Welk effect heeft het coronavirus op sekswerkers in Nederland?

Door het coronavirus zitten een hoop zelfstandigen flink op een houtje te bijten. Cafés en restaurants zijn de komende weken dicht, concerten en theatervoorstellingen worden afgelast. Ook sekswerkers hebben het zwaar. Net als cafés en coffeeshops, moeten seksclubs voorlopig gesloten blijven. En omdat iedereen inmiddels weet dat het coronavirus zich bij voorkeur verspreidt via druppeltjes lichaamsvocht, staan weinig mensen nu te popelen om een potje te wiepen met wildvreemden. Ook de veiligheid van sekswerkers zelf komt in gevaar door intiem te socializen met mensen van wie ze gezondheidstoestand niet kennen. Als ik het RIVM vraag naar welke regels er voor sekswerkers gelden, wordt me verteld dat er geen specifieke tips voor hen zijn opgesteld. “Maar als we een handafdruk al afraden, dan raden we intiem contact uiteraard ook af,” laten ze weten.

Toch zijn er voor veel sekswerkers weinig alternatieven, waardoor de gevolgen van het virus desastreus zijn. VICE belde met een escort, een stripper, een organisator van seksfeesten en de eigenaar van een parenclub om te vragen welke impact het coronavirus op hun werk heeft, of ze bang zijn voor hun gezondheid en of er alternatieve manieren om rond te komen zijn.

Het is op dit moment erg lastig voor ons. We hebben praktisch geen inkomsten, want een hoop privéklanten zeggen op het laatste moment af. Ik verdien ook de kost door minstens twee keer per week een gangbang te organiseren, maar sinds vorige week dinsdag, toen bekend werd dat er zoveel besmettingen waren in Nederland, heb ik die allemaal afgezegd. Sowieso merkte ik al enkele weken dat het coronavirus een grote impact had op m’n gangbangs. Normaal gezien komen er per sessie zo’n veertig mannen op af. Vorige week kwamen er maar zestien, en de week daarvoor elf. Ik snap waarom ik de gangbangs heb moeten afzeggen, maar het frustreert me ook: dezelfde mensen die zich niet meer willen wagen aan een gangbang, nemen wel gewoon nog de metro of bus. Daarbij komen klanten soms gewoon uit angst niet opdagen, waardoor ik weer geld misloop.

Op de Wallen heeft de pandemie desastreuze gevolgen. Het is daar nu gewoon leeg. Een heleboel mensen besloten hun zaak te sluiten, maar het probleem is dat de dames die een peeskamer huren wel gewoon hun huur van zo’n 720 euro per week moeten blijven betalen, anders raken ze die peeskamer kwijt, en kunnen ze er ook niet terugkeren als het coronavirus weg is.* Het is belachelijk dat als een exploitant de peeskamer sluit, de sekswerkers moeten blijven betalen. Ik snap het ergens wel, die exploitanten moeten zelf ook huur betalen, maar een beetje compassie was wel gepast geweest. Diezelfde sekswerkers kunnen nu ook niet naar hun families terugkeren. Veel vrouwen op de Wallen komen uit Bulgarije, Roemenië of Italië. Daar mogen ze nu niet meer naartoe.

We bedenken nu met het Prostitutie Informatie Centrum zelf oplossingen voor de sekswerkers die op straat komen te staan, maar we zouden echt de hulp kunnen gebruiken van de overheid. Ik hoop dat er een noodfonds komt voor sekswerkers, maar ik vrees dat ze dan gewoon zeggen dat we maar een ander beroep hadden moeten kiezen.

Ikzelf leef nu op rantsoen: ik heb goedkoop eten in bulk gekocht, zodat ik dat kan invriezen en dus hopelijk mijn huur kan blijven betalen. Ik ben ook aan het solliciteren voor andere banen. Ik hoop dat daar iets uit komt. Ik moet gewoon zo snel mogelijk een alternatief vinden, want anders beland ik op straat.

Ik organiseer feestjes en bijeenkomsten voor allerlei kinks. Zo zit ik in de leerscene, maar ik organiseer bijeenkomsten voor mensen die zich graag als peuter verkleden. Vorig weekend zou ik zo’n feestje geven, maar dat heb ik afgezegd. Dit weekend is er in Amsterdam een bear-weekend waarbij er verschillende feesten over de hele stad zouden plaatsvinden, dat is ook afgelast. Ook verschillende tenten waar we vaak samenkomen en waar geregeld intiem contact plaatsvindt hadden hun deuren al gesloten voordat andere horeca dat deed.

