Ontmoet de dokter die eSports-carrières redt

Dr. Levi Harrison, een orthopeed gespecialiseerd in chirurgie van de hand en de opperste extremiteiten in Los Angeles, behandelt atleten die op professioneel niveau meedoen bij sporten van hockey en volleybal tot tennis en ping-pong.

Het grootste deel van zijn patiënten is MMA (Mixed Martial Arts)-vechter, vertelt hij me. Ze slaan, schoppen en wurgen elkaar tot iemand bewusteloos is, waarbij de matten op de vloer vaak gedrenkt in bloed achtergelaten worden.

Na deze groep atleten is zijn meest voorkomende type patiënt de professionele eSports speler. Zij zitten achter een bureau en spelen video games als League of Legends en Counter-Strike: Global Offensive voor geld.

Je gelooft misschien nog niet dat eSports spelers echte atleten zijn, en je denkt misschien ook niet dat hun werk veel risico's heeft, maar het is een realiteit dat veel van hen geblesseerd raken. Daar hebben ze hulp bij nodig.

"Ik zie meer MMA vechters en gamers dan welke andere soort patiënt," zegt Dr. Levi. "De verwondingen aan de handen van de jongens uit de UFC zijn echt ongelooflijk, daar zorg ik voor. Bij hen ontstaat de schade door de impact van hun klappen. Bij de gamers draaien de verwondingen vaak om een herhalende beweging, maar bij beide groepen ontstaan significante problemen."

Letsel door herhaalde bewegingen (RSI) kan op vele manieren ontstaan. Door een beknelling van de zenuw die door het midden van de arm en pols loopt kan het carpale-tunnelsyndroom ontstaan, dat pijn en ongevoeligheid tot gevolg heeft. Ook kan het buitenste gedeelte van de elleboog gevoelig en pijnlijk worden door de tenniselleboog. Ook de triggerfinger, ook wel bekend als tenosynovitis stenosans of hokkende vinger ,moet vaak worden behandeld, omdat de vingers hierbij in een gebogen positie blijven staan.

Het is 2015, dus waarschijnlijk ken je op z'n minst een van deze aandoeningen wel. De meeste uren tijdens werktijd worden inmiddels achter een computer doorgebracht, terwijl we klikkend en typend de dag doorkomen. Als je dat maar lang genoeg doet, komen de problemen vanzelf.

Het werk van een professionele gamer lijkt daar verbazingwekkend veel op, alleen gaat alles er bij hen stuk sneller en harder aan toe.

"Als we oefenen voor grote toernooien spelen we van 9 uur 's ochtends tot 2 uur 's middags samen," vertelt Jimmy "DeMoN" Ho, die Dota 2 speelt voor het team Champions of Summer's Rift. "Vervolgens gaan we onze wedstrijden analyseren, alleen of samen, of we gaan Solo Queue (zonder de rest van je team) spelen om bepaalde Heroes beter onder de knie te krijgen. Dat kan nog eens zes tot acht uur uren. Je staat eigenlijk op, speelt, gaat weer slapen en herhaalt dat weer."

Changing Lanes, een serie die Jimmy "DeMoN" Ho volgt tijdens de intense training voorafgaand aan een eSports toernooi

Braxton "Brax" Paulson, een andere speler voor Champions of Summer's Rift vertelt me dat hij een oude armblessure heeft, opgelopen toen hij jonger was bij een traditionele sport, die extreem veel pijn kan gaan doen als hij Dota 2 speelt. Daarom probeert hij veel pauzes in te lassen en rekt hij zich zoveel mogelijk.

"Dat moet gewoon gebeuren, dus begrijpen mensen het wel," zegt Paulson. "Maar als we middenin iets belangrijks zitten, bijt ik gewoon door de pijn heen en blijf ik doorgaan."

Het negeren van de pijn en problemen is volgens Dr. Levi dé reden dat zowel MMA vechters als eSporters grote problemen ontwikkelen.

"Als je niet rust geef je je lichaam geen kans zichzelf te herstellen," zegt Dr. Levi. "Of het nou om non-stop gamen of non-stop vechten gaat, je lichaam houdt er niet van en daar betaal je een prijs voor."

"Ik kan mijn polsblessure niet meer negeren," zei Hai in een statement aan zijn fans. "Het beperkt me zoveel tijdens mijn spelen dat ik mezelf niet meer kan ontwikkelen. Ik kan het aantal Solo Queue potjes dat mijn teamgenoten spelen niet meer bijhouden en dat is niet eerlijk tegenover hen."

Een hoop andere spelers, zoals Heo "PawN" Won-Seok, die League of Legends speelt voor team EDward Gaming en Clinton "Fear" Loomis, die Dota 2 speelt voor team Evil Geniuses, hebben ook zo'n ernstige blessures aan hun arm en handen gehad dat ze af en toe direct moesten stoppen met spelen, waardoor ze essentiële wedstrijden moesten missen.

