Hoe Royal Antwerp FC eindelijk terugkeerde op het hoogste niveau
Foto's: Proshots

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Hoe Royal Antwerp FC eindelijk terugkeerde op het hoogste niveau

Midden in een troosteloze buitenwijk van Antwerpen ligt het Bosuilstadion.

Vanavond, vrijdag 28 juli 2017, opent Antwerp hier het Belgische voetbalseizoen tegen kampioen Anderlecht. Het is 4822 dagen geleden dat The Great Old roemloos uit eerste klasse degradeerde. De terugkeer naar het hoogste niveau komt dus geen dag te vroeg. Het half verbouwde stadion moet alleen nog wel even worden gekeurd, anders gaat de wedstrijd straks niet eens door.

Nog geen zes maanden geleden was Antwerp voor het zoveelste jaar op rij een club die over weinig middelen of sportieve ambities leek te beschikken. De enige twee zekerheden waren als vanouds de hondstrouwe supporters en hun afgeleefde stadion. Samen vormen ze al decennia lang de Hel van Deurne-Noord. Maar inmiddels is Antwerp onverwacht gepromoveerd en hebben ze een geldschieter, Paul Gheysens. Hij zou al tussen de elf en zeventien miljoen euro hebben geïnvesteerd. Een flinke som voor Antwerp, maar een relatief bedrag in verhouding tot Gheysens’ geschatte vermogen van meer dan 750 miljoen euro.

Advertentie

Supporters van Antwerp lopen naar de Bosuil. (Alle foto’s door Proshots)

Met al dat geld in de achterzak is er de afgelopen maanden flink wat veranderd op de Bosuil. Op een persconferentie in het tussenseizoen stelde Gheysens een Waalse Italiaan aan als sportief directeur. Met Luciano D’Onofrio werd een geslepen makelaar binnengehaald, die twintig jaar geleden Thierry Henry en Zinedine Zidane aan Juventus verpatste en later een deel van Standard Luik kocht.

Zijn eerste daad bij Antwerp was de aanstelling van László Bölöni, de Roemeense ex-coach van Standard. Maar dat was lang niet de enige verandering. Hoofdtrainer Wim De Decker werd gedegradeerd tot assistent-trainer en met Nicaise Kudimbana, Steve Colpaert, Maxime Biset, Johanna Omolo, Dimitri Daeseleire, Stephen Buyl, Nico Binst en Bjorn Vleminckx mocht de halve kampioensploeg opkrassen. In ruil daarvoor kwamen namen als Zotsara Randriambololona, Dylan Batubinsika en Ivo Rodrigues. Die laatste twee komen van PSG en Porto, twee topclubs waarmee D’Onofrio een samenwerkingsverband afsloot.

Van supporters die zowat elke wedstrijd “Boeren buiten” zingen naar de tegenpartij, kun je dus wel wat chauvinisme verwachten. Ze zitten niet te wachten op buitenlandse spelers, omdat ze bang zijn dat de snelle veranderingen tot identiteitsverlies kunnen leiden. Frank Baetens, supporter sinds september 1969, legt uit dat lokale spelers er op handen worden gedragen. “Met te veel Oost-Europeanen in de ploeg wordt er op de tribunes sneller gemord,” zegt hij. Ook Annelies Depauw is “niet akkoord met sommige uitgaande transfers.” Maar het houdt de supporters niet weg. Depauw legt ook vandaag meer dan tweehonderd kilometer af om de seizoenopener bij te wonen. “De nieuwe trainer en staf krijgen het voordeel van de twijfel,” zegt ze. “Voorlopig.”

Advertentie

Die staf haalde op de valreep nog een oude truc uit: betaalbare vedettes aantrekken die elders mislukt of op hun retour zijn. Doelman Sinan Bolat (google zijn kopbalgoal tegen AZ) en Obbi Oulare (vorig seizoen bij Willem II) werden op het laatste moment aangetrokken, vlak voor de opener tegen Anderlecht van vandaag – indien de wedstrijd doorgaat natuurlijk.

