We vroegen niet-single mensen op datingapps: waarom?

Datingapps kunnen eindeloos veel vertrouwensproblemen opleveren. Soms denk je dat je een leuk iemand hebt ontmoet, maar dan slaat de twijfel toe – zijn ze echt single, of laten ze enkele nogal belangrijke details achterwege?

Klinkt dit je bekend in de oren? In 2015 voerde onderzoeksbureau GlobalWebIndex onderzoek uit onder 47.000 gebruikers van datingapps. Zij ontdekten dat maar liefst 42 procent van de deelnemers niet single was. Van hen was 30 procent getrouwd en 12 procent had een relatie.

Marta, 38 jaar, ontmoette een man op Tinder en was meteen achterdochtig. Hij belde haar alleen vanaf zijn kantoor en stuurde berichtjes via de app, hij weigerde haar zijn mobiele nummer te geven. “Na een tijdje kwam ik er toevallig achter dat we enkele gemeenschappelijke vrienden hadden,” zegt ze. “Hij bleek getrouwd te zijn en hij had twee kinderen.” Gelukkig had ze op dat moment nog niet zoveel in de relatie geïnvesteerd.

Hetzelfde gebeurde met Francesca, 27 jaar. “Hij wilde alleen maar berichtjes uitwisselen op Telegram, hij zei dat hij problemen had met Whatsapp,” vertelt ze. Nadat ze enkele maanden regelmatig op dates ging met de man, kwam Francesca erachter dat hij verloofd was. “Hij belde me wanhopig op, en vroeg me om niets aan zijn verloofde te vertellen,” zegt  ze. “Ik heb uiteindelijk wel contact met haar opgenomen, en zij heeft het uitgemaakt.” 

Ik hoorde over beide verhalen via mijn Instagram-groep, Match and the City, die zich richt op dating en datingapps. In deze en talloze andere verhalen is de teneur min of meer hetzelfde – mensen die in een relatie zitten, gebruiken de apps om met singles in contact te komen, waarbij ze allerlei vage smoesjes verzinnen over zichzelf en hun partner.

Wat me opviel bij het lezen van deze verhalen is dat veel mensen voor het eerst inloggen op datingapps nadat hun relatie lange-afstand wordt.

Luca, 35 jaar, downloadde Bumble toen hij voor zijn werk naar het buitenland verhuisde, ook al heeft hij thuis nog steeds een vriendin. “We zien elkaar zelden,” zegt hij. “Seks is een probleem geworden en dat eist zijn tol. Als ze erachter zou komen, weet ik niet hoe ze zou reageren, maar ik gebruik de app heel discreet.”

Een andere reden die veel mensen aangeven is dat zij met andere mensen naar bed willen, maar ze durven dit niet met hun partner te bespreken.

Een gebruiker schreef op het door Instagram ondersteunde platform Not Gonna Lie (NGL), dat anonieme bijdragen mogelijk maakt, bijvoorbeeld dat hij besloot datingapps te gebruiken voor afspraakjes wanneer zijn vriendin de stad uit was. “Ik wilde dingen ervaren die ik al heel lang niet meer had gevoeld,” schreef hij. “Ik hield van haar, maar ik wilde het absoluut een keer met iemand anders doen. Maar het was een goeie tijd voor karma – ik werd betrapt door een van haar vrienden.”

Een conventionele relatie is dan ook niet geschikt voor iedereen. “Ik ben tevreden met de liefde van mijn partner, maar ik voel me seksueel gefrustreerd als ik alleen met hem seks heb,” zegt een andere anonieme gebruiker. “Ik geloof niet in monogamie, omdat het wordt opgelegd door onze cultuur en maatschappij.”

Verlangen naar nieuwe seksuele partners is heel gewoon en begrijpelijk. Maar als je het verborgen houdt voor je partner, beginnen de problemen. Eerlijke communicatie is cruciaal. Want als je dat niet doet, kwets je je partner alleen maar. We kunnen veel leren van mensen in open relaties en van mensen die ethische non-monogamie beoefenen.

“Bij Tinder moedigen we onze leden altijd aan om hun profiel compleet te maken en om te proberen zo transparant en authentiek mogelijk te zijn,” zegt Vicente Balbastre, communicatiemedewerker bij Tinder. “Met name de explore-functie moedigt mensen aan om te laten zien wie ze echt zijn, zonder filters, zodat ze anderen kunnen ontmoeten die dezelfde interesses hebben.” Tinder noemt dit ‘hardballing’: openhartig zijn in je bio over wat je precies zoekt.

In een onderzoek uit 2018 werd onderzocht waarom mensen met partners Tinder gebruiken. De voornaamste redenen die de onderzoekers vonden, waren dat de bezette mensen Tinder gebruiken om op zoek te gaan naar hookups. Daarnaast willen mensen een indruk krijgen van hun ‘marktwaarde’. Bovendien hebben niet-single een voorkeur voor een laissez-faire-aanpak, en laten ze zich vaker door andere gebruikers benaderen dan dat ze zelf initiatief nemen. Ongeveer de helft van de ondervraagde niet-singles zei dat ze wel eens persoonlijk hadden afgesproken met iemand van de app, terwijl de andere helft niet de behoefte daartoe voelde.

De studie eindigt met een vraag – zouden mensen die vreemdgaan op Tinder sowieso zijn vreemdgegaan, of vergroot het ontwerp van de app de kans op ontrouw? De onderzoekers concludeerden dat de datingapps de bedriegers een helpende hand bieden.

De ‘verslavende elementen’ van de datingapp – bijvoorbeeld de swipe-functie en het   dominante visuele aspect – leiden ertoe dat veel gebruikers puur en alleen inloggen voor vermaak. Daarnaast maken de apps het erg makkelijk om onmiddellijk ontmoetingen te hebben met potentiële partners. Hierdoor ontstaat het gevoel dat de het aanbod vrijwel grenzeloos is en dat maakt het moeilijker voor iemand om genoegen te nemen met maar één partner.

Technologie en menselijk gedrag zijn vandaag de dag helemaal met elkaar verweven, waardoor het zinloos is om je af te vragen of een partner vreemd zou gaan in een wereld zonder datingapps. Mensen hebben het altijd moeilijk gehad om monogaam te zijn en dat zal altijd zo blijven, ongeacht de sprookjes over de ware liefde die de maatschappij ons opdringt.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op VICE Italië.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.