We vroegen ‘zeehond’ Kerlon waarom hij opeens stopte met voetballen

De laatste keer dat we hier schreven over Kerlon Moura Souza, ging het niet heel goed met hem. De Braziliaanse voetballer die ooit bij Cruzeiro, Internazionale en Ajax speelde, was afgezakt naar een piepklein clubje in Brazilië. Daarna speelde hij nog kort voor Spartak Trnava in Slowakije. Een maand of vijf geleden stopte Kerlon in alle stilte met profvoetbal.

Maar het leven gaat natuurlijk gewoon door. Kerlon was 29 toen hij stopte met voetballen, best jong voor een voormalig profspeler. Hij verhuisde naar Amerika, het land waar hij ooit een blauwe maandag speelde voor Miami Dade FC. Daar besloot de man – die met zijn zeehondendribbel ooit bekend stond als “the next Ronaldinho” – in de luwte een nieuw leven op de bouwen. We belden hem op om erachter te komen hoe het nu met hem gaat.

VICE Sports: He Kerlon, hoe gaat het met je?
Kerlon Moura Souza: Het gaat goed met me, dankjewel. Hoe gaat het met jou? Het zal nu wel heel koud zijn in Amsterdam.

Met mij gaat het ook goed. Het begin nu net iets warmer te worden hier. Herinner je je de kou nog?
Die herinner ik me zeker. Maar ik hou van die stad. Amsterdam is een bijzondere plek. Ik heb op veel plekken gewoond tijdens mijn carrière, maar als ik er zo aan terugdenk, was Amsterdam de beste plek. Ik hield ervan.

Wat vond je mooi aan Amsterdam?
Ken je dat gebied met die rode lampen? Hahaha, nee, ik maak een geintje. Echt waar. Ik woonde op de Zuidas, in een mooi appartementencomplex, New Amsterdam heette het. Je had daar ook een casino in de buurt waar ik graag kwam.

Volg je de verrichtingen van je landgenoot David Neres bij Ajax?
Ik heb hem zeker zien spelen. Hij heeft in de Braziliaanse competitie nog een paar keer gescoord voordat hij naar Ajax ging. Ik denk dat hij een grote speler gaat worden. Ik hoop in ieder geval dat hij het gaat maken. Als hij hard blijft werken en professioneel blijft, dan denk ik dat hij in een korte tijd door kan groeien en nog meer gaat schitteren in Europa.

Wat voor werk doe je nu in Amerika?
Ik heb in Connecticut, dichtbij New York, een baan gevonden bij Olé Soccer. Dat is een grote voetbalschool. De vader van de eigenaar, Rodrigo Nunes, heeft nog bij Cruzeiro gespeeld, net als ik. Hij belde me op toen ik stopte met voetballen en zei: “Kerlon, je bent een goede speler, kom naar Amerika zodat je me kunt helpen met mijn voetbalschool voor kinderen.”

Ik boekte een ticket naar Connecticut en heb Rodrigo en zijn team toen leren kennen. Dit zijn goede mensen. De energie is goed hier, ik werk graag met ze samen. Het leven is een stuk moeilijker als je het allemaal alleen moet doen. Rodrigo heeft me veel verantwoordelijkheid gegeven. Ik heb een project in mijn hoofd en dat zijn we nu samen aan het opbouwen.

Wat voor project is dat?
Ik wil hier een internationaal uitwisselingsprogramma beginnen met een eigen voetbalteam. Dat team gaat bestaan uit spelers van over de hele wereld tussen de 18 en 22 jaar. Voor dit programma komen ze vijf maanden hier wonen en met mij trainen. In die periode kunnen ze proberen bij Amerikaanse universiteiten een studiebeurs te verdienen. Als je daar instroomt met een beurs als voetballer, heb je een betere kans om daarna de USL of MLS in te stromen.

