​In Almere is deze week iemand bekogeld met een levende egel

Ik wil graag even stilstaan bij een nieuwsbericht dat ik vandaag las op Omroep Flevoland, omdat ik de hele dag aan niks anders heb kunnen denken. Maandagavond is een totaal onschuldige vrouw in Almere namelijk bekogeld met een egel. Ik denk dat het belangrijk is om hier niet schouderophalend op te reageren, want er is IEMAND BEKOGELD MET EEN EGEL.

Dit is wat maandagavond gebeurde: een vrouw (laten we even haar Danielle noemen, want zo heet ze) was even een stukje aan het wandelen met haar hondje Sisi. Plotseling zag ze een man bij haar buurvrouw over de schutting gluren. Hela, moet ze gedacht hebben, hier is iets niet in de haak. Als een goede buur stapte ze op de glurende engerd af, om te vragen wat dat gegluur te betekenen had.

Daarop stopte de man met gluren, maar in plaats van de benen te nemen, of zich te verontschuldigen, of uit te leggen wat hij precies aan het doen was, begon hij met speelgoed te smijten, dat in de blijkbaar niet erg goed opgeruimde voortuin van de buurvrouw in kwestie lag. Het speelgoed raakte Danielle tegen haar benen, waardoor ze nu nog steeds blauwe plekken op haar benen heeft. Dat is erg vervelend, maar dat is niet waar het om gaat. Op een gegeven moment was er namelijk geen speelgoed meer om mee te gooien, en precies op dat moment liep er een egeltje door het gras.

Ik heb in mijn leven één keer een levende egel gezien. Het was in de achtertuin van mijn ouders, en mijn eerste reactie was: holy fuck er zit een wild dier in de tuin. Toen ik eenmaal doorhad dat het om een egel ging, was ik enorm vertederd, want egels bezitten de fantastische eigenschap om schattig als fuck te zijn ondanks het feit dat hun hele lichaam is bedekt met stekels. Ik probeerde voorzichtig dichterbij te komen, om mijn nieuwe vriend te leren kennen. Ondertussen ging er maar één gedachte door mijn hoofd: geef hem geen melk. Wat je ook doet, geef hem geen melk. Het enige dat ik over egels weet is dat je ze geen melk moet geven, dat heb ik een keer geleerd op de basisschool. Als je een egel wel melk geeft krijgt hij diarree en niemand wordt blij van een schattige stekelbol waar constant natte kak uit druipt – we dwalen af. Wat ik probeer te zeggen is dat mijn eerste reactie bij het zien van een egel dus niet was: hey, een egel, eens kijken of daar een beetje mee te gooien valt, bijvoorbeeld naar het hoofd van een nietsvermoedende vrouw.

Daar dacht de gekke gluurder dus anders over. Bij gebrek aan munitie besloot hij de egel – die zichzelf van schrik tot een bolletje had samengekruld – van de grond te pakken, om hem naar Daniëlle te smijten. Sta even stil bij deze beslissing. Naast zijn eerdere beslissingen om a) zijn avond te besteden aan een ouderwets potje gluren (of dit was omdat hij wilde inbreken, of inspiratie wilde opdoen voor een leuk interieur, of hoopte dat de buurvrouw in haar blootje de douche uit zou komen lopen is niet bekend), en b) bij het betrapt worden met dingen te gaan gooien, was dit dus de derde beslissing op één avond die een normaal mens nooit zou maken.

Ik zou zo verschrikkelijk graag willen weten wat het precies was dat er door zijn hoofd flitste. Ik kan alleen maar gokken:

-Kom nooit tussen en man en zijn gegluur, biiiitch! Godver, het rondslingerende speelgoed is op, maar jij verdient meer straf voor jouw gore bemoeizucht - hela, dat komt goed uit: een egel! Daar valt mee te gooien! Pak aan! Oei dat prikt!

-BIIIIITCH waar bemoei jij je mee?!? Als ik een egel had gehad was je nog niet jari.. hey, daar hejje er toevallig een! Vangen!

-Vuile bemoeial, de buurvrouw was net klaar met douchen volgens mij! Jij verdient al het speelgoed in de wereld naar je hoofd, hierzo! Zo zeg! Them kidz these days - in mijn tijd had je een jojo en dat was het wel zo'n beetje. Oh dit is misschien zo'n 'Pokimon Koop' waar iedereen het steeds over heeft'.

-Shit ik ben betrapt tijdens het gluren, mijn moeder mag hier nooit achterkomen dus laat ik deze vrouw op afstand houden door alles te gooien wat ik kan vinden, oh mijn god een beest, ik ben niet alleen bang voor mijn moeder maar ook voor dieren, oké, shit, oké, ik pak 'm op, kom maar beestje het is zo voorbij, vlieg! Vlieg de getuige van mijn wanhoopsdaad tegemoet, niemand mag er ooit achterkomen dat ik gluur omdat ik geen seks durf te hebben vanwege mijn micropenis, vlieg!

Hoe dan ook, de gluurder wierp, de levende egel vloog door de lucht. Die miste Danielle maar net, en kwam neer op de billetjes van Sisi, de hond. Dat is misschien wel een geluk bij een ongeluk geweest, want het zachte achterwerk van Sisi brak zo de val van het egeltje, waardoor het stekelbeest er zonder zwaar letsel vanaf kwam.

Ook met Danielle en haar hond gaat het goed. Ze is erg geschrokken, en hoopt dat de egelslingeraar snel gepakt wordt. "Nu gooit hij een egel, je weet niet waar hij de volgende keer mee gooit," aldus Danielle. En dat is erg waar. Want stel je eens voor met welke scenario's je allemaal rekening moet houden als het blijkbaar ook gewoon kan gebeuren dat je tijdens het uitlaten van je hondje een egel naar je harses geslingerd krijgt. De vraag is wel: kan je wel met iets gekkers bekogeld worden dan een egel? Ik bedoel: egels zijn misschien niet super zeldzaam, maar hoe vaak heb je een egel binnen handbereik? En in hoeveel van die situaties lijkt het je praktisch om die egel op te pakken en als wapen te gebruiken? Ik kan even niets verzinnen dat raarder is om naar iemand te gooien dan een levende egel. Ik vind het bijvoorbeeld normaler om met een peer, een besteklade of voor mijn part met een onsje filet americain te smijten. Egels staan echt stijf bovenaan mijn lijst van dingen die je kunt gebruiken als wapen door ermee te gooien.

De egelwerper loopt nog vrij rond. Volgens Danielle was het een lange blanke man van een jaar of vijftig, die ze omschreef als een "ouderwets hardcoretype." Mocht je in de buurt van Almere een lange gabber op leeftijd tegen het lijf lopen, wees dan op je hoede voor rondvliegende dieren.