"Ik weet dat veel professionele gamers zich hebben moeten terugtrekken vanwege handproblemen," zegt Dr. Levi. "Ik had gehoopt dat ze naar mij toe waren gekomen, dan hadden we misschien een strategisch plan met gefocuste therapie kunnen ontwikkelen om ze te helpen. Hulpverleners zeggen vaak tegen gamers dat ze 'maar moeten stoppen met spelen en dat het dan wel goed komt', maar dat is niet waar. De problemen zijn er dan al permanent."

In de afgelopen vijf of zes weken heeft Dr. Levi al vijf of zes professionele eSports spelers behandeld, waarvan er vele invliegen vanuit de hele wereld – Australië, Zuid-Afrika, Engeland, Canada, Azië en de VS – alleen maar om hem te zien.

De spelers die langskomen bij Dr. Levi moeten, als deel van hun behandeling, hun muis en toetsenbord meenemen. Hij kijkt vervolgens hoe ze deze gebruiken en geeft ze vervolgens vijf tot tien specifieke oefeningen gebaseerd op hun speelstijl. Ook leert hij ze wat de beste ergonomische positie is om te spelen. Wat hij een League of Legends speler vertelt kan net zo goed verschillen van wat hij een Super Smash Bros. speler vertelt als de oefeningen voor een golfer kunnen verschillen met die van een turner.

Hij laat ze beter functioneren door ontstekingen en pijn tegen te gaan. Volgens hem heeft dat invloed op de aantallen Actions Per Minute (APM) die ze kunnen uitvoeren. Dit is het aantal acties dat een speler kan uitvoeren in een game per minuut, en dat is een van de manieren waarop eSporters hun snelheid meten.

De hand en pols oefeningen voor gamers van Dr. Levi.

Niet elke speler heeft de middelen om Dr. Levi persoonlijk te zien. Daarom heeft hij vorig jaar een video gemaakt met een aantal basisoefeningen. Het filmpje legt onder andere glij-oefeningen, massagetechnieken en drukpunten uit. Verder herinnert het de spelers eraan dat ze op z'n minst drie tot vijf minuten pauze moeten nemen per uur of twee uur dat ze spelen. Het is niet hetzelfde als een professionele behandeling, maar het is wel een soort hulp die professionele gamers op dit moment nergens anders op de wereld krijgen.

De grote eSports evenementen en toernooien hebben geen enkele vorm van medisch overzicht. Dat hebben ze niet voor dopingcontroles en ook zeker niet voor de blessures die spelers kunnen krijgen.

Toen ik Ho vroeg of er een officiële instantie binnen de eSports-scene is die spelers waarschuwde over deze gevaren lachte hij.

"Nee," zij hij. "Speel gewoon de game, zo gaat het. Dat is het enige wat ze iets uitmaakt."

Professionele spelers tekenen contracten en staan bedrijven toe om hun naam te gebruiken om producten te promoten en een deel van hun winst over te nemen, maar het is erg ongebruikelijk voor ze om ook maar een vorm van verzekering te krijgen.

"Door de huidige staat van eSports is dat nog niet redelijk, voornamelijk door de manier waarop de investeringen werken," zegt Paulson. "Het is erg moeilijk om een investering op de lange termijn te krijgen door de aard van het spelletje."

Toch geven Paulson en Ho allebei toe dat eSports een manier moet gaan vinden om om te gaan met de vele handblessures in de toekomst, vooral met de huidige groei in zicht.

"Veel mensen realiseren zich nog niet dat het een probleem is, en op het punt dat het zover is dat er echt iets moet gebeuren hebben de spelers geen voorzorgsmaatregelen getroffen," zegt Paulson. Het is een van die dingen waarvan je denkt dat het jezelf echt niet zal overkomen, en als het dan op een gegeven moment zo ver is denk je 'shit, wat moet ik nu?'"

Dr. Levi vertelde me dat hij een brief had gestuurd aan meerdere eSports-organisaties en de bedrijven die de games in kwestie beheren, waarin hij ze vroeg of ze wilden overwegen een commissie op te stellen die kan overzien of evenementen hulp nodig hebben.

"Op een gegeven moment zullen ze op z'n minst handspecialisten moeten hebben, als het al niet een medische commissie is, om er zeker van te zijn dat deze spelers niet te grote schade aan hun handen en opperste extremiteiten aanrichten," zegt hij.

De boodschap van Dr. Levi aan de eSporters is dezelfde als die aan MMA-vechters. Hij wil dat ze denken aan de lange termijn, en dat betekent rust. Non-stop trainen maakt je misschien wel snel beter, maar de pijn komt je op een gegeven moment achtervolgen en vermindert dan je APM, als het niet al niet hun volledige carrière verpest. Of zoals hij het zegt, "je hebt maar twee handen en tien vingers. Als ze weg zijn, is het voorbij."

"Ik heb zoveel respect voor ze, en ze worden zo vaak ondergewaardeerd als atleten," zegt Dr. Levi. "Ik denk dat het komt omdat ze zitten, maar hun handen en ligamenten zijn altijd in beweging. Altijd. Het is een sport. Het is echt."

Lees ook ons verslag over de huidige staat van eSports in Nederland.