De NOS is gestopt met de Zomercolumns en dat is best verschrikkelijk

Omdat je in Nederland nooit op het weer kunt rekenen om te bepalen in welk seizoen van het jaar we leven – als je afgaat op de weersomstandigheden kom je waarschijnlijk altijd tot de conclusie "herfst" – zijn andere aanwijzingen nodig om de jaargetijden van elkaar te onderscheiden. Als er weer blaadjes aan de daarvoor kale bomen beginnen te groeien kun je de klok erop gelijk zetten dat het lente is, als iedereen het opeens over de Elfstedentocht en racistische karikaturen heeft is de kans groot dat het winter is, en als de NOS begint met het uitzenden van de jaarlijkse Zomercolumns is het ontegenzeggelijk zomer – hoe hard het buiten ook regent. Maar er gaat iets vreselijk mis. Dit jaar lieten de Zomercolumns namelijk wel erg lang op zich wachten. Rond deze tijd vorig jaar waren de video's al een week bezig. Omdat we zo langzamerhand wel erg veel zin in de zomer kregen besloten we contact op te nemen met de NOS om te vragen wat er aan de hand is.

Wat bleek: de NOS is vanaf deze zomer gestopt met het maken van deze columns. Nou zijn er andere manieren om te bepalen of de zomer al is begonnen – de start van de Tour de France is een aardige graadmeter – maar toch is het verdwijnen van de zomercolumn behoorlijk verschrikkelijk.

Voor wie niet bekend is met het fenomeen: de NOS Zomercolums waren luchtige items die de omroep in de zomer uitzond in de ochtendjournaals, om die ook in komkommertijd gevuld te krijgen. De video's werden gemaakt door de correspondenten van de NOS, die de gelegenheid aangrepen om eens onderwerpen aan te snijden die niet te maken hadden met financiële crises of politieke schandalen waar de journaals normaal gesproken van aan elkaar hangen. Dat leverde reportages op over vervaagde zebrapaden in Rome, een cursus haarvlechten of het gebrek aan verkeersregels in Libanon. Het fijne aan de zomercolumns was de absolute luchtigheid ervan. Feitelijk gezien gingen de items niet echt ergens over, de correspondenten van dienst trokken iets luchtigs aan, en ook de cameramensen en de postproductieploeg kregen wat meer vrijheid dan normaal, zoals in onderstaand legendarische item over de kikkererwtenstrijd tussen Israëliërs en Palestijnen, dat niet alleen voorzien is van een vrolijk lied over falafel, maar waarin ook een leuk edit-gebbetje zit.

De zomercolumns waren camp, maar wel fijne camp, hoewel niet iedereen het daarmee eens was. Paul de Leeuw maakte zich vorige zomer in een column in het AD bijvoorbeeld nog boos over de nietszeggendheid van de filmpjes, maar daarmee ging hij totaal voorbij aan de essentie van die video's. De items vingen met hun onbenulligheid namelijk precies de niets-aan-de-hand-vibe die de zomer het beste jaargetijde maken.

Bovendien vormden de zomercolumns een prettige afwisseling op de rottigheid in de wereld. Wie elke dag naar het NOS-journaal kijkt, krijgt een beeld van de wereld als een plek waar autobommen en epidemieën dood en verderf zaaien. Maar Chinese forensen die worden getrakteerd op rijstebrij, dat is óók onze wereld.

De NOS laat in een reactie aan VICE weten dat de zomercolumns zijn verdwenen omdat na al die jaren de koek een beetje op was. Dat is natuurlijk onzin, en als de koek al op is dan is het hoog tijd dat er nieuwe koek gebakken wordt. Want zonder Zomercolumns wordt de wereld wel een erg duistere plek, zonder Zomercolumns geen zomer.

Gelukkig kunnen we voor nu nog even vooruit met het archief van de NOS. Daarin vind je onder meer onderstaand kunstwerk, waarin Indonesië-correspondent Michel Maas speciaal een speciaal Zomercolumn-bloemstuk laat maken.

Alle zomercolumns van 2016 én de best bekeken zomervideo's van 2015 vind je hier.