Loyaal zijn aan je werkgever leidt vaak tot uitbuiting en onbetaald werk

Vroeger was de conventionele wijsheid dat de weg naar een fatsoenlijk leven relatief eenvoudig was: Je kreeg een baan, werkte hard, klom omhoog op de ladder, verdiende na verloop van tijd meer geld en dat was dan dat. Als gevolg daarvan prijst menig boomerouder graag de deugden van loyaliteit - en dan vooral de loyaliteit van hun kind aan de werkgever waar ze op dat moment voor werken. 

Maar deze boomers geven adviezen die - als je kijkt naar de huidige staat van onze algemene werkomgeving - kunnen leiden tot uitbuiting van hun kind. Loyaliteit wordt tegenwoordig namelijk flink uitgebuit en opgespoord door managers die iemand moeten vinden om extra uren te maken of op een andere manier van te profiteren om een noodzakelijke taak af te krijgen. Dat blijkt uit een recente studie, gepubliceerd in het Journal of Experimental Social Psychology.

Voor het onderzoek onderzochten drie onderzoekers van de Business School van Duke University, Arizona State en West Virginia University de "mogelijke negatieve gevolgen van een loyale werknemer op de werkplek". Waar zij op stuitten was dat loyale werknemers waarschijnlijk worden "gezien als makkelijker uit te buiten" en na verloop van tijd in een "vicieuze cirkel van lijden" terechtkomen. 

De onderzoekers deden een reeks experimenten waarbij ze 1.400 managers online een reeks scenario's voorlegden, waarop de managers aangaven hoe ze zouden reageren. Dit is een voorbeeld:

Voor de studie wierf Stanley bijna 1400 managers online aan om te lezen over een fictieve 29-jarige werknemer met de naam John. De managers kregen allemaal te horen dat het bedrijf waar John voor werkt een krap budget had, en om de kosten laag te houden, moesten ze beslissen in hoeverre ze bereid waren John extra uren en verantwoordelijkheden te geven zonder extra loon.

En hoe denk je dat dat ging? Slechter voor "Loyale John" (meer uitgebuit) dan "Disloyale John" (minder uitgebuit).

De onderzoekers gingen vervolgens verder met een reeks experimenten om bijvoorbeeld te testen "of werknemers die ermee instemmen (versus weigeren) om te worden uitgebuit, in de ogen van managers als loyaler worden gezien". Ongeacht de bijzonderheden van een bepaald experiment leidden alle resultaten tot dezelfde conclusie: "John als loyaal bestempelen leidde er altijd toe dat managers eerder bereid waren hem te vragen de onbetaalde arbeid op zich te nemen." De redenering leek te zijn dat managers geloven dat "loyaliteit gepaard gaat met de plicht om persoonlijke offers te brengen".

"Het is een vicieuze cirkel," zegt een van de onderzoekers. "Loyale werknemers worden vaak uitgekozen voor uitbuiting. En als ze dan iets doen dat uitbuitend is, krijgen ze uiteindelijk een boost in hun reputatie als loyale werknemer, waardoor de kans groter wordt dat ze er in de toekomst worden uitgepikt."

Misschien krijgt die loyale werknemer in het nieuwe jaar meer kans op opslag, maar laten we eerlijk zijn: die opslag zal waarschijnlijk mager zijn. En helaas voor Loyale John komen de echte loonsverhogingen tegenwoordig wanneer mensen overstappen naar een concurrent. Natuurlijk zijn er nog een paar bedrijven waar het werkt om gewoon goed te zijn in je werk en langzaam hogerop te komen, maar dat zijn er steeds minder. 

En misschien is de baas ook gewoon een rationele speler. Misschien is die het zat om belangrijk werk te geven aan uitgecheckte werknemers die er niet genoeg om geven om het werk goed te doen, en de hoeveelheid mentale energie die het zou kosten om met niet-zo-oyale John om te gaan is het gewoon niet waard voor een drukke manager die het allemaal niet boeit. Dus in plaats daarvan buit de manager zijn loyale werknemer uit door hem extra werk te geven waarvoor hij geen extra geld voor krijgt.

In zo'n scenario handelt iedereen rationeel, behalve de trouwe werknemer natuurlijk. Gelukkig kan de oplossing, zoals Melville wist en zoals menig Disloyale John weet, zo simpel zijn als zeggen, wanneer je gevraagd wordt meer te doen, dat je dat liever niet doet.