We gingen langs bij het Vietnamese restaurant waar president Obama en Anthony Bourdain deze week dineerden

"Het is de Obama-afterparty!" roept een Oekraïense expat terwijl hij samen met zijn Vietnamese vriend op een wit plastic krukje danst.

Minder dan 24 uur nadat Anthony Bourdain en de president van de Verenigde Staten een tafel deelden bij Bun Cha Huong Lien – een traditionele zaak in Hanoi die volgens kranten al twintig jaar bestaat – ziet de tent eruit alsof er net een enorme rave is gehouden.

Alle tafels op de begane grond waren bezet door gasten of door stapels kommetjes en servetten. Ik klom een nauwe wenteltrap op naar boven en had hetzelfde gevoel als ik wel eens heb op een uit de hand gelopen huisfeestje: "Is dit waar ik wakker wil worden? Moet ik hier überhaupt wel willen zijn?"

Overal lagen lege flesjes Saigon-bier – een soort Chinese Heineken – en stonden grote emmers tot de rand toe gevuld met overgebleven bouillon. Het personeel was druk bezig de flesjes en emmers in de lift te laden, terwijl de gasten gewoon over de puinzooi heenstapten en links en rechts bij de eetlokalen naar binnen gingen.

Wat ook bijdroeg aan het gevoel van een aflopend huisfeestje, is het feit dat het restaurant op een groot woonhuis lijkt. Het heeft minstens drie verdiepingen met overal kamers waar je kan eten. In die kamers, die eruitzien alsof het eerst slaapkamers of studioappartementen zijn geweest, hoorde je in het Vietnamese geroezemoes regelmatig de naam Obama vallen; telkens met de klemtoon op het verkeerde deel van het woord: o-bam-A, in plaats van o-BAM-a.

Een paar uur voordat Obama in Hanoi landde, had ik zonder dat ik het doorhad een gesprek met Michael Froman – een belangrijke Amerikaanse rechter, en adviseur van Obama – in een restaurant dat bekend staat om haar bahn cuon, een traditioneel Noord-Vietnamees gerecht van varkensvlees, paddenstoelen en sjalotten in gefermenteerd rijstbeslag. Ik werd gelijk dronken van de goedkope bia hoi-biertjes en ik weet nog dat ik het een vrij saaie man vond. De volgende dag zag ik hem op televisie praten met belangrijke Vietnamezen.

Bourdain en Obama dronken Hanoi-bier en aten bun cha – een traditioneel gerecht dat bestaat uit rijstnoedels en kruiden in een zoete, gele bouillon met gegrild varkensvlees.

Ze maakten opnames voor het reisprogramma van Bourdain op CNN, . Toen Obama het restaurant verliet, stond er buiten een juichende menigte.

De geschiedenis van bun cha is niet makkelijk te achterhalen. Thanh Niên, een grote Vietnamese krant, claimt dat de oorsprong van het gerecht onbekend is. Ze citeren een Vietnamese schrijver die in 1959 schreef over de populariteit van het gerecht in Hanoi.

Een man uit Denemarken met geblondeerd haar en een opschrijfboekje met luipaardprint vroeg me wat hij moest bestellen. Ik wees hem op de bun cha, zo ongeveer het enige op het menu.

"Ben je hier omdat Obama er ook was?" vroeg ik hem.

Hij lachte hard. "Ja, we zagen de foto."

Bourdain en andere gasten twitterden foto's van het dinertje, van hemzelf en de president in een brandschoon eetlokaal vol Vietnamezen.

Low plastic stool, cheap but delicious noodles, cold Hanoi beer. pic.twitter.com/KgC3VIEPQr

— Anthony Bourdain (@Bourdain) May 23, 2016

Nu lag de vloer bezaaid met servetten en kruiden, er lagen sigarettenpeuken onder een 'verboden te roken'-bord, en honderden lege flesjes en kommen bedekten de simpele aluminium tafels. Er was geen tafel te bekennen zonder grote hopen vuilnis erop. De man uit Denemarken vroeg om een nieuw biertje toen hij opmerkte dat zijn flesje warm was. De serveerster nam het bier niet mee terug, maar zette het ongeopend op een ander tafeltje naast tientallen andere lauwe flesjes.

Toen ik de serveerster vroeg of ik aan tafel kon bestellen of aan de balie, waar de eigenaar non-stop bun cha aan het opscheppen was, vroeg ze alleen maar vermoeid hoeveel kommen ik wilde; even later kwam ze terug met de noedels.

Ik dronk een lauw biertje en liep naar een andere ruimte. Ik vroeg aan een Oekraïense man die net een foto maakte van een stelletje, of dit de ruimte was waar Obama gegeten had. Weer vulde de ruimte zich met gelach.

Er hing een roze verjaardagslinger naast de krukjes waar de president en Bourdain gezeten hadden, en mensen maakten foto's met die slinger erop.

Het personeel in het restaurant lijkt zich niet te beseffen dat deze drukte waarschijnlijk normaal wordt wanneer de aflevering van Parts Unknown uitgezonden wordt, wat waarschijnlijk in september zal zijn. Een afwasser met een donkerblauw shirt aan ziet eruit alsof hij in shock verkeerd. Naast de enorme stapel vieze vaat, de rommel en de toeristen die de hele tijd foto's maken, is er niets wat het bezoek van de president verraadt.

Een vaste klant van het restaurant zegt dat het een rustige traditionele zaak was, maar door de lange openingstijden – van acht uur 's ochtends tot negen uur 's avonds – is het niet ongewoon dat het restaurant in deze staat verkeert. Hij en zijn Oekraïense vriend noemen zichzelf bun cha-verslaafden. Hij vertelt dat hij 's nachts droomt van het gerecht, en hij prijst het restaurant de hemel in. Ik moet toegeven dat naast de lege flesjes en vieze kommen alles er hygiënisch uitziet. En voor zo ver ik een oordeel kan vellen – ik heb pas twee keer bun cha op – vond ik het heerlijk.

Heel begrijpelijk dat Obama hier ook een kommetje kwam halen.