De Nederlandse filmmaker Levi van Veluw heeft een drie nieuwe video's toegevoegd aan zijn Collapse of Cohesion-serie. Getiteld Spheres, Room en Archive, begint iedere film met een grimmige, nette kamer die in hyperslowmotion wordt verwoest door respectievelijk een zee van vuistgrote ballen, een mysterieuze windmachine en omvallende archiefkasten. De video's geven zo een tergend langzaam beeld van het moment dat orde en netheid vervallen in absolute chaos. En dat is, vreemd genoeg, best rustgevend.
Advertentie
Van Veluw laat weten dat zijn video’s geïnspireerd zijn op een serie potloodtekeningen die hij maakte. “In de films zijn de tekeningen op ware grootte nagemaakt met hout,” schrijft van Veluw in een persbericht. “Daarna zijn de decors bedekt met een laag koolstofpoeder, waardoor de setting een speciale vorm verkrijgt door de reflectie van het licht.Spheres begint bijvoorbeeld met een nogal saaie kamer met daarin een bureau, een stoel en een muur vol met kasten. Na een paar seconden wordt de kamer overvallen door een leger aan vuistgrote houten ballen, die al stuiterend uit de linkerhoek alles in de kamer kapot beginnen te maken. Ook Room begint met een vergelijkbare setting, alleen valt de scene dit keer ten prooi aan een sterke, onzichtbare windmachine. Archive, tenslotte, is een slowmotion van een rij magazijnkasten gevuld met geometrische objecten die langzaam maar zeker als dominostenen tegen elkaar aan beginnen te vallen.
De momenten van heerlijke destructie duurden in werkelijkheid niet langer dan een paar seconden, maar zijn door Veluw opgerekt in door het in duizend-frames-per-seconde te schieten. Omdat die verwoesting zonder de snelheid en daarmee het geweld wordt getoond, hebben de films een vreemde serene kwaliteit die de kijker meenemen van het ene rustmoment naar de volgende. Het gebeurt allemaal met zo'n slakkengang dat er bijna geen onderscheid meer is te maken tussen waar de orde stopt en de chaos begint.
Advertentie
De serie maakt daarmee ook een statement over het contrast van controle in film en controle in een tekening. “Na maanden van minutieus voorbereiden is het uiteindelijke filmen het meest cruciale moment in proces, en juist daar heeft de kunstenaar geen controle over,” zegt van Veluw. “Dat staat in contrast met een tekening, waar het moment van chaos altijd een interpretatie van de kunstenaar zal blijven. De chaos van de tekening blijft zo altijd verbonden met de kunstenaar, terwijl film je de vrijheid biedt om juist alle controle te laten gaan.”
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
Voor meer van Levi van Veluw's werk, bezoek zijn website hier.
