Aan het begin van elk eredivisieseizoen wordt, als een speler veel scoort, steevast de Coen Dillen-index van stal gehaald. Dillen scoorde in de jaren ’50 – toen supporters nog massaal hoeden droegen en elke grap verplicht moest eindigen met ‘mijn schoenmoeder!’ als clou – maar liefst 43 keer in één seizoen, een record dat sindsdien nooit meer is gebroken. Begrijpelijk, want 43 is een onmenselijk aantal om te halen in 34 wedstrijden.
Advertentie
Persoonlijk vind ik de Coen Dillen-index daarom niet zo boeiend; je weet dat er voorlopig niemand meer gaat scoren dan Dillen. Interessanter is wat mij betreft de Björn Vleminckx-index. Voor wie hem niet kent: Björn Vleminckx is een Belgische spits die namens NEC in het seizoen 2010/11 plotseling topscorer van de Eredivisie werd. Hoe en waarom is nooit helemaal duidelijk geworden; het grote publiek kende hem niet, hij leek op een jonge Gertjan Verbeek, voetbalde als Zlatan Ibrahimović met een hernia, en speelde niet in het beste elftal van Nederland. Toch bleef hij wonderwel maar scoren. Na dat ene jaar verdween hij uit Nederland, zo, rechtstreeks de vergetelheid in. Zijn topseizoen evenaarde hij nooit meer. Elk jaar hoop ik dat er een nieuwe Björn Vleminckx opstaat: een aanvankelijk onopvallende, hardwerkende spits, die blijft scoren en against all odds aan het einde van het seizoen de topscorerstitel krijgt. Elk seizoen vraag ik me af wie de nieuwe Björn Vleminckx kan worden. Wie is niet al te bekend, heeft nooit extreem veel gescoord, is geen jong talent meer, en kan mensen eenmalig verrassen?Om dat te bepalen heb ik alle spitsen uit de Eredivisie gerankt middels de Björn Vleminckx-index (eigenlijk een ranglijst, maar dat klinkt minder goed).
Björn Vleminckx in 2011 bij NEC. (Foto: Proshots)
Sommige clubs spelen met twee spitsen of hebben geen vaste spits. In dat geval ben ik gegaan voor de speler die mij het beste uitkomt. Deze ranglijst zegt niets over de kwaliteit van de spelers. Dit is een compleet subjectief en vrij ondoorgrondelijk meetsysteem dat ons zal leren wie, een kleine tien jaar na dato, de opvolger wordt van ‘De blonde werkmier’.
Advertentie
18. Myron Boadu (AZ)
Myron Boadu is in vrijwel alle opzichten de tegenhanger van Björn Vleminckx. Hij staat bekend als een van de grootste aanvallende talenten van Nederland, scoorde vorig jaar veel en werd voorafgaand aan het seizoen als een van de potentiële topscorers van de competitie getipt. Dit is vermoedelijk de eerste en laatste keer in z’n leven dat hij op een ranglijst helemaal onderaan eindigt.17. Michael de Leeuw (FC Emmen)
Het is het jaar 2054. Bondscoach Mo Ihattaren heeft zojuist bekendgemaakt dat hij afzwaait bij het Nederlands elftal. Red Bull Nijmegen is kampioen geworden en kwalificeert zich eindelijk voor de UEFA Euro Gazprom Superleague. Michael de Leeuw is blij met z’n nieuwe contract bij een willekeurige Eredivisieclub na het dertiende achtereenvolgende jaar waarin hij als (gelegenheids-)spits een solide seizoen zonder uitschieters naar boven of beneden (28 wedstrijden, 9 goals) draait, zo vertelt hij aan de Joep Schreuder-bot van de NOS. 16. Nicolai Jørgensen (Feyenoord)
Nicolai Jørgensen scoorde 21 keer in het kampioensjaar van Feyenoord. Sindsdien heeft hij nooit meer dan tien doelpunten gemaakt in een seizoen, maar dat komt ook omdat hij al geblesseerd raakt als Dick Advocaat hem te lang aankijkt. Hij is eigenlijk de anti-Vleminckx: elk jaar hopen Feyenoordsupporters tevergeefs dat de Deen weer uit z’n slof schiet.15. Reza Ghoochannejhad (PEC Zwolle)
Gewoon een prima spits die al jaren meegaat. Ghoochannejhad leidde vorig seizoen aan het Rydell Poepon-syndroom: best veel scoren bij een club in het rechterrijtje, maar nét niet genoeg dat het overal opgemerkt wordt. Kan wellicht een praatgroep beginnen met Tom van Weert, die ooit dezelfde diagnose heeft gekregen.