We zijn natuurlijk allemaal erg verdrietig, want dit kan enorme financiële gevolgen hebben voor de industrie. De organisatoren van die feesten dragen de kosten en moeten diep in de buidel tasten. Toch reageert de hele gemeenschap met heel erg veel begrip. Seks- en fetisjfeesten gaan vooral over dat gemeenschapsgevoel.

Ik kan een hoop online doen, zoals foto's delen en mijn paysite beheren, maar een groot deel van mijn werk in de kinkwereld gebeurt offline. Je mag nog steeds privéfeestjes en bijeenkomsten organiseren voor minder dan honderd mensen, maar dat lijkt me nu niet verantwoord. Veel bezoekers vinden het natuurlijk jammer, maar ondanks het feit dat ik niet tot de risicogroep behoor, wil ik geen gevaar vormen voor anderen. Een van de vaste bezoekers zorgt bijvoorbeeld voor zijn oude vader. Het zou onverantwoord zijn om dan af te spreken.

Ik ben me ook bewuster geworden van mijn eigen gezondheid. Vroeger stond ik er helemaal niet bij stil als ik mijn neus ophaalde of niesde. Los daarvan had ik als kinkster wel al die mondmaskers, handschoenen en handgels in huis, omdat je veel bewuster bezig bent met hygiëne als je een seksfeestje organiseert. Ik moet er wel een beetje om lachen dat mensen nu massaal voor het eerst echt hun handen gaan te wassen.

Fun4Two is een van de grootste swingerclubs uit Europa: elke dag hebben we gasten van over de hele wereld. We organiseren feestjes, laten grote dj’s draaien, hebben een groot restaurant waar mensen gewoon uit gezelligheid komen dineren en uiteraard hebben we veel ruimtes waar koppels seks kunnen hebben – zowel met elkaar als met anderen.

Wij waren de eerste club die besloot om volledig de deuren te sluiten. Andere clubs bleven tot voor kort nog open. Dat was een lastige beslissing, maar ook een logische; de gezondheid van mijn personeel en gasten staat op de eerste plaats. We hadden sowieso al desinfecterende gel in de kleedkamers en seksruimtes. Maar ja, wat helpt handen wassen als je daarna nog veel intiemer bent met allemaal mensen?

Stel dat we open zouden blijven voor kleine privébezoekjes en er worden massaal mensen besmet door onze club, dan heb ik een probleem. Vorige week zag ik al dat er minder mensen kwamen waren dan normaal. Je merkt dat iedereen toch bang is. Maar het gekke is dat niet iedereen zich wat aantrekt van die regels. Ik krijg nog steeds belletjes met de vraag of we open zijn.

Einde dit jaar bestaat de club 25 jaar. Ik bereid me voor op een drie dagen lang feest. Daar concentreer ik me maar even op.

Ik ben erotisch entertainer. Zo deed ik de afgelopen gogo dances of stripteases op events of privéfeestjes en dat is natuurlijk best wel fysiek werk. Als ik iemand groet geef ik die meestal drie zoenen op de wang en als ik een lapdance geef, overschrijd ik die meter afstand. De afgelopen weken ben ik wel erg voorzichtig geweest. Als ik een klant zag zweten of hoesten, deed ik een stapje achteruit en vroeg ik hem beleefd of hij verkouden is. Ik wilde niet meteen hysterisch reageren, maar ik moet wel voorzichtig zijn met mijn gezondheid. Mijn zoontje is nog maar vijf jaar en is erg snel verkouden, dus ik wil geen risico lopen met hem.

Het coronavirus sloeg als een bom in op onze branche. De feestjes waar ik moest dansen zijn bijvoorbeeld allemaal afgezegd. Maar dat was natuurlijk te verwachten. Ik heb het geluk dat de erotische entertainmentwereld erg breed is en er nog altijd dingen te doen zijn waar je niet fysiek bij moet zijn. Zo doe ik al een tijdje webcamsessies en het is een enorme geruststelling dat dit iets is waar ik op terug kan vallen. En nu iedereen verplicht thuis moet zitten, heb je natuurlijk des te meer werk. Zodra ik inlog, is er een wachtrij vol mensen die de hele dag thuiszitten en daardoor bloedgeil zijn. Het is ook erg makkelijk voor mannen die in quarantaine zitten.

Voor de rest vrees ik dat we dit gewoon moeten uitzitten. Het heeft geen nut om nu strippers te steunen door ze alsnog uit te nodigen op je feestjes, omdat je ze zo ook in gevaar brengt. Boek die strippers gewoon in de zomer, voor een striptease in een lekker weertje.

*UPDATE na publicatie: Foxxy Angel liet ons weten dat exploiteurs sinds maandag 16 maart geen weekhuur meer vragen voor de peeskamers. Dat nieuws kreeg ze een dag na publicatie te horen.