Een ochtend in het washok van de materiaalman van FC Twente
Foto's door Dave Aalbers. 

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Een ochtend in het washok van de materiaalman van FC Twente

“FC Utrecht heeft me een keer benaderd. Maar ik ga niet weg bij FC Twente. Dit is mijn thuis.”

Ik zit in de kantine van het trainingscomplex van FC Twente in Hengelo. Aan de andere kant van de ruimte zit een groep oude mannen, die het laatste voetbalnieuws bespreken onder het genot van een kop koffie. Dan komt materiaalman Jacob Malki binnengelopen. Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht, begroet iedereen vriendelijk en maakt een babbeltje. Ik ben hier vandaag om een ochtend met Malki mee te lopen. Hij zorgt er al vijftien jaar voor dat al het materiaal van het eerste elftal van FC Twente in orde is.

Advertentie

“Wil je wat drinken?”, vraagt Malki me. Hij heeft de uitstraling een vriendelijke oom, en doet direct zijn best om me thuis te laten voelen. Je kunt hem simpelweg niet haten. Malki kwam in 1991 als vluchteling uit Syrië in Nederland terecht, en via het arbeidsbureau belandde hij zes jaar later bij FC Twente. Sindsdien is er een hoop veranderd. De club werd kampioen, belandde in een crisis en degradeerde afgelopen seizoen uit de Eredivisie. Deze zomer haalde technisch directeur Ted van Leeuwen veertien nieuwe spelers uit alle windstreken. Maar één ding bleef hetzelfde bij FC Twente: Malki draait de wasjes.

Malki geeft aan dat hij zin heeft in het interview. “Maar ik moet nog veel doen vandaag, jongen,” voegt hij er meteen aan toe. We besluiten daarom het interview in het washok te vervolgen. We lopen de trap af richting het werkterrein van Malki. Hij heeft het washok tot zijn territorium gemaakt. Aan de muren hangen foto’s van hem met verschillende spelers van FC Twente. Vooral de foto’s met Blaise Nkufo en Hakim Ziyech hebben een prominente plek gekregen. Ziyech heeft ook een boodschap op de foto geschreven: “Ik ga jou missen!”

Malki vertelt dat Ziyech hem elke ochtend begroette met een kus op zijn hoofd. “En na de wedstrijd kwam Hakim me vaak een handje helpen,” weet Malki nog. Ziyech stond dan na de wedstrijd nog even de kleding in de zakken te ruimen. De materiaalman herkent dan ook helemaal niets in de negatieve geluiden die er regelmatig over Ziyech in de media verschijnen. “Hij heeft een goed hart. Hakim zegt gewoon liever iets recht in je gezicht, dan dat hij dit achter je rug om doet.”

Advertentie

Ook met Nkufo (“Een echte gentleman”), Sander Boschker (“Mijn idool”) en Wout Brama had de materiaalman een bijzondere klik. Malki is blij dat Twente in de vorm van Brama weer een echte jongen van de club in huis heeft. Hij kent de middenvelder sinds hij een kleine jongen was, en hij hem regelmatig na de training met een busje terug naar huis bracht. Malki heeft voor iedere speler een aantal mooie woorden over. Toch biedt hij direct zijn excuses aan. “Sorry als ik iemand vergeet. Ik wil andere spelers niet tekort doen.”

Ondertussen vult Malki alle wasmachines met verschillende kleuren voetbaltenues. Boven op de drogers staan grote voetbaltassen en dozen gevuld met shirtjes. Het washok van FC Twente is een geoliede machine. Dat was vorig seizoen op het veld wel anders. “Echt alles zat tegen,” vertelt Malki. De club uit Enschede degradeerde in een wedstrijd uit bij Vitesse, wat voor leedvermaak bij de Vitesse-supporters zorgde. Malki begreep daar weinig van. “Ze zijn 125 jaar oud en hebben pas een keer de beker gewonnen,” zegt hij. “Ze deden net alsof ze kampioen waren geworden tegen ons.”

Dat FC Twente vorig jaar niet bepaald de gunfactor had in Nederland, merkte Malki aan alles. Zo stoorde de materiaalman zich mateloos aan de uitspraken van voormalig Heracles-voorzitter Jan Smit. Als voorzitter van de Raad van Commissarissen van de KNVB riep hij dat hij “te veel Almeloër was om een traan te laten bij de degradatie van FC Twente.” Dat schoot bij Malki in het verkeerde keelgat. “Ik heb toen in een interview geroepen dat de KNVB wel blij zal zijn met onze degradatie.”

Advertentie

Een week na de officiële degradatie volgde voor FC Twente nog een thuiswedstrijd tegen NAC Breda. Het werd een emotionele middag voor de materiaalman. Normaal gesproken reikt supportersvereniging De Vriendenkring een prijs uit aan de speler en het talent van het seizoen, maar door het dramatische jaar viel geen enkele speler in de prijzen. Die eer ging naar Malki.