Myron Boadu is in vrijwel alle opzichten de tegenhanger van Björn Vleminckx. Hij staat bekend als een van de grootste aanvallende talenten van Nederland, scoorde vorig jaar veel en werd voorafgaand aan het seizoen als een van de potentiële topscorers van de competitie getipt. Dit is vermoedelijk de eerste en laatste keer in z’n leven dat hij op een ranglijst helemaal onderaan eindigt.17. Michael de Leeuw (FC Emmen)
Het is het jaar 2054. Bondscoach Mo Ihattaren heeft zojuist bekendgemaakt dat hij afzwaait bij het Nederlands elftal. Red Bull Nijmegen is kampioen geworden en kwalificeert zich eindelijk voor de UEFA Euro Gazprom Superleague. Michael de Leeuw is blij met z’n nieuwe contract bij een willekeurige Eredivisieclub na het dertiende achtereenvolgende jaar waarin hij als (gelegenheids-)spits een solide seizoen zonder uitschieters naar boven of beneden (28 wedstrijden, 9 goals) draait, zo vertelt hij aan de Joep Schreuder-bot van de NOS. 16. Nicolai Jørgensen (Feyenoord)
Nicolai Jørgensen scoorde 21 keer in het kampioensjaar van Feyenoord. Sindsdien heeft hij nooit meer dan tien doelpunten gemaakt in een seizoen, maar dat komt ook omdat hij al geblesseerd raakt als Dick Advocaat hem te lang aankijkt. Hij is eigenlijk de anti-Vleminckx: elk jaar hopen Feyenoordsupporters tevergeefs dat de Deen weer uit z’n slof schiet.15. Reza Ghoochannejhad (PEC Zwolle)
Gewoon een prima spits die al jaren meegaat. Ghoochannejhad leidde vorig seizoen aan het Rydell Poepon-syndroom: best veel scoren bij een club in het rechterrijtje, maar nét niet genoeg dat het overal opgemerkt wordt. Kan wellicht een praatgroep beginnen met Tom van Weert, die ooit dezelfde diagnose heeft gekregen.
Advertentie
Lassina Traoré dit seizoen met Ajax tegen VVV. (Foto: Proshots)
14. Lassina Traoré (Ajax)
Welbeschouwd hoort een spits van Ajax natuurlijk helemaal onderaan deze lijst te staan. Er is geen club in Nederland die zo onder een vergrootglas ligt als de koploper uit Amsterdam, waardoor elke mogelijke verrassing teniet wordt gedaan. Bij Ajax krijgt zelfs de linksback van de C2 al media-aandacht en een hypevideo op YouTube (‘Kevin de Jong 2020 ● Best Skills & Goals 2019/20 | HD’). Het is onbestaanbaar dat een Björn Vleminckx-achtige speler daar anno 2020 voetbalt. Toch staat Lassina Traoré niet helemaal onderaan, om de simpele reden dat hij al zijn eredivisiedoelpunten (vijf) (5!) van dit seizoen in één wedstrijd tegen VVV Venlo heeft gescoord. 13. Vangelis Pavlidis (Willem II)
Wederom ‘gewoon’ een goede speler. Mino Raiola is zijn zaakwaarnemer, waardoor hij niet ver komt op de Björn Vleminckx-index. Idealiter hebben spitsen voor deze index een familielid, louche buurman, Thomas Acda’s personage in Klem, of helemaal niemand als zaakwaarnemer.12. Eran Zahavi (PSV)
Iemand heeft een jaar of tien geleden ‘wedden dat je geen obscene hoeveelheid doelpunten in Israël en China kan maken’ gezegd tegen Eran Zahavi, waarna hij het gros van z’n carrière met een boots-on-the-ground-methode het tegendeel heeft bewezen. Komt binnen met een reputatie als ervaren topscorer, vandaar de plek onderaan de middenmoot.
Welbeschouwd hoort een spits van Ajax natuurlijk helemaal onderaan deze lijst te staan. Er is geen club in Nederland die zo onder een vergrootglas ligt als de koploper uit Amsterdam, waardoor elke mogelijke verrassing teniet wordt gedaan. Bij Ajax krijgt zelfs de linksback van de C2 al media-aandacht en een hypevideo op YouTube (‘Kevin de Jong 2020 ● Best Skills & Goals 2019/20 | HD’). Het is onbestaanbaar dat een Björn Vleminckx-achtige speler daar anno 2020 voetbalt. Toch staat Lassina Traoré niet helemaal onderaan, om de simpele reden dat hij al zijn eredivisiedoelpunten (vijf) (5!) van dit seizoen in één wedstrijd tegen VVV Venlo heeft gescoord. 13. Vangelis Pavlidis (Willem II)
Wederom ‘gewoon’ een goede speler. Mino Raiola is zijn zaakwaarnemer, waardoor hij niet ver komt op de Björn Vleminckx-index. Idealiter hebben spitsen voor deze index een familielid, louche buurman, Thomas Acda’s personage in Klem, of helemaal niemand als zaakwaarnemer.12. Eran Zahavi (PSV)
Iemand heeft een jaar of tien geleden ‘wedden dat je geen obscene hoeveelheid doelpunten in Israël en China kan maken’ gezegd tegen Eran Zahavi, waarna hij het gros van z’n carrière met een boots-on-the-ground-methode het tegendeel heeft bewezen. Komt binnen met een reputatie als ervaren topscorer, vandaar de plek onderaan de middenmoot.
Eran Zahavi in zijn tijd bij Guangzhou R&F F.C. (Foto: Proshots)
11. Sinan Bakis (Heracles Almelo)
Tijdens het schrijven van dit stukje heb ik drie keer op moeten zoeken waar Sinan Bakis speelt. Heracles, kennelijk. Ik kijk elke week naar Studio Sport en weet vrij zeker dat ik hem nog nooit voorbij heb zien komen, ondanks dat hij al zeven keer in het veld heeft gestaan. Als de Turks-Duitse spookspits dit seizoen heel af en toe zou scoren, zou hij met gemak naar de top 3 stijgen, alleen heeft hij op het moment van schrijven nog geen goal gemaakt in de Eredivisie.
Tijdens het schrijven van dit stukje heb ik drie keer op moeten zoeken waar Sinan Bakis speelt. Heracles, kennelijk. Ik kijk elke week naar Studio Sport en weet vrij zeker dat ik hem nog nooit voorbij heb zien komen, ondanks dat hij al zeven keer in het veld heeft gestaan. Als de Turks-Duitse spookspits dit seizoen heel af en toe zou scoren, zou hij met gemak naar de top 3 stijgen, alleen heeft hij op het moment van schrijven nog geen goal gemaakt in de Eredivisie.
Advertentie
10. Adrián Dalmau (FC Utrecht)
Dalmau scoort altijd, tenzij hij geblesseerd is. Is helaas vaak geblesseerd.9. Oussama Darfalou / Armando Broja / Loïs Openda (Vitesse)
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: Vitesse heeft drie spitsen die in alle Eredivisieduels tot nu toe minuten hebben gemaakt. Loïs Openda is de enige die in elke wedstrijd in het tweespitsensysteem in de basis begon, maar is hij dan dé spits? Wie ben ik om dat te bepalen? Moet ik als een soort Petrus voor deze index staan en alleen Openda binnenlaten? Dacht het niet. 8. Danilo (FC Twente)
Danilo Pereira da Silva, de man met de soepelste heupen van Hengelo, ‘de stad waar hij sinds kort woont en waar niet op elke hoek van de straat het gevaar loert’, aldus Tubantia (maar goed, dat is ook maar net hoe je gevaar definieert). De spits is meteen al belangrijk voor FC Twente, maar echt een grote verrassing kan je dat niet noemen. Zal hoog eindigen op de topscorerslijst, maar is te talentvol en te Braziliaans om de nieuwe Vleminckx te worden.7. Mario Engels (Sparta Rotterdam)
Weer een Duitse aanvaller. Staat bij Sparta voorin met, surprise surprise, de Duitser Lennart Thy (spoiler: er komen er straks nog twee Duitse spitsen). Waar hebben we deze hausse aan Duitsers aan verdiend? Wanneer is dit gebeurd? En waarom heeft de Bundesliga alle leuke Nederlanders (Jetro Willems, Guus Til, Mike van der Hoorn) gekregen? Bij de volgende Duitse spits schrijf ik wel dat hij een rol heeft gespeeld in een krimi om het nog een beetje spannend te houden. In ieder geval: het zal wel een administratieve fout zijn, maar Engels is een Duitse aanvaller – zoals Frans Duijts een Nederlandse zanger is. Engels scoorde ooit één seizoen godsgruwelijk veel in de Keuken Kampioen Divisie en beleefde waarschijnlijk toen al zijn Vleminckx-jaar, maar wie weet kan hij dat kunstje op het hoogste niveau herhalen.
Dalmau scoort altijd, tenzij hij geblesseerd is. Is helaas vaak geblesseerd.9. Oussama Darfalou / Armando Broja / Loïs Openda (Vitesse)
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: Vitesse heeft drie spitsen die in alle Eredivisieduels tot nu toe minuten hebben gemaakt. Loïs Openda is de enige die in elke wedstrijd in het tweespitsensysteem in de basis begon, maar is hij dan dé spits? Wie ben ik om dat te bepalen? Moet ik als een soort Petrus voor deze index staan en alleen Openda binnenlaten? Dacht het niet. 8. Danilo (FC Twente)
Danilo Pereira da Silva, de man met de soepelste heupen van Hengelo, ‘de stad waar hij sinds kort woont en waar niet op elke hoek van de straat het gevaar loert’, aldus Tubantia (maar goed, dat is ook maar net hoe je gevaar definieert). De spits is meteen al belangrijk voor FC Twente, maar echt een grote verrassing kan je dat niet noemen. Zal hoog eindigen op de topscorerslijst, maar is te talentvol en te Braziliaans om de nieuwe Vleminckx te worden.7. Mario Engels (Sparta Rotterdam)
Weer een Duitse aanvaller. Staat bij Sparta voorin met, surprise surprise, de Duitser Lennart Thy (spoiler: er komen er straks nog twee Duitse spitsen). Waar hebben we deze hausse aan Duitsers aan verdiend? Wanneer is dit gebeurd? En waarom heeft de Bundesliga alle leuke Nederlanders (Jetro Willems, Guus Til, Mike van der Hoorn) gekregen? Bij de volgende Duitse spits schrijf ik wel dat hij een rol heeft gespeeld in een krimi om het nog een beetje spannend te houden. In ieder geval: het zal wel een administratieve fout zijn, maar Engels is een Duitse aanvaller – zoals Frans Duijts een Nederlandse zanger is. Engels scoorde ooit één seizoen godsgruwelijk veel in de Keuken Kampioen Divisie en beleefde waarschijnlijk toen al zijn Vleminckx-jaar, maar wie weet kan hij dat kunstje op het hoogste niveau herhalen.
Advertentie
Mario Engels, spits van Sparta. (Foto: Proshots)
6. Jörgen Strand Larsen (FC Groningen)
Ik weet niet wiens schuld het is, maar zijn achternaam past nét niet op de melodie van ‘Thunderstruck’ van AC/DC. Hij is overduidelijk getalenteerd en speelde zelfs in de jeugd bij AC Milan, maar tegelijkertijd scoorde hij hiervoor niet al te veel bij Sarpsborg 08 FF (ik heb het gecheckt, dat is echt een club), waardoor de Noor toch binnenkomt in een bescheiden underdogpositie. 5. Jonas Arweiler (ADO Den Haag)
Een bruine kroeg in Neuburg an der Donau, Zuid-Duitsland. De hemel is gitzwart, buiten miezert het. Een man met een lange, beige trenchcoat en een zonnebril op z’n voorhoofd schuifelt door het beeld. Hij houdt stil bij het tafeltje van een politieofficier. Een doorgeladen Walther P5 komt in beeld. ‘Frühstück?’ fluistert de man in de trenchcoat, waarna een droge knal klinkt. De politieofficier klapt voorover op z’n tafeltje, een glas Paulaner klettert op de grond. Cut naar de barman, die met een vuile theedoek over z’n schouder naar de politieofficier kijkt. ‘Also, also’, mompelt hij sussend. Net voordat de aftiteling begint, loopt er een jongen door het beeld, die geschrokken naar de dode man in de plas bloed kijkt, en snel de politie belt. Dat – figurant 17 op de callsheet van de Duitse miniserie Die zwei Leben des Mario Fischer – is Jonas Arweiler.4. Vitalie Damascan (RKC Waalwijk)
Damascan speelt bij RKC, is Moldavisch international en draagt nummer 99. Moet ik nog meer redenen noemen waarom hij zo hoog staat?
Ik weet niet wiens schuld het is, maar zijn achternaam past nét niet op de melodie van ‘Thunderstruck’ van AC/DC. Hij is overduidelijk getalenteerd en speelde zelfs in de jeugd bij AC Milan, maar tegelijkertijd scoorde hij hiervoor niet al te veel bij Sarpsborg 08 FF (ik heb het gecheckt, dat is echt een club), waardoor de Noor toch binnenkomt in een bescheiden underdogpositie. 5. Jonas Arweiler (ADO Den Haag)
Een bruine kroeg in Neuburg an der Donau, Zuid-Duitsland. De hemel is gitzwart, buiten miezert het. Een man met een lange, beige trenchcoat en een zonnebril op z’n voorhoofd schuifelt door het beeld. Hij houdt stil bij het tafeltje van een politieofficier. Een doorgeladen Walther P5 komt in beeld. ‘Frühstück?’ fluistert de man in de trenchcoat, waarna een droge knal klinkt. De politieofficier klapt voorover op z’n tafeltje, een glas Paulaner klettert op de grond. Cut naar de barman, die met een vuile theedoek over z’n schouder naar de politieofficier kijkt. ‘Also, also’, mompelt hij sussend. Net voordat de aftiteling begint, loopt er een jongen door het beeld, die geschrokken naar de dode man in de plas bloed kijkt, en snel de politie belt. Dat – figurant 17 op de callsheet van de Duitse miniserie Die zwei Leben des Mario Fischer – is Jonas Arweiler.4. Vitalie Damascan (RKC Waalwijk)
Damascan speelt bij RKC, is Moldavisch international en draagt nummer 99. Moet ik nog meer redenen noemen waarom hij zo hoog staat?
Advertentie
3. Sebastian Polter (Fortuna Sittard)
Sebastian Polter is (uiteraard) Duits en oogt als een man die je op je bek slaat als je tijdens een concert van BLØF door ‘Liefs uit Londen’ heen praat. Vorig seizoen scoorde de grote, sterke spits twee keer in de Bundesliga, bij Union Berlin. Niemand verwacht dat hij topscorer wordt, wat behoorlijk gunstig is voor deze ranglijst. Polter moest trouwens bij Mainz eens een paar minuten op doel staan nadat de keeper rood kreeg en deed dat zo goed dat ik niet uitsluit dat hij uiteindelijk de concurrentie aangaat met doelman Yanick van Osch.
Sebastian Polter is (uiteraard) Duits en oogt als een man die je op je bek slaat als je tijdens een concert van BLØF door ‘Liefs uit Londen’ heen praat. Vorig seizoen scoorde de grote, sterke spits twee keer in de Bundesliga, bij Union Berlin. Niemand verwacht dat hij topscorer wordt, wat behoorlijk gunstig is voor deze ranglijst. Polter moest trouwens bij Mainz eens een paar minuten op doel staan nadat de keeper rood kreeg en deed dat zo goed dat ik niet uitsluit dat hij uiteindelijk de concurrentie aangaat met doelman Yanick van Osch.
Henk Veerman dit seizoen bij sc Heerenveen. (Foto: Proshots)
2. Henk Veerman (SC Heerenveen)
Nederland is gezegend met een leger aan voetballers uit de categorie enorme-spitsen-die-verrassend-veel-scoren. Je hebt de premium-opties (Luuk de Jong), de goedkopere uitvoeringen (Thomas Verheydt) en de middenklasse-variant (sorry, het is absoluut niet de bedoeling om over voetballers te praten alsof het auto’s zijn). Henk ‘Henkinho’ Veerman hoort in die laatste categorie. Deze absolute unit heeft nooit écht veel gescoord op het hoogste niveau, maar maakte dit seizoen in z’n eerste zeven Eredivisiewedstrijden al zeven doelpunten. Veerman is hard op weg om een Vleminckx-jaar te beleven.1. Georgios Giakoumakis (VVV-Venlo)
Georgios Giakoumakis is, net als Björn Vleminckx, slechts met één doel op aarde gekomen: de Eredivisie voor schut zetten. Vorig seizoen scoorde hij in 25 competitiewedstrijden in de Griekse en Poolse competitie drie keer. Na 72 minuten in ons land had hij dat aantal al geëvenaard: in zijn debuutwedstrijd tegen FC Emmen maakte GG een hattrick. Hij keek naar de Eredivisie, haalde diep adem en besloot om vervolgens harder te gaan dan Michael Jordan nadat iemand zijn Air Jordan-lijn heeft beledigd. Giakoumakis toonde tijdens zijn debuut zo weinig respect voor de Eredivisie, dat ik respect voor hem kreeg. De Eredivisiegoden antwoordden trouwens wel door hem 0-13 te laten verliezen van Ajax, maar dat terzijde.
Nederland is gezegend met een leger aan voetballers uit de categorie enorme-spitsen-die-verrassend-veel-scoren. Je hebt de premium-opties (Luuk de Jong), de goedkopere uitvoeringen (Thomas Verheydt) en de middenklasse-variant (sorry, het is absoluut niet de bedoeling om over voetballers te praten alsof het auto’s zijn). Henk ‘Henkinho’ Veerman hoort in die laatste categorie. Deze absolute unit heeft nooit écht veel gescoord op het hoogste niveau, maar maakte dit seizoen in z’n eerste zeven Eredivisiewedstrijden al zeven doelpunten. Veerman is hard op weg om een Vleminckx-jaar te beleven.1. Georgios Giakoumakis (VVV-Venlo)
Georgios Giakoumakis is, net als Björn Vleminckx, slechts met één doel op aarde gekomen: de Eredivisie voor schut zetten. Vorig seizoen scoorde hij in 25 competitiewedstrijden in de Griekse en Poolse competitie drie keer. Na 72 minuten in ons land had hij dat aantal al geëvenaard: in zijn debuutwedstrijd tegen FC Emmen maakte GG een hattrick. Hij keek naar de Eredivisie, haalde diep adem en besloot om vervolgens harder te gaan dan Michael Jordan nadat iemand zijn Air Jordan-lijn heeft beledigd. Giakoumakis toonde tijdens zijn debuut zo weinig respect voor de Eredivisie, dat ik respect voor hem kreeg. De Eredivisiegoden antwoordden trouwens wel door hem 0-13 te laten verliezen van Ajax, maar dat terzijde.
Advertentie
Hij staat nu op de tweede plaats op de topscorerslijst, maar zal als alles een beetje meezit bovenaan eindigen. De Griek komt hier net boven Henk Veerman te staan, omdat het grootste gedeelte van Nederland vóór september nog nooit van hem gehoord had. Gefeliciteerd Georgios, je bent de nieuwe Vleminckx. Ik ben er nog niet helemaal over uit of dat iets positiefs is.
Winnaar Giakoumakis, dit seizoen met VVV tegen FC Utrecht. (Foto: Proshots)
*Rectificatie: in een eerdere versie van dit verhaal stond dat Henk Veerman 'niet heel snel’ is. Inmiddels hebben verschillende Henk Veerman-hooligans bewijs aangedragen dat Henk Veerman wel heel snel is. Het is nooit onze bedoeling geweest om hem te snelheidshamen.-Dit is een verhaal uit de serie Sportgeschiedenis met Doodeman. In deze serie belicht Michel Doodeman bijzondere teams of individuen uit de sportgeschiedenis. Zie hier alle verhalen uit deze serie. Naast onze geschreven verhalen en video's hebben we ook een podcast: De Wereld van VICE Sports. De afleveringen zijn hier te luisteren bij Apple of hier op Spotify: