Ik mis beide armen. Zo ziet mijn seksleven eruit

De meeste mensen hebben hun handen nodig om de dag door te komen. Dat kan het lastig maken om je voor te stellen hoe het is als je bovenste ledematen niet helemaal compleet zijn – of je ergens nou een stompje hebt, een hele arm mist of zelfs allebei. Deze mensen krijgen vaak reacties vol medelijden waar ze eigenlijk helemaal niet zo op zitten te wachten, of botte vragen over hoe ze in hemelsnaam dingen doen als koken, de was ophangen of van bil gaan. Vooral dat laatste is op de een of andere manier een groot vraagstuk, omdat de vragenstellers zich blijkbaar amper kunnen voorstellen hoe mensen zonder volledige armen hun partner kunnen vasthouden, strelen of handwerk verrichten – dingen die ze kennelijk van essentieel belang vinden voor lichamelijke intimiteit.

Hoe het precies is om geen volledige armen te hebben verschilt natuurlijk sterk per persoon, aangezien de een zo geboren is en de ander het pas later krijgt, en het ook gepaard kan gaan met een aandoening. Maar over het algemeen kunnen mensen met zulke beperkingen er een prima seksleven op na houden. De problemen zitten hem niet eens zozeer in die beperkingen zelf, maar in hoe raar andere mensen erop reageren. Dat ze het maar ingewikkeld vinden bijvoorbeeld, of juist in ze geïnteresseerd zijn vanwege die afwezige ledematen – uit medelijden, nieuwsgierigheid of omdat ze het opwindend vinden.

De afgelopen jaren horen we ook steeds meer de andere kant van dit verhaal, en zijn er belangengroepen opgericht die steun en advies bieden over hoe je je seksleven kunt verbeteren als je een of meerdere ledematen (al dan niet gedeeltelijk) mist. VICE sprak onlangs met Ali Lapper, een kunstenaar die geboren is zonder armen en met kortere benen, en haar partner Si Clift, over hoe dit er bij hen in de praktijk aan toegaat.

Ali: Op mijn zesde werd ik fulltime in een zorginstelling geplaatst. Ik hoorde altijd dat mensen met een beperking geen seks hebben, omdat dat goor is. Personeel of docenten zeiden dingen als: “Jij bent niet mooi, je bent niet sexy. Niemand gaat je ooit aantrekkelijk vinden.” Als je maar genoeg gehersenspoeld wordt, ga je het vanzelf geloven. Dus ik dacht toen ik jong was altijd dat ik nooit seks zou hebben – zelfs toen mijn seksualiteit zich begon te ontwikkelen en ik merkte dat ik ook wel relaties zou willen hebben. Ik dacht alleen niet dat ik ook iemand zou ontmoeten die seks met me zou willen hebben.

Toen ik negentien was verhuisde ik naar Londen, waar ik erachter kwam dat er ook mensen bestaan die vooral geïnteresseerd waren in mijn beperkingen, en niet zozeer in wie ik überhaupt ben. Dat is dan hun seksuele ‘ding’. Ze benaderden me uit het niets en vroegen: “Ik wil je heel graag zien. Mag ik je schouders aanraken?”

Sommige mannen waren geïnteresseerd in me, maar zeiden drie weken later dat ze me niet meer hoefden te zien. Dan deden ze eerst alsof ze me echt zagen zitten, en zeiden ze vervolgens dat ze “gewoon wat nieuwsgierig” waren.

Ik wist niet wie oprecht was en wie niet. Ik begon te denken dat ik nooit een echte relatie zou kunnen krijgen, omdat niemand me op die manier ooit serieus had genomen. Op zich heb ik niks tegen een fetisj, maar dan moet het ook wel mijn keuze zijn. En dat was nooit echt het geval.

Op een gegeven moment kreeg ik een relatie. Alles voelde goed. We namen de tijd om elkaar goed te leren kennen, en ik zag mezelf zeker niet als zijn fetisj. De seks was ook  niet eens zo ingewikkeld: het ging allemaal vanzelf. Ik was bezorgder om het feit dat ik maagd was dan dat ik een beperking had. En het ging prima. Ik weet nog dat ik dacht: jeetje, dat deed pijn. Gaat dat altijd zo? Top. Maar de seks werd beter, en ik genoot er steeds meer van.

Si: Ik ben opgegroeid tussen mensen met beperkingen. Mijn vrienden op school, maar ook mijn zus bijvoorbeeld, die een open rug heeft. Ik vond ze niet anders dan andere mensen. Ik was me er ook niet zo van bewust dat er ook anders over beperkingen wordt gedacht, het kwam nooit in me op dat ze als hele andere mensen gezien zouden worden.

Ali was ook niet mijn eerste partner met een beperking. Mijn ex-vrouw had het syndroom van Russell-Silver en was daarom maar 1,20 meter lang. En kleine mensen kunnen ook zo hun fysieke problemen hebben.

Ali: Ik ontmoette Si toen een vriendin van me al zo’n vijf jaar met hem samen was. Ik zag ze samen op feestjes, of nodigde ze samen uit. Ik had er nooit aan gedacht dat hij me misschien leuk zou kunnen vinden. Nadat ze uit elkaar waren gegaan nam hij contact op via Instagram. Ik vroeg: “Vind je me leuk?” En hij zei: “Ja, natuurlijk.”

Si: Er zaten genoeg maanden tussen deze twee relaties hoor.

Ali: Dat was niet zo. Niet liegen. Si: Het waren in ieder geval minstens acht weken.

