Toen ik zeven was zat ik in de klas bij Stefanie. We speelden weleens met elkaar tijdens het speelkwartier en ik denk dat we verliefd op elkaar waren, maar ik weet het niet zeker. In ieder geval vond ze me aardig genoeg om me uit te nodigen voor haar kinderfeestje, waarvan ik me twee dingen herinner. De eerste herinnering is dat er in Stefanie’s huiskamer de dikste vloerbedekking lag die ik ooit heb gevoeld en de tweede is dat er een clown op kwam treden.Het was geweldig. Hij maakte ballondieren, goochelde een beetje en deed een of ander raar knutselspel met klei. Ik vermaakte me erg goed daar bij Stefanie op de vloerbedekking en mede daardoor denk ik dat ik clowns nog steeds leuk vind. In tegenstelling tot veel van mijn leeftijdsgenoten, die na het zien van de film IT de eerste tekenen vertoonden van clownofobie.Het imago van de clown is er sindsdien niet beter op geworden en ook de associaties die we door de verdorvenheid van de maatschappij hebben bij een oudere man met een klein kind op schoot dragen niet bij aan het positieve beeld van de clown. Vooral als deze associaties werkelijkheid worden. Onlangs werd er bijvoorbeeld nog een ‘pedoclown’ gearresteerd in Zeist. Op Facebook zijn inmiddels tientallen pagina’s met titels als ‘Clowns are scary’ of een variant daarop en de angst voor clowns is inmiddels een officiële aandoening.Ik was benieuwd hoe clowns deze deuken in hun imago ervaren en belde er een paar op.
Clown Dombo (53)VICE: Hoi Clown Dombo, alles goed?
Clown Dombo: Ja hoor!Gelukkig. Hoe lang bent u al clown?
Vanaf mijn vijftiende. Mijn broer had een kindercircus, maar daar zat een clown bij die er niks van bakte. Toen vroeg hij aan mij of ik in wilde vallen en dat ging heel goed. Daarna ben ik nooit meer gestopt.Zijn kinderen vaak bang voor clowns?
Soms, maar ik kom altijd binnen als Rob en dan schmink ik me waar de kinderen bij zijn, zodat ze de verandering zien. Dat maakt het minder eng. Je merkt weleens dat clowns eng worden gevonden, maar dat zijn clowns die zo veel schmink op hun gezicht smeren dat het akelig wordt. Ikzelf gebruik niet zo veel schmink, dat scheelt. Merkt u dat het imago van de clown veranderd is de afgelopen jaren, wat betreft de omgang met kinderen?
Ja, je merkt dat ouders de afgelopen jaren steeds achterdochtiger zijn geworden.Heeft u uw gedrag daardoor veranderd?
Ik heb kinderen sowieso nog nooit op schoot genomen. Ze blijven bij mij altijd staan en buiten het geven van een hand raak ik ze nooit aan. Je maakt inderdaad mee dat ouders er de laatste jaren banger voor zijn geworden en daarom houd ik afstand.Vind u dat vervelend?
Het is nou eenmaal zo. Ik moet er maar mee leren leven.
Japie de Clown (51)VICE: Goed je te spreken Japie de Clown. Hoe bent u clown geworden?
Japie de Clown: Ik heb een opleiding gedaan en workshops gevolgd.Wow, een clownsopleiding, dat bestaat dus.
Ja, ik deed het omdat het me leuk leek. Pas later ben ik ook echt gaan optreden voor kinderen. Dat doe ik nu tien jaar.Leerde u tijdens de opleiding ook hoe je met de kinderen om moest gaan? Wat je bijvoorbeeld wel en niet kunt doen?
Nee, dat niet. Het ligt aan je eigen inlevingsvermogen, dat moet een clown wel hebben vind ik.Heeft u het idee dat door berichten over bijvoorbeeld ‘pedoclowns’ het imago van clowns verslechtert?
Nee, totaal niet! Daar heb ik echt niks van gemerkt. Ik houd zelf altijd genoeg afstand van kinderen en neem ze nooit op schoot, behalve voor een foto misschien. Verder houd ik me er helemaal niet mee bezig en ik wil over dat soort dingen eigenlijk gewoon niet nadenken. Als je dat wel doet dan kun je als clown denk ik geen plezier meer hebben in je werk.
Clown Kokkie (links, 34)VICE: Hoi Clown Kokkie, alles lekker?
Clown Kokkie: Ja, gaat prima.Mooi. Bent u fulltime clown?
Nee, ik doe het naast mijn werk. Ik ben dertien jaar geleden begonnen op een kinderkamp in Roemenië. Toen ben ik in Nederland verdergegaan.Zijn kinderen de laatste jaren banger geworden van clowns?
