De naakte, door wodka bedwelmde Litouwers van Rimaldas Vikšraitis

Ik ben fan van Rimaldas Vikšraitis (1954). Zijn rauwe, intieme zwart-wit-beelden van dronken, naakte oude mensen schreeuwen om mijn aandacht. Deze Litouwer fotografeerde jarenlang het Litouwse volk op het platteland. Ik zou hem graag wat vragen over zijn werk willen stellen, maar helaas is zijn Engels net zo goed als mijn Litouws. In de oude Sovjet-Unie was het niet toegestaan om zulke 'pornografische' beelden te schieten. Daarom heeft Rimaldas bij sommige beelden veertig jaar moeten wachten voordat hij ze naar buiten kon brengen. Op zijn fiets trekt hij door het platteland, op zoek naar de alledaagse Litouwers. Hij fotografeert de mensen die hij tegenkomt, ook mensen die hij kent uit zijn jeugd. Maar economisch gaat het al heel lang slecht in Litouwen. De mensen die hij fotografeert hebben niks beters te doen dan drinken. Ze hebben geen baan, geen vooruitzichten, maar je zult ze er niet over horen klagen. Ze ogen altijd vrolijk. Dat is ook precies wat Rimaldas' werk zo interessant maakt. De foto's geven je het gevoel dat hij zelf onderdeel is van de foto, en niet stiekem voyeuristische plaatjes zit te schieten. Ze zijn eerlijk, ze zijn oprecht. Hij maakt geen misbruik van zijn onderwerpen: hij legt ze vast zoals ze zijn. Met respect. En met humor. En met heel veel naakt.