gezuiverd water smaakt. Ik adviseer nieuwkomers in de urinetherapie om de avond van tevoren pruimen te eten, zodat hun urine dit aroma overneemt. Je kan de smaak bepalen door je dieet aan te passen. Of je nou urine wilt die naar thee of appel smaakt – het kan allemaal.

Tot slot, hoe kom je in aanmerking voor een lidmaatschap bij de China Urine Therapy Association – afgezien van het feit dat je laat zien dat je van urine houdt? Allereerst moet je urine drinken. Ten tweede moet je je vrijwillig aanmelden. Vervolgens wordt er een jaarlijks bedrag van 20 Yuan (€2,90) in rekening gebracht en tot slot moet je je echte naam gebruiken om urinetherapie aan te bevelen. We hebben 1000 duizend leden. Ik heb de laatste regel ingesteld, zodat we aan sceptici kunnen laten zien dat we niet liegen over onze claims.

Ik wens u het allerbeste met de vereniging, meneer Bao.