Ali: Ja, Si. Weet je nog wat er gebeurde op onze eerste date?

Si: O, ja. Ze nodigde me bij haar thuis uit. Ik dacht dat we gewoon een kopje thee gingen drinken.

Ali: Hij is zo ouderwets. Ik vroeg of hij met me naar bed wilde. Het voelde alsof ik hem al lang kende, en dat was natuurlijk ook zo, dus ik wist dat hij niet alleen maar een beetje nieuwsgierig was. Maar ik dacht dat als ik hem niks duidelijk zou maken, hij gewoon naar huis zou gaan. Ik raakte zijn hand aan met mijn kin, en zei: “Kom je mee?” Ik nam best brutaal de leiding.

Si: Dat wilde ik natuurlijk wel.

Ali: Ik zei dat ik hulp nodig had om me om te kleden, en dat hij me moest helpen mijn kleren uit te doen. Hoe vond jij dit eigenlijk, Si?

Si: Heel leuk. Maar ik denk wel dat ik, tot op zekere hoogte, niet echt had geweten wat ik moest doen als jij het me niet had verteld. Ik wilde je niet van streek maken, of iets doen wat je niet fijn zou vinden.

Ali: Ik kwam erachter dat ik vooruit moet. Sommige mensen weten niet eens hoe ze hallo tegen me moeten zeggen. Dus ik neem vaak het initiatief en maak grapjes over het feit dat ik geen armen heb. Misschien is het niet echt mijn pakkie-an, maar ik wil graag dat zij zich comfortabel voelen, zodat ze weten dat ze me niet kwetsen. Want sommige mensen zijn daar echt bang voor. Ik weet niet waarom. Waarom was jij dat eigenlijk, Si?

Si: Ik heb geen flauw idee. Het kwam denk ik niet eens doordat je geen armen hebt, maar omdat je me nog niet zo goed kende en ik niets wilde doen waardoor je slecht over me zou denken.

Ali: Mensen met wie ik seks had hebben nooit van me verwacht dat ik dingen zou doen die je normaal gesproken met je handen doet. Dat komt waarschijnlijk doordat ik zo vaak het initiatief neem dat het niet eens opvalt. Jij weet ook dat ik geen armen heb, dus als je met me naar bed gaat verwacht je dat soort dingen ook niet.

Mensen zijn waarschijnlijk eerder benieuwd naar hoe ik dat compenseer – ik haat dat woord trouwens – en het oplos zonder handen. Ik heb nooit echt geleerd hoe ik de rest van mijn lichaam in kan zetten tijdens seks, ik deed het gewoon. Het ging heel intuïtief. Ik heb best veel zelfvertrouwen. Ik ben ook altijd in staat geweest om aan te geven wanneer ik iets wel of niet fijn vind. Na een tijdje kwam ik erachter dat ik hele goede voeten en een fantastische mond heb.

Si: Dat kan ik bevestigen. In het begin dacht ik: dit is interessant. Maar ik stond er niet zo bij stil wat haar beperkingen voor seks zouden betekenen. Het is wat het is, en je komt er gewoon achter terwijl je het doet.

Ali: Wat standjes betreft moesten we wel het een en ander uitzoeken. Ik kan geen doggystyle doen of zo. Maar je kunt altijd wel iets bedenken. Gebruik wat kussens, of ga aan de rand van het bed zitten. Als je je op je gemak voelt bij iemand, dan hoort het ook bij seks om dat soort dingen uit te vogelen.

Ik kan hem natuurlijk niet vastgrijpen. Dus ik gaf hem een ontsnappingsclausule: “Als je dit niet prettig vindt, of niet is wat je wilt omdat ik je niet vast kan pakken, dan ga je maar gewoon weg.” Maar dat deed hij gelukkig niet.

Si: Ik pak Ali heel graag beet, dus dat werkte prima voor mij.

Ali: Ik heb ook mannen gehad die er moeite mee hadden om me met alledaagse dingen te helpen, zoals me even aan m’n hoofd krabben. Een gast hielp me met douchen en naar de wc te gaan, en toen zei hij: “Dit kan ik niet.” Nou ja, what the fuck doe je dan hier? Ik kwam er al snel achter dat Si hier helemaal geen problemen mee had.

Si: Het drukt helemaal niet op de rest van onze relatie, al doe ik wel het meeste werk in bed.

Ali: Daar ben je wel echt een uitzondering in. Je hebt je hele leven met beperkingen te maken gehad. Dat heeft er waarschijnlijk wel invloed op.

Si: Ik stoor me eraan als mensen naar me toe komen en zeggen: “O, jij bent echt dapper.”

Ali: Mijn moeder is daar ook een goed voorbeeld van. We hebben niet zo’n goede relatie. Als ik een nieuw iemand had ontmoet, kon ze zo recht voor mijn neus aan hem vragen: “Wat vind je precies sexy aan Ali? Waarom vind je haar nou aantrekkelijk?” Dat is dan míjn moeder. Fucking hell.

Si: Ali heeft een heel lief gezicht en fantastische tieten. Dat is mijn antwoord.

Ali: Dank je. Ik heb fantastische tieten.

Ik hoor ook weleens mensen aan Si vragen: “Hoe hebben jullie eigenlijk seks?”

Si: Ik zeg dan: “Eerst krijg je een stijve. Dan trek je je broek omlaag. En als je partner dan nat genoeg is…” En dan rennen ze weg. Maar hey, ze vroegen er zelf om!

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE US