Het leven van eSporter Bob van Uden in Japan

Op de achterkant van het shirt van Bob van Uden (19) staat het nummer 95, met daaronder de naam ‘Ajax Bob’. “Dat nummer is met de Champions League-winst van 1995 natuurlijk bijzonder voor Ajax,” legt Van Uden zijn nummerkeuze uit, terwijl we voor de Johan Cruijff Arena staan en hij voor de foto’s poseert. De eSporter draagt deze middag alleen niet het rood-wit van Ajax om zijn schouders, maar een blauw shirt van het Japanse Sagan Tosu.

Van Uden maakte in april een bijzondere transfer. Hij verruilde PEC Zwolle voor Ajax, en werd door de Amsterdammers direct verhuurd aan partnerclub Sagan Tosu. Van Uden werd door deze overgang de eerste Nederlandse eSporter met een buitenlandse transfer. De FIFA-speler, die als keeper in de jeugdopleiding van Ajax speelde, kwam zo op zijn negentiende in zijn eentje in Japan terecht.

VICE Sports sprak Van Uden vlak bij de Johan Cruijff Arena over zijn maand als eSporter in Japan. Dit is zijn verhaal.

“Toen ik tijdens een wedstrijd van Sagan Tosu kennismaakte met het publiek, zaten er 20.000 man in het stadion. “Konnichiwa,” zei ik nerveus. Ik buigde volgens de traditie netjes naar de Japanners op de tribunes. Ik had van tevoren gehoord dat ik ook de uitfans moest bedanken voor hun komst naar het stadion. Dat is wel een mooi cultuurverschil met Nederland. In de Johan Cruijff Arena zal het niet zo snel voorkomen dat een Ajacied zegt: “Beste Feyenoord-supporters, goed dat jullie er zijn. We gaan er een mooie pot van maken.” In Nederland wordt er eerder met allerlei verschrikkelijke ziektes naar elkaar gescholden.

Na een seizoen als eSporter van PEC Zwolle kwam mijn belangenbehartiger, Melvyn Wolthers van het eSports-kantoor Bundled, met een optie om naar Ajax te gaan. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam, dus ik denk dat ik het zonder salaris ook nog wel had gedaan. Melvyn vertelde me dat Ajax me meteen wilde verhuren aan Sagan Tosu. Ik dacht eerst dat hij een grap maakte, want Japan is niet zomaar iets. Het ligt gewoon aan de andere kant van de wereld. Maar ik merkte al snel dat hij serieus was. Ik zag mezelf wel in mijn eentje in Japan zitten. Omdat het FIFA-seizoen al bijna ten einde was, besloten we dat ik maar een maand zou gaan. Daar ging ik dan: op naar Japan.

Heel laat op de avond kwam ik in Japan aan op het vliegveld, waar ik werd opgehaald door Masahiro Umemoto. Hij is de manager van eSports-tak van Sagan Tosu en hielp me om me thuis te voelen in Japan. Vooral als vertaler heeft die man met mij een drukke tijd gehad. Verder had Sagan Tosu een mooi appartementje voor me geregeld. Alles deed het direct, en niet onbelangrijk als eSporter: het internet werkte perfect. Ik leefde daar ook voor het eerst op mezelf. Aan het begin had ik nog moeite om mijn bed op te maken, dat heeft mijn moeder eigenlijk altijd voor me gedaan. Het was wel even puzzelen hoe je zo’n dekbed in de hoes krijgt, maar dat soort dingen had ik snel onder de knie.

Umemoto nam me ook regelmatig mee om een hapje te gaan eten. Ik heb veel geprobeerd, en heb bijvoorbeeld een keer een orgaan gegeten – ik denk dat het lever was of zo. Alleen het idee dat ik een orgaan aan het eten was, vond ik al niet lekker. Eén keer heb ik bedankt voor het eten, toen hij wilde dat ik kippenhart zou proberen. Daar had ik echt even geen trek in. Waar ik daarnaast aan moest wennen is dat Japanners nogal slurpen bij het eten. Dat is voor de Japanners een signaal dat ze aan het smikkelen zijn, maar voor mij was dat niet altijd even smakelijk.

Er waren wel meer dingen anders in Japan – ik werd bijvoorbeeld vaker op straat herkend dan in Nederland. Het kwam regelmatig voor dat kleine kinderen met me op de foto wilden. Mijn appartement zat in Tosu, wat voor Japanse begrippen een klein dorp is. Iedereen daar was van fan van de club, dus ze herkenden me snel. Ik was daar natuurlijk ook de enige blonde jongen. Mijn uiterlijk alleen al was heel bijzonder voor ze. De mensen die me aanspraken, waren altijd heel aardig. Iedereen in Japan respecteert elkaar. Het lijkt alsof die mensen daar gewoon nooit ruzie met elkaar hebben. Daar heb ik veel respect voor. Ik weet niet door wat voor goede moeders iedereen daar is opgevoed, maar die vriendelijkheid vond ik heel indrukwekkend om te zien.

Ik leerde veel over de cultuur, maar ik was vooral naar Japan gekomen om namens Sagan Tosu in Tokio een dagcompetitie te spelen. Bij winst in Tokio, zou ik me plaatsen voor een exclusief toernooi in Amsterdam. Daar wilde ik graag bij zijn, want daar werd in totaal 600.000 euro aan prijzengeld verdeeld. Helaas verloor ik mijn finale. In de tiende minuut miste ik een penalty. Mijn handen waren bezweet en gleden van de stick van mijn controller af. De bal ging een paar centimeter naast. Het was flink balen dat ik die finale verloor, maar ook daar leer ik weer van.

Naast die competitie in Tokio had ik nog veel andere dingen te doen in Japan, zoals kindertoernooien en sponsoractiviteiten. Zo heb ik verschillende fotoshoots gehad. Japanners maken overal foto’s van, en ik vond het allemaal prima. Soms waren die commerciële activiteiten ook met spelers van Sagan Tosu. Fernando Torres speelt inmiddels ook voor de club, maar toen helaas nog niet. De enige speler van Sagan met naam in Europa die er toen al zat, was Víctor Ibarbo. Hij heeft in de Serie A en bij Watford gespeeld. In FIFA is die man razendsnel. Hij speelde het spel zelf ook, dus dat was wel grappig om met hem te bespreken.

Ik was naast mijn activiteiten als eSporter in eerste instantie ook van plan om mee te trainen met de A1 van Sagan Tosu. Vorig seizoen was ik namelijk nog als keeper actief in de A1 van Almere City. Maar door een schaambeenblessure is dat helaas niet doorgegaan. Dat was erg zuur. Ik had wel graag willen ervaren wat het niveau is van de jeugdopleiding van Sagan. Voor mijn periode bij Almere City heb ik nog een tijdje in de jeugd van Ajax gekeept, en samengespeeld met Matthijs de Ligt en Justin Kluivert.

Vorig jaar na de training van Ajax werd er aan Kluivert en De Ligt gevraagd of ze even een clipje wilden opnemen met de nieuwe eSporter van de club. Daar hadden ze natuurlijk helemaal geen zin in. Ze dachten: daar heb je weer zo’n eSporter. Het was nog niet officieel naar buiten gebracht dat ik het zou worden. Maar toen zagen ze mij langs het veld staan. Het was meteen weer als vanouds, en we hebben even bijgepraat. Die gasten volgen me op Instagram, dus ze weten waar mijn leven verder toe heeft geleid.

Sinds deze zomer ben ik helemaal gestopt met keepen, om me vol te focussen op eSports. Er is nou eenmaal niet voor iedereen een mooie voetbalcarrière weggelegd. Natuurlijk had ik graag met Matthijs de Ligt in het team gezeten en de titel in de Arena veroverd. Maar iedereen gaat zijn eigen weg en ik ben heel erg tevreden met hoe mijn leven verloopt. Ik gun die gasten het allerbeste, en kijk bijna iedere wedstrijd van Ajax. Matthijs is negentien jaar en aanvoerder van Ajax, dus dat belooft veel goeds. Ik zal het zeker begrijpen als hij een mooie transfer maakt. Voor mij is dat compleet anders: ik zou Ajax niet zo snel definitief verlaten. Ajax is een van de voorlopers op eSports-gebied. Buitenlandse clubs kijken juist hoe ze het in Amsterdam allemaal aanpakken. Voor mij is er geen betere club denkbaar dan Ajax op het moment.

Nu ik gestopt ben als keeper, heb ik naast mijn carrière als eSporter de studie Business Administration aan de Universiteit van Amsterdam opgepakt. Om lekker te kunnen leven als student heb ik naast mijn salaris bij Ajax ook een studielening. Ik ben op een leeftijd dat ik moet genieten van het leven. Later zie ik wel hoe ik dat terug ga betalen.

Nederlandse eSporters hebben nog nooit een hoofdprijs op een groot toernooi gepakt. Ik ben hard aan het werk om de eerste te zijn die dat doet. Bij zo’n groot toernooi kan het prijzengeld voor de winnaar 250.000 euro zijn, daar kan ik erg goed van leven. Als ik slim omga met mijn uitgaven, kan ik mooie dingen doen van dat geld. Die studieschuld heb ik dan in ieder geval zo weggepoetst.”

Dit is een monoloog uit de serie VICE Sports Avonturiers. Zie hier alle verhalen uit deze serie .

—

Je kunt je hier aanmelden voor onze nieuwsbrief om wekelijks het beste van VICE Sports Nederland in jouw mailbox te krijgen.