Hoe ziet jouw leven er verder uit in Amerika?
Ik woon hier met mijn vrouw en dochter. Mijn schoonmoeder komt hier binnenkort ook heen om hier een tijd te leven. Het is hier wel heel koud nu, maar de Verenigde Staten is een geweldig land om in te leven. Ik vind vooral de veiligheid hier fijn. Mijn dochter kan hier gewoon over straat lopen zonder problemen. Het onderwijs is goed hier en je kunt geld opsparen. Ik had die veiligheid niet toen ik in Brazilië woonde. Daar heb je veel criminaliteit, weinig rust, veel problemen. Ik werk nu veel meer, maar mijn hoofd is rustiger.

Hoe woon je er?
We wonen in een prima appartementencomplex, niet heel luxe. Kijk, als je stopt met voetballen, krijg je een ander leven. Als voetballer krijg je veel geld en woon je in enorme huizen, met zwembaden, alles, blablabla. Maar als je stopt met voetballen moet je een nieuw leven beginnen. Ik kon niet meer voetballen, dus nu werk ik. Ik moet accepteren dat mijn leven is veranderd, dat ik een stapje terug heb moeten doen. Ik ben allang blij dat ik een goede baan heb. Dat is nu belangrijker voor mij dan het geld.

Ik spreek vaker met gestopte voetballers en meestal vinden ze dit moeilijk.
Dat is het ook. Ik ben dankbaar dat het goed gaat met me. Toen ik besloot te stoppen met voetballen, ben ik meteen een baan gaan zoeken. Ik ben niet thuis gaan zitten wachten, mezelf afvragend wat ik zou gaan doen. Ik was nog geen dertig, dus superjong. Ik kon nog een nieuw leven beginnen. Als ik was blijven hangen in het zelf willen voetballen, had ik niks meer kunnen doen.

Was het een moeilijke beslissing om te stoppen?
Niet echt, omdat ik te vaak en te lang geblesseerd ben geweest. Vooral bij mijn laatste club in Slowakije was ik niet meer gelukkig. Bij elke drie sprintjes die ik trok, voelde ik mijn hamstring. Steeds weer die pijn. Als ik thuiskwam na een training of wedstrijd, zocht ik altijd meteen mijn vrouw op voor steun. Ik had alleen nog maar pijn in mijn benen. Ik slikte er veel medicijnen tegen, maar mijn lichaam zei tegen me: “Kerlon, ik wil niet meer spelen. Ik ben op.” Ik was niet meer gelukkig. Nu heb ik weer geluk gevonden.

Dat klinkt goed man.
Ja man, want het leven na het voetbal is veel belangrijker dan je voetbalcarrière. Ik wil niet eens meer spelen, want ik weet dat het klaar is. Mijn nieuwe droom is dit programma, waarmee ik andere jongens hopelijk kan helpen een mooie toekomst op te bouwen.

Van welke blessure heb je de meeste last gehad tijdens je carrière? Die hamstrings?
Ik heb zes keer een operatie gehad aan mijn menisci in mijn knieën. Na elke operatie moest ik acht maanden revalideren. Daarna begon ik weer te spelen, maar raakte ik altijd na een tijdje weer geblesseerd. Dan lag ik er weer acht maanden uit. Ik voel nu niks meer aan die knie. Mijn spieren trokken het ook niet meer. In de laatste jaren van mijn carrière ben ik ook naar slechte landen gegaan of speelde ik voor kleine, slecht georganiseerde clubs in Brazilië, die niks betaalden. Daarom was het wel klaar.

In welke landen had je mindere ervaringen?
Het was bijvoorbeeld geen goede beslissing van me om naar Malta te gaan. Nadat ik wegging bij Ajax ben ik terug naar Brazilië gegaan, om op een lager niveau te spelen. Dat was ook geen goede beslissing. Ik heb vaak slechte zaakwaarnemers gehad, die me zeiden dat ik naar China of zo moest gaan. Dan ging ik maar, maar dat waren meestal geen goede beslissingen. Ik kwam er zo achter dat voetbal niet alleen om lol en spelen draait. De meeste zaakwaarnemers willen alleen maar geld verdienen door snelle deals te maken. Verder boeit het ze niks. Gelukkig had ik in het begin van mijn carrière de beste zaakwaarnemer ter wereld: Mino Raiola. Hij komt voor zijn spelers op als ze niet spelen.

Hoe heb je Raiola ontmoet?
Ik leerde hem kennen toen ik voor Cruzeiro speelde en vijftien jaar was. Hij heeft me van Cruzeiro naar Inter Milan gebracht, en daarna naar Chievo en Ajax. Ik heb uiteindelijk een jaar of tien met hem samengewerkt. Toen we elkaar leerden kennen werkte hij al samen met Zlatan Ibrahimovic en Maxwell. Ik zag hem als een soort god.

Spreek je hem nog weleens?
Ik heb niet veel contact meer met hem. Hij heeft nu nog veel meer grote spelers, is drukker en ik heb ook een nieuwe baan. We praten misschien eens per half jaar. De laatste keer dat ik met hem samenwerkte was in 2012, toen ik wegging bij Internazionale, naar Fujieda in Japan. Ik heb bij Internazionale trouwens ook Mario Balotelli leren kennen. Hij is een grote vriend van mij. We hebben niet lang samen gespeeld, omdat ik al snel verhuurd werd aan Ajax, maar we hebben nog steeds contact met elkaar.

Hoe kijk je nu terug op jouw tijd Ajax?
Ik heb in mijn carrière voor aardig wat clubs gespeeld, maar Ajax heeft van al die clubs de grootste geschiedenis. Ik voelde me ook zo lekker toen ik er tekende, maar als ik er nu aan terugdenk, baal ik. Ajax was perfect voor mij, maar ik heb er niet gespeeld in de Amsterdam Arena, omdat ik pech had. Ik raakte weer geblesseerd aan mijn knie.

Vlak voordat het mis ging, zou ik gaan debuteren. Ik herinner me nog perfect dat Martin Jol op een maandag tegen me zei: “Je moet je deze week goed voorbereiden, want je gaat de volgende wedstrijd debuteren.” Die week raakte ik geblesseerd aan mijn knie en daarna was het klaar. Dat was zo ongelooflijk slecht voor me. Ik herinner me het moment dat Jol dat zei nog zo goed. Het doet echt pijn in mijn hart als ik er nu over vertel. Maar het leven gaat door.

Herinner je je nog spelers uit die tijd?
Ajax heeft zulke goede, getalenteerde spelers. We hadden toen jongens als Christian Eriksen, Gregory van der Wiel, Luis Suarez en Daley Blind. God is goed voor me geweest dat ik met zulke spelers heb kunnen spelen, al is mijn lot anders geweest dan dat van hen.

Herinner je je Marko Pantelic ook?
[Kerlon begint te lachen] Marko Pantelic! Hahaha, nummer negen! Ja, hem herinner ik me nog, haha. Marko Pantelic. We werden op dezelfde dag gepresenteerd. Wat doet hij tegenwoordig? Is hij ook gestopt?

Hij heeft nu een restaurant in Belgrado en doet aan spelersbegeleiding.
O, dat klinkt heel goed, heel mooi. Ik heb helaas geen contact meer met mensen uit Europa, alleen met Braziliaanse spelers van mijn generatie, zoals Marcelo en Denilson.

Tot slot Kerlon, doe je de zeehondendribbel nog weleens?
Haha zeker! Ik heb een les waarin ik alleen techniektraining geef aan kinderen. Ik doe dan vaak de zeehondendribbel, en dan worden de kinderen helemaal gek. Als ze dan naar huis gaan, checken ze YouTube en Google voor de zeehondendribbel. De volgende training krijg ik dan allemaal vragen: “He coach, ben je beroemd?!” Mooi he? Dat is mijn move.

Dit is een interview uit de serie Het Nieuwe Leven, waarin gestopte profvoetballers vertellen over hun nieuwe carrières. Zie hier alle verhalen uit deze serie.