Foto's: Proshots.
Foto's: Karim Saïdi/Proshots

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Karim Saïdi runt tegenwoordig een koffiezaak in Tunesië

“Ik vier hier Sinterklaas en Kerstmis op de Nederlandse ambassade.”

Het duurt bijna een week voordat Karim Saïdi even wat tijd heeft om met mij te Skypen. Hij is tegenwoordig een drukbezet man. De oud-voetballer van onder meer Feyenoord, Club Africain en de Nederlandse amateurclub BVCB woont sinds een jaar weer in zijn geboorteplaats Tunis.

In de hoofdstad van Tunesië hoopt hij binnenkort zijn tweede koffiezaak te openen. “Ik ben nu druk met de verbouwing,” legt Saïdi zijn tijdgebrek uit, als ik hem te pakken heb. “Dit soort dingen gaan hier niet zoals in Nederland, hè. Elke dag praat ik met de aannemer. Je moet constant druk zetten, anders duurt het allemaal veel langer. Je moet hem daarom ook nooit meteen al het geld geven. Steeds een beetje is beter.”

Advertentie

VICE Sports: Karim, kom je nog weleens in Nederland?
Karim Saïdi: Twee of drie keer per jaar. Ik heb nog een huis in Rotterdam en mijn vrouw is half Nederlands, half Tunesisch. Ik heb haar in mijn eerste jaar bij Feyenoord leren kennen. Nu hebben we drie kinderen, twee jongens en een meisje. We proberen ze ook de Nederlandse cultuur bij te brengen.

Hoe doe je dat precies?
Ze zitten hier op een privéschool en gaan op Nederlandse les. Mijn vrouw praat thuis ook Nederlands tegen ze, daardoor spreek ik het zelf ook nog steeds een beetje. Zelf praat ik Arabisch met ze. Ik vind het belangrijk dat ze Nederland niet vergeten. Daarom vieren we de feestdagen nog. Met Sinterklaas en Kerstmis gaan we bijvoorbeeld naar de ambassade hier in Tunis en vieren het met andere Nederlanders. Je weet maar nooit waar we in de toekomst gaan wonen.

Wat voor koffiezaak heb je precies?
Ik heb al een tijdje een gewoon cafeetje, maar ben nu ook franchisenemer geworden van Coffeeshop Company. Dat is een Oostenrijks bedrijf, dat ook in landen als Dubai, Rusland, Qatar en Frankrijk zit. Dit wordt de eerste in Tunesië.

Zijn moderne koffiecafés populair in Tunesië?
Alles wat uit Europa komt, vinden de mensen leuk. Van lokale dingen houden ze niet meer zo. Ze willen nieuwe dingen. Sinds de revolutie gaat het een stuk beter met het land, en komen er veel bekende merken hiernaartoe. Er is nu ook een Pizza Hut en een Burger King. Ik heb laatst zelfs in een poffertjesrestaurant gegeten met mijn gezin.

Advertentie

Een poffertjesrestaurant? In Tunis?
Ja, ik denk dat het door een Nederlander is geopend. Ik weet het niet zeker. Toen ik met mijn gezin een aantal jaar geleden terug ging naar Tunesië, zei mijn vrouw toevallig dat ik een poffertjesrestaurant moest beginnen. Maar ik geloofde er niet in. Mensen begrijpen dat hier toch niet. Maar nu opent iemand het en het werk ook nog. Ze waren alleen niet zo lekker als in Nederland.

Hoe was het voor jou toen je in 2004 vanuit Tunesië naar Nederland kwam?
Ik heb geprobeerd snel te integreren, maar ik vond het moeilijk om de taal te leren. De mentaliteit is ook heel anders dan in Tunesië. Nederlanders zijn heel strikt, alles gebeurt precies op tijd. En wat me in het begin ook opviel, was dat alle spelers na een wedstrijd een net pak aan moesten. Dat is hier niet gebruikelijk.

Heb je in die tijd wat gehad aan andere spelers?
Ik trok vooral veel op met Ono, Ghaly, Castelen, Lazovic. Maar ook met de keeper, Patrick Lodewijks. Als we dan in een hotel zaten, kwam hij naar me toe om advies te geven of dingen uit te leggen. Door hem lukte het me steeds beter om de Nederlandse mentaliteit te snappen. Hij heeft me geleerd dat discipline heel belangrijk is. Net als eerlijk zijn en respect hebben voor de regels die zijn opgesteld.