Het stuk stadion dat nog moet worden gekeurd, is een bouwput waar tot vorige maand de legendarische Tribune 1 stond. Het woord legendarisch wordt in het voetbal eerder te vaak dan te weinig gebruikt, maar in het geval van de Bosuil is het absoluut terecht. De tribune werd gebouwd in 1923 en deed zonder al teveel aanpassingen bijna een eeuw dienst. Vier titels, vijfendertig derby’s tussen België en Nederland en wat Europese mirakels werden op de houten banken beleefd. Tijdens de halve finale van het EK 1972 zaten er nog 55.669 toeschouwers.

Vanaf die tribune was in 1990 het ‘Mirakel van Vitosha’ te zien, toen The Great Old met een man minder een 1-3 achterstand in de blessuretijd omboog tot 4-3 winst. In 1993 volgde nog de finale van de Beker voor Bekerwinnaars tegen Parma. De wedstrijd op Wembley werd verloren en was de laatste Europese finale van een Belgische club.

De supporters van toen komen vandaag met hun kinderen kijken naar het nieuwe Antwerp. De wedstrijd tegen Anderlecht zal voor velen van hen de eerste op het hoogste niveau zijn. De honger van de nieuwe generatie is groot, en dat zie je terug in de bezoekersaantallen. Vorig seizoen trok Antwerp meer toeschouwers dan de meeste eersteklasseploegen. De abonnementen voor het nieuwe seizoen waren binnen een half uur de deur uit. Een ticket bemachtigen voor Antwerp wordt dit seizoen even moeilijk als Barça – Real bijwonen.

Advertentie

Voetbaljournalist Floris Geerts vergelijkt de aanhang van Antwerp met het Feyenoord-legioen. “In een nieuw stadion met een coach die voor continuïteit en professionalisme gaat, kan de club met de financiële slagkracht van de eigenaar zich op regelmatige basis moeien in de top 4.” Dat zou de supporters als muziek in de oren moeten klinken, maar supporter Frank blijft sceptisch. “Op lange termijn ben ik er niet gerust op. Wat als er geen vergunning komt voor een nieuw stadion? Dan trekt de geldschieter zich terug en valt alles op zijn gat.”

Hoewel Frank op zijn negende al uit bij Aston Villa ging supporteren, is hij bang voor “Premier League-toestanden”. Hij legt uit wat een hoop echte supporters dwarszit nu Antwerp een enorme hype is. “Er wordt een nieuw publiek van bedrijven en bekende Vlamingen aangetrokken. Mensen die gemakkelijk 700 euro voor een abonnement leggen. Dat is goed voor het budget, maar als de club zijn unieke sfeer verliest, is ze ten dode opgeschreven.”

Vanavond is er gelukkig niks aan de hand. De bouwput waar Tribune 1 nog moet komen, wordt veilig verklaard en de toeschouwers mogen de rest van het stadion in. Om zes uur marcheren tweehonderd fans van de harde kern door het centrum van de stad, om samen in de metro naar het stadion te reizen. Om negen uur wordt er op Tribune 2 een dertig meter lange tifo opengevouwen met daarop het onheilspellende “We don’t come in peace.”

Advertentie

De strijdlust van de supporters slaat gelijk over op de spelers. Na een enthousiaste eerste helft concentreren ze zich op de verdediging. De wedstrijd eindigt met 0-0, maar het scoreloze gelijkspel wordt gevierd als een overwinning. Nieuwkomers Bolat en Oulare blonken uit. Na een rondje langs de familietribune slenteren ze terug richting de geïmproviseerde kleedkamers achter de business seats. Als alles goed gaat, mogen ze zich binnenkort omkleden in de catacomben van de allernieuwste tribune van het land. Het zal dan 94 jaar geleden zijn sinds een speler van Antwerp dat kon zeggen.

Een hoop supporters zagen Antwerp op 28 juli voor het eerst op het hoogste niveau spelen, maar ook de oude garde was aanwezig. Het stadion wordt vernieuwd, maar de sfeer was als vanouds. Het valt op hoe weinig last de fans hebben van weemoed of heimwee naar het het oude, aftandse stadion. Niet onbegrijpelijk, aangezien op Tribune 2 nu pas voor het eerst sanitair wordt geïnstalleerd. Vorig seizoen was er alleen maar een pisbeekje.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.