Vrouwen uit Canadese indianenreservaten worden structureel verkocht aan de seksindustrie

Blijkbaar worden vrouwen verkocht voor seksfeestjes op Amerikaanse boten. Foto via WikiCommons

Op vrachtschepen die Lake Superior oversteken, de Canadees-Amerikaanse grens tussen Thunder Bay in Ontario aan de Canadese kant en Duluth in Minnesota aan de Amerikaanse, worden indiaanse vrouwen, kinderen en zelfs baby’s verkocht aan de seksindustrie.

Deze maand voltooit Christine Stark—een masterstudente aan de University of Minnesota-Duluth—een onderzoek naar de sekshandel in Minnesota. Het onderzoek bestaat uit getuigenissen van vrouwen die afkomstig zijn uit Canadese indianenreservaten. Zij werden verhandeld om onder dwang in de seksindustrie in Amerika en Canada te werken.

Stark’s onderzoek volgt uit een verslag waar ze aan meegewerkt heeft, dat in 2011 door de Indian Women’s Sexual Assault Coalition in Duluth gepubliceerd is, genaamd, “The Garden of Truth: The Prostitution and Trafficking of Native Women in Minnesota.” In haar onderzoek voor het artikel hoorde Stark steeds verhalen over mensenhandel in de havens en op de schepen van Duluth en Thunder Bay. Door de vele verhalen en het langzame besef dat dit probleem decennialang - of misschien zelfs al eeuwenlang - gaande is, besloot Stark nader onderzoek te doen.

Ze besloot daartoe, “omdat we de verhalen hadden gehoord en precies wilden weten wat er zich op die schepen afspeelt met indiaanse vrouwen en kinderen,” zei ze in een interview met het radioprogramma Superior Morning van CBC. “Verschillende generaties vrouwen hebben me verteld over prostitutie op de schepen en over gedwongen seksfeestjes. Het is diepgeworteld in de lokale indiaanse gemeenschap, maar het is daarbuiten niet erg bekend.”

Tijdens haar onderzoek en werk met de Indian Women’s Sexual Assault Coalition heeft Stark honderden vrouwen geïnterviewd die te maken hebben gehad met de sekshandel op Lake Superior. De door haar verzamelde verhalen zijn het bewijs van een bloeiende ondergrondse uitbuitingsindustrie.

In een artikel in de Minneapolis Star Tribune beschrijft Stark een verontrustend verhaal van een Anishinaabe-vrouw die kort geleden door haar pooier—een blanke, rijke man met een gelukkig gezinnetje—in elkaar was geslagen. Hij betaalde haar rekeningen, huur en de basisbehoeften van haar kinderen, en in de weekenden dwong hij haar om seks met andere blanke mannen te hebben. De vrouw moest van hem tijdens die seks een racistisch rollenspel spelen – de gedienstige indianenmaagd en de machtige koloniaal.

“De haven van Duluth staat onder de mensen in de reservaten bekend als een plek waar hun vrouwen worden verhandeld. In een doorlopend onderzoek gericht op mensensmokkel op schepen in Duluth werd duidelijk dat vrouwen, kinderen en zelfs baby’s naar Duluth zijn gebracht om te verhandeld te worden als seksslaaf.” Christine Starks complete onderzoeksverslag wordt in september gepubliceerd.

Het feit dat deze gruwelijke misdaden plaatsvinden onder de neus van de Noord-Amerikaanse autoriteiten is verontrustend en best verassend, aangezien de conservatieve Canadese overheid mensenhandel hard aan het bestrijden is. Maar mensenhandel is in deze context een vaag begrip.

Ik sprak met Kazia Pickard, de beleids- en onderzoeksdirecteur van de Ontario Native Women’s Association in Thunder Bay. Hun organisatie is de zaak ook aan het onderzoeken. Kazia e-mailde me: “Er wordt vanuit gegaan dat mensen altijd over internationale grenzen gesmokkeld worden, maar het overgrote deel van gesmokkelde mensen in Canada zijn meisjes en vrouwen uit indianenreservaten. Zoals we het nu begrijpen worden zij niet altijd over de Amerikaanse grens gesmokkeld.”

In een eerder interview met CBC suggereerde ze dat er waarschijnlijk ook mensen over de grens in Zuid-Ontario gesmokkeld worden. Ze stelde dat het beeld dat mensen bij term “mensenhandel” hebben vaak onjuist is: “De handel in indiaanse vrouwen en meisjes gebeurt gewoon binnen Canada. Ze worden niet in zeecontainers over internationale grenzen gesmokkeld, dus wordt het vaak niet als mensenhandel bestempeld.”

Op dit moment zijn er in Canada bijna zeshonderd vrouwen met een indiaanse achtergrond vermist of misschien vermoord, een aantal dat door de Canadese politie—die maandelijks beschuldigd wordt van mensenrechtenschendingen tegen indiaanse vrouwen—openlijk in twijfel is getrokken. Daarbij komt dat de Canadese overheid in juli nog een aanvraag voor een onderzoek naar de vermiste of vermoorde vrouwen afwees.

Het is te hopen dat het onderzoek van Christine Stark niet zo makkelijk genegeerd kan  worden.

Volg Dave op Twitter @ddner