De sfeer op Dour in tekeningen

Na een jarenlang gedoogbeleid leek het huwelijk tussen Dour en drugs afgelopen weekend even in gevaar te komen. Hoewel er meer kilo's pep, mdma en wiet in beslag werden genomen dan het Belgische politiekorps ooit zal kunnen wegslikken, roken of snuiven, viel er weinig van te merken op het festivalterrein. En dat leverde een ouderswets gezellige sfeer op.

Zo lagen er weer voldoende lui in de modder te fermenteren, stonden beveiligers blowend tegen een hek aan te pissen en besloten stagemanagers tijdens een concert om te gaan crowdsurfen. Omdat de sfeer lastig te beschrijven is, namen we een schetsboek mee naar Wallonië en lieten we bezoekers Dour in beeld brengen.

Buschauffeur Koos van de Douravaan vond het kut om altijd de kots van bezopen mensen op te moeten ruimen. In de bus liet hij omroepen dat iedereen die zijn drank niet binnen kon houden, een boete van 75 euro te wachten stond. Het leek een goede regel, totdat Koos zelf vlak voor de eindbestemming flink over zijn nek ging. Koos had geen zin om voor ons een tekening te maken, dus stewards Lucie en Sabine tekenden het verhaal op.

Voor wie een beetje bij wil komen, is de dubcorner de aangewezen plek. In deze hoek van het terrein blaast dubmuziek uit de speakers en leeft de spirit van Jamaica voort. Oude rasta’s roepen (voor de zoveelste keer) dat wiet gelegaliseerd moet worden en aan de dampen die overal opstijgen te zien