Malki was direct na het laatste fluitsignaal al huilend de catacomben ingelopen. Hij was er doodziek van dat sommige supporters tijdens de wedstrijd vuurwerk op het veld gooiden. “Zo krijg je een forse boete aan je broek,” zegt Malki, terwijl er voor het eerst deze ochtend geen glimlach op zijn gezicht te zien is. Nadat perschef Richard Peters vroeg of hij toch weer even mee naar buiten wilde komen, ging Malki met veel tegenzin weer het veld op, waar hem deze verrassing stond te wachten. Zijn naam werd gescandeerd door het fanatieke publiek. “Toen moest ik nog meer huilen,” zegt Malki weer lachend. "Misschien overdrijf ik als ik zeg dat ik beroemd ben, maar ik denk wel dat ik populair ben bij de supporters van Vak P. Ze zijn verliefd op mij.”

Dan piept er op de achtergrond weer een droger. Opnieuw is er een lading shirtjes klaar om opgevouwen te worden. Er hangt een lekkere geur van wasmiddel in de ruimte. Als ik over het kampioensjaar begin, wordt Malki direct dolenthousiast. “Na het kampioenschap lag de schaal drie dagen bij mij thuis,” herinnert hij zich. Met die grote verantwoordelijkheid kon hij moeilijk in slaap komen. “Ik liet in ieder geval geen vreemde mensen binnen,” vertelt hij. “Gelukkig is dat helemaal goed gekomen.”

Advertentie

Dan begint Malki ineens ontzettend hard te lachen. Hij ziet weer voor zich hoe Theo Janssen over de snelweg rende om een kratje bier uit een andere bus te halen. “Hij viel zo op zijn kont,” zegt Malki als hij weer is bijgekomen. Malki heeft Janssen ontzettend hoog zitten. Hij laat trots een foto zien van Janssen in duel met Otman Bakkal die hij in zijn washok heeft staan. “Hij is me er eentje,” zegt Malki alsof het een foto van zijn kleinzoon is.

Na het kampioenschap reisde Malki ook mee naar de Champions League-potjes tegen Internazionale, Tottenham Hotspur en Werder Bremen. Hij benadrukt dat die tripjes zeker geen vakantie waren. Voor een materiaalman is het keihard werken bij dat soort reizen. “Als materiaalman moet je soms echt een tovenaar zijn. Wat de spelers ook vragen, ik moet gewoon zorgen dat ik het heb.” Malki is door de jaren heen nog nooit iets belangrijks vergeten. Voor de zekerheid neemt hij standaard veel te veel spullen mee. “Op een trainingskamp houd ik er altijd rekening mee dat er twee nieuwe spelers aansluiten bij de groep.”

Tussen het harde werken door vindt Malki bij een Europese uitwedstrijd ook weleens een momentje om te genieten. De wedstrijd uit bij Arsenal in de voorronde voor de Champions League zal hij bijvoorbeeld nooit vergeten. “In de garage van het stadion kwamen al die spelers met hun miljoenen in de meest mooie auto’s aanrijden,” vertelt de materiaalman. Daar kijkt Malki dan zijn ogen uit.

Advertentie

Ik vraag Malki even later of hij ook weleens benaderd is door een andere club, om daar het materiaal te verzorgen. Malki begint wat onwennig te gniffelen, waardoor ik denk dat ik een domme vraag heb gesteld. “Eerlijk zeggen!”, roept een man die Malki een handje helpt in het washok. Malki krijgt het bijna niet uit zijn strot. “Het is echt gebeurd,” zegt hij dan bescheiden. “FC Utrecht heeft me een keer gevraagd.” Zijn antwoord aan FC Utrecht was glashelder: “Ik ga hier niet weg. Dit is mijn thuis.”

Hoewel FC Twente nu in de Keuken Kampioen Divisie speelt, is er voor Malki persoonlijk weinig veranderd. Nadat hij zes weken moest bijkomen van de degradatie is hij nu weer vol goede moed. “De sfeer is compleet anders dan vorig seizoen,” zegt hij. “We hebben veel buitenlandse spelers, maar de groep vecht echt voor elkaar. Het is weer echt een grote familie.” Dan laat hij een korte stilte vallen. “En Jacob blijft Jacob. Ik doe gewoon mijn werk. Ik doe het voor FC Twente. Ik doe het niet voor jou, niet voor iemand anders, maar voor het logo. Snap je? Ik doe alles voor FC Twente.”

Dit is een verhaal uit de rubriek VICE Sports Clubmeubilair. Zie hier alle verhalen uit deze rubriek.

Je kunt je hier aanmelden voor onze nieuwsbrief om wekelijks het beste van VICE Sports Nederland in jouw mailbox te krijgen.