Hoe was het om Ruud Gullit als trainer te hebben?
Ik weet nog de eerste keer dat ik hem ontmoette. Dat was in Amsterdam, daar tekende ik een voorcontract. Het was net een droom voor me. Ik was een jonge jongen uit Tunis, Feyenoord was mijn eerste Europese club. Ik sprak geen Engels, geen Nederlands. Ruud heeft me altijd geholpen, ook toen hij al weg was bij Feyenoord. In mijn tweede jaar bij Feyenoord, toen Erwin Koeman coach was, speelde ik te weinig. Het was het jaar voor het WK en de bondscoach vond dat ik moest spelen om mee te gaan. In de winter werd ik verhuurd aan Lecce. Dat ging heel snel. Voordat Lecce me benaderde, hadden ze Ruud gebeld en vertelde hij allemaal positieve dingen over me. Ik heb toen een sms gestuurd: Coach, thank you very much. Door die zes maanden bij Lecce ging ik naar het WK. Daar ben ik Ruud heel dankbaar voor. Als hij negatief was geweest, had ik daar niet gestaan.

Advertentie

Wat voor herinneringen heb je aan je eigen interlands?
Het WK van 2006 was geweldig om mee te maken. Wedstrijden op zo’n groot toernooi zijn anders. Ik weet nog dat we dachten Saoedi-Arabië wel even te verslaan, maar het werd 2-2. Voor mij persoonlijk was het wel jammer dat ik alle wedstrijden op de bank zat. Ik heb dat moeten accepteren. Ik had mijn transfer naar Feyenoord in 2004 trouwens ook te danken aan interlands. Ik zat dat jaar bij het team dat de Afrika Cup won. Ik speelde twee goede wedstrijden, Feyenoord zag mij daar in actie en wilde me hebben.

Heb je nu nog contact met spelers uit jouw tijd bij Feyenoord?
Hossam Ghaly is een goede vriend van me. Salomon Kalou stuur ik af en toe nog een sms of we hebben via Facebook contact. Verder ben ik een verlegen man, maar ik weet dat ik altijd welkom ben in De Kuip. Twee jaar geleden was ik er voor het laatst, samen Hossam. Toen merkte ik dat de mensen me niet vergeten zijn. Iedereen wilde een praatje maken, we waren welkom in een VIP-lounge. Ik heb zelfs nog even gesproken met Van Bronckhorst.

Ik zag op je Instagram dat je ook wat bij Feyenoord hebt gedaan als coach. Wat deed je precies?
Ik heb acht maanden stage gelopen bij Onder-12, bij Gaston Taument. Ik had nooit gedacht dat ik coach zou worden, maar ik vind het leuk. Ik doe daarom soms wat dingen voor Feyenoord Acadamy in Egypte, daar hebben ze negen locaties. Samen met een Nederlandse coach geef ik dan training, als Feyenoord dat goed vindt. Ik hoop dat er ooit een Feyenoord Acadamy in Tunis wordt geopend. In die andere landen werkt het goed, en ik denk dat dat hier ook zo zal zijn. Er is genoeg talent en Feyenoord is een grote naam.

Advertentie

In 2016 dook je ineens op bij amateurclub BVCB. Waarom ging je daar spelen?
Ik kende de coach, Melvin Boel. Hij is jeugdtrainer bij Feyenoord en een goede vriend. Ik wilde lol hebben en ze proberen te helpen. Iedereen was verrast dat ik bij de amateurs ging spelen, maar ik vond het gewoon leuk. Ik ben zelfs nog met ze op trainingskamp gegaan naar Valencia. Dat is wel heel anders dan met Feyenoord. Bij de amateurs is het 40 procent voetbal, 60 procent lol. We gingen de kroeg in, naar voetbalwedstrijden kijken, lekker uit eten. Echt leuk.

Ik zag een berichtje op internet langskomen waaruit bleek dat het einde van het seizoen minder leuk was. In de laatste wedstrijd kreeg je rood en degradeerde de club naar de tweede klasse.
Ja, ik raakte een tegenstander met mijn hand in zijn gezicht. Het was stom van me. Het was in die periode Ramadan, ik had niet gegeten. Op de een of andere manier was ik nerveus, misschien omdat we veel kansen misten. Ik weet niet zo goed wat er met me aan de hand was. De tegenstander probeerde me ook gek te maken, omdat ze wisten dat ik van Feyenoord was. Dan gaven ze me bijvoorbeeld expres een trap. Soms was het moeilijk om bij de amateurs te spelen. Mensen kenden mij van een grote club, dan moet je alles laten zien.

Voetbal je nu nog steeds?
Nee, maar ik ben wel met Club Africain in gesprek om een soort technisch adviseur te worden, om te helpen bij transfers. Ik vind het goed om verschillende dingen te doen, naast de trainingen voor de academie van Feyenoord en de koffiezaak. Ik denk dat een rol als technisch adviseur een mooie baan voor me is. Ik heb nog contact met mijn ex-teams en zaakwaarnemers. Misschien kan ik er wel voor zorgen dat er een Nederlandse coach komt of dat er wat Nederlandse spelers in Tunesië komen voetballen.

Dit is een interview uit de serie Het Nieuwe Leven, waarin gestopte profvoetballers vertellen over hun nieuwe carrières. Zie hier alle verhalen uit deze serie.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.