De kinderen niet, maar ouders hebben wel vaker een hekel aan clowns. Pas was ik nog ballonnen aan het opblazen op een braderie en toen zei een moeder tegen haar kind: “Kijk uit, een enge clown.” Daardoor wordt het kind natuurlijk ook bang. Dat soort dingen maak je nu vaker mee dan toen ik begon.Zijn ze dan bang dat een vreemde volwassen man aan hun kind zit, of komt het door iets anders?
Nee, dat is het niet. Het komt vooral door films, denk ik. Sowieso houd ik altijd afstand van kinderen, dat is niet meer dan logisch en het voorkomt dat soort rare gedachten bij ouders.Dus u bent zich er wel van bewust dat er ouders zijn die zo kunnen denken?
Ja. Maar als je in het begin afstand houdt, zien ouders dat het goed is en komen ook bange kinderen vanzelf naar je toe. Dan zien ze dat ik ook maar gewoon een clown ben en niet een of ander monster.
Advertentie
Clown Dombo: Ja hoor!Gelukkig. Hoe lang bent u al clown?
Vanaf mijn vijftiende. Mijn broer had een kindercircus, maar daar zat een clown bij die er niks van bakte. Toen vroeg hij aan mij of ik in wilde vallen en dat ging heel goed. Daarna ben ik nooit meer gestopt.Zijn kinderen vaak bang voor clowns?
Soms, maar ik kom altijd binnen als Rob en dan schmink ik me waar de kinderen bij zijn, zodat ze de verandering zien. Dat maakt het minder eng. Je merkt weleens dat clowns eng worden gevonden, maar dat zijn clowns die zo veel schmink op hun gezicht smeren dat het akelig wordt. Ikzelf gebruik niet zo veel schmink, dat scheelt. Merkt u dat het imago van de clown veranderd is de afgelopen jaren, wat betreft de omgang met kinderen?
Ja, je merkt dat ouders de afgelopen jaren steeds achterdochtiger zijn geworden.
Advertentie
Ik heb kinderen sowieso nog nooit op schoot genomen. Ze blijven bij mij altijd staan en buiten het geven van een hand raak ik ze nooit aan. Je maakt inderdaad mee dat ouders er de laatste jaren banger voor zijn geworden en daarom houd ik afstand.Vind u dat vervelend?
Het is nou eenmaal zo. Ik moet er maar mee leren leven.
Japie de Clown: Ik heb een opleiding gedaan en workshops gevolgd.Wow, een clownsopleiding, dat bestaat dus.
Ja, ik deed het omdat het me leuk leek. Pas later ben ik ook echt gaan optreden voor kinderen. Dat doe ik nu tien jaar.Leerde u tijdens de opleiding ook hoe je met de kinderen om moest gaan? Wat je bijvoorbeeld wel en niet kunt doen?
Nee, dat niet. Het ligt aan je eigen inlevingsvermogen, dat moet een clown wel hebben vind ik.Heeft u het idee dat door berichten over bijvoorbeeld ‘pedoclowns’ het imago van clowns verslechtert?
Nee, totaal niet! Daar heb ik echt niks van gemerkt. Ik houd zelf altijd genoeg afstand van kinderen en neem ze nooit op schoot, behalve voor een foto misschien. Verder houd ik me er helemaal niet mee bezig en ik wil over dat soort dingen eigenlijk gewoon niet nadenken. Als je dat wel doet dan kun je als clown denk ik geen plezier meer hebben in je werk.
Clown Kokkie: Ja, gaat prima.Mooi. Bent u fulltime clown?
Nee, ik doe het naast mijn werk. Ik ben dertien jaar geleden begonnen op een kinderkamp in Roemenië. Toen ben ik in Nederland verdergegaan.Zijn kinderen de laatste jaren banger geworden van clowns?
De kinderen niet, maar ouders hebben wel vaker een hekel aan clowns. Pas was ik nog ballonnen aan het opblazen op een braderie en toen zei een moeder tegen haar kind: “Kijk uit, een enge clown.” Daardoor wordt het kind natuurlijk ook bang. Dat soort dingen maak je nu vaker mee dan toen ik begon.Zijn ze dan bang dat een vreemde volwassen man aan hun kind zit, of komt het door iets anders?
Nee, dat is het niet. Het komt vooral door films, denk ik. Sowieso houd ik altijd afstand van kinderen, dat is niet meer dan logisch en het voorkomt dat soort rare gedachten bij ouders.Dus u bent zich er wel van bewust dat er ouders zijn die zo kunnen denken?
Ja. Maar als je in het begin afstand houdt, zien ouders dat het goed is en komen ook bange kinderen vanzelf naar je toe. Dan zien ze dat ik ook maar gewoon een clown ben en niet een of ander monster.