Van 1 tot 13 mei vond in Parijs deGABBER-Expo – Une culture à 180bpm!plaats. De expositie was bedoeld als "eerbetoon aan de beweging en een terugblik op de erfenis van de cultuur". Het minifestival bracht een ode aan de gabbercultuur met lezingen, feestjes, popupstores en een foto-expositie met werk van onder andere Marije Kuiper, Boris Postma, Aza Shade en Tom Nijhuis.Een van de opmerkelijkste programmaonderdelen was de performance van het Nederlands-Turkse kunstenaarsduo
Advertentie
Pinar & Viola. Tijdens de opening van de expo waren ze dominatrix van een echte sneakerslave. Ik sprak het duo hierover.Sneakerslave Domination from Pinar&Viola on Vimeo.VICE: Is deze meneer de enige die deze hobby beoefent?
Pinar & Viola: Nee, helemaal niet. Het is een niche, maar er zijn hele fora gewijd aan deze fetisj. Het lijkt er zelfs op dat het alleen maar groter wordt. We hebben twee jaar geleden een fotoshoot gedaan over sneakerslaves, toen we het net ontdekt hadden. We willen in onze artikelen namelijk schrijven over tendensen die we ergens hebben opgevangen, maar die nog niet echt tastbaar zijn. Vervolgens vertalen we die tendensen naar de kunst die we maken. Dat hebben we nu ook gedaan, alleen zijn we een stap verder gegaan dan de fotoshoot. Op de GABBER-expo in Parijs waren we dus sneakerdominatrix van een sneakerslave.Wat is een sneakerslave precies?
Het is meer dan zomaar een liefhebber van mooie schoenen. De sneakerslave wil echt gedomineerd worden. Niet specifiek door vrouwen of mannen – het gaat voornamelijk om de sneakers, de sportsokken en de voeten. Die worden als het ware geconsumeerd door te bijten, likken, ruiken. Eigenlijk alle klassieke fetisj-kenmerken. Maar het is ook subjectief. Onze slaaf, Skets Man, wordt dolenthousiast van gebruikte Nike Air Max. Geen nieuwe, maar gebruikte Air Max. Is dat de link met de gabber expo? De Air Max?
Ja, daarnaast ontdekten we nog wat overeenkomsten tussen de sneakerslaves en de gabbercultuur. De kleding die je veel ziet op sneakerslaveswebsites verschilt niet heel veel van de typische gabberkleding. Heel specifieke stoffen voor trainingspakken, opgeschoren haar, sportkleding. Ze zien er allebei uit als straatschoffies, min of meer. Gabbers stellen zich niet vaak kwetsbaar op. Daarom kozen we voor superstoere jongens die een kwetsbare en gevoelige kant van zichzelf laten zien, maar dan met een schoen, wat eigenlijk een doodnormaal gebruiksvoorwerp is.
Pinar & Viola: Nee, helemaal niet. Het is een niche, maar er zijn hele fora gewijd aan deze fetisj. Het lijkt er zelfs op dat het alleen maar groter wordt. We hebben twee jaar geleden een fotoshoot gedaan over sneakerslaves, toen we het net ontdekt hadden. We willen in onze artikelen namelijk schrijven over tendensen die we ergens hebben opgevangen, maar die nog niet echt tastbaar zijn. Vervolgens vertalen we die tendensen naar de kunst die we maken. Dat hebben we nu ook gedaan, alleen zijn we een stap verder gegaan dan de fotoshoot. Op de GABBER-expo in Parijs waren we dus sneakerdominatrix van een sneakerslave.Wat is een sneakerslave precies?
Het is meer dan zomaar een liefhebber van mooie schoenen. De sneakerslave wil echt gedomineerd worden. Niet specifiek door vrouwen of mannen – het gaat voornamelijk om de sneakers, de sportsokken en de voeten. Die worden als het ware geconsumeerd door te bijten, likken, ruiken. Eigenlijk alle klassieke fetisj-kenmerken. Maar het is ook subjectief. Onze slaaf, Skets Man, wordt dolenthousiast van gebruikte Nike Air Max. Geen nieuwe, maar gebruikte Air Max. Is dat de link met de gabber expo? De Air Max?
Ja, daarnaast ontdekten we nog wat overeenkomsten tussen de sneakerslaves en de gabbercultuur. De kleding die je veel ziet op sneakerslaveswebsites verschilt niet heel veel van de typische gabberkleding. Heel specifieke stoffen voor trainingspakken, opgeschoren haar, sportkleding. Ze zien er allebei uit als straatschoffies, min of meer. Gabbers stellen zich niet vaak kwetsbaar op. Daarom kozen we voor superstoere jongens die een kwetsbare en gevoelige kant van zichzelf laten zien, maar dan met een schoen, wat eigenlijk een doodnormaal gebruiksvoorwerp is.
Advertentie
Waarom namen jullie zelf ook deel aan de performance? Lijkt me best heftig.
Een van de uitdagingen die we onszelf opleggen is om vrij van angst te zijn. We wilden dus iets doen wat grensoverschrijdend was, zelfs in de gabbercultuur. Daarom hebben we gekozen voor deze performance. De jaren negentig zijn al heel snel weer terug in de mode gekomen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een geweldig decennium, maar ik heb ook het gevoel dat alles uit de jaren negentig al veel te snel op een voetstuk wordt gezet. Hierdoor zou het automatisch cool moeten worden, maar is dat eigenlijk wel zo? Simpelweg stellen dat de Nike Air Max de gabberwereld met de obscure wereld van de sneakerslaves verbindt was volgens ons niet genoeg. We wilden verder, vrij van angst, met iets waarvan de mensen op de expo zich ongemakkelijk zouden voelen.Ik denk dat dat aardig gelukt is.
Ja, maar dat ging ook niet makkelijk. Hoe zorg je voor ongemakkelijkheid tijdens een expo over een subcultuur die door iedereen omarmd wordt? Het is bijna onmogelijk, tenzij je die grens flink overschrijdt. Dat is inderdaad wel gelukt. Het is ook niet zo dat we het ongemakkelijk willen maken om het maar ongemakkelijk te maken. Je kan juist mooie dingen gaan zien in een subcultuur waarvan de paden voor het grootste gedeelte al gebaand zijn.Hoe kwamen jullie bij Skets Man terecht?
We vonden hem op een forum voor sneakerslaves. Het was moeilijk om iemand te vinden die zijn gezicht wilde laten zien. Normaal gesproken wordt de fetisj op internet of op feestjes achter gesloten deuren botgevierd. Uiteindelijk wilde Skets Man wel meewerken. Hij vond het blijkbaar geen probleem.
Een van de uitdagingen die we onszelf opleggen is om vrij van angst te zijn. We wilden dus iets doen wat grensoverschrijdend was, zelfs in de gabbercultuur. Daarom hebben we gekozen voor deze performance. De jaren negentig zijn al heel snel weer terug in de mode gekomen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een geweldig decennium, maar ik heb ook het gevoel dat alles uit de jaren negentig al veel te snel op een voetstuk wordt gezet. Hierdoor zou het automatisch cool moeten worden, maar is dat eigenlijk wel zo? Simpelweg stellen dat de Nike Air Max de gabberwereld met de obscure wereld van de sneakerslaves verbindt was volgens ons niet genoeg. We wilden verder, vrij van angst, met iets waarvan de mensen op de expo zich ongemakkelijk zouden voelen.Ik denk dat dat aardig gelukt is.
Ja, maar dat ging ook niet makkelijk. Hoe zorg je voor ongemakkelijkheid tijdens een expo over een subcultuur die door iedereen omarmd wordt? Het is bijna onmogelijk, tenzij je die grens flink overschrijdt. Dat is inderdaad wel gelukt. Het is ook niet zo dat we het ongemakkelijk willen maken om het maar ongemakkelijk te maken. Je kan juist mooie dingen gaan zien in een subcultuur waarvan de paden voor het grootste gedeelte al gebaand zijn.Hoe kwamen jullie bij Skets Man terecht?
We vonden hem op een forum voor sneakerslaves. Het was moeilijk om iemand te vinden die zijn gezicht wilde laten zien. Normaal gesproken wordt de fetisj op internet of op feestjes achter gesloten deuren botgevierd. Uiteindelijk wilde Skets Man wel meewerken. Hij vond het blijkbaar geen probleem.
Advertentie
Skets Man in actie.Skets Man was blijkbaar de moeilijkste niet?
Nee, helemaal niet. Zijn vrienden weten van zijn hobby en vinden het niet erg. Ook woont hij in België, dus was er een hele kleine kans dat hij bekenden of collega's tegen het lijf zou lopen in Parijs. Daarnaast heeft hij een toneelachtergrond die hij nog als cover zou kunnen gebruiken. Tijdens onze eerste ontmoeting en de repetities ontstond er een vriendschap. We hebben na afloop van de performance nog even een biertje met hem gedronken en gezellig gekletst. Wat wel opviel is dat er niemand een gesprekje met ons kwam voeren, of zelfs oogcontact met ons maakte. Normaal gesproken gebeurt dat wel na een performance of iets dergelijks, maar we denken dat we de mensen echt overweldigd hebben met Skets Man. Nu zijn we Facebookvrienden.Er zijn ook sneakerfetisjisten die zich geheel aan de andere kant van het spectrum bevinden. Lees hier over hun obsessie met het verwoesten van sneakers.
Nee, helemaal niet. Zijn vrienden weten van zijn hobby en vinden het niet erg. Ook woont hij in België, dus was er een hele kleine kans dat hij bekenden of collega's tegen het lijf zou lopen in Parijs. Daarnaast heeft hij een toneelachtergrond die hij nog als cover zou kunnen gebruiken. Tijdens onze eerste ontmoeting en de repetities ontstond er een vriendschap. We hebben na afloop van de performance nog even een biertje met hem gedronken en gezellig gekletst. Wat wel opviel is dat er niemand een gesprekje met ons kwam voeren, of zelfs oogcontact met ons maakte. Normaal gesproken gebeurt dat wel na een performance of iets dergelijks, maar we denken dat we de mensen echt overweldigd hebben met Skets Man. Nu zijn we Facebookvrienden.Er zijn ook sneakerfetisjisten die zich geheel aan de andere kant van het spectrum bevinden. Lees hier over hun obsessie met het verwoesten van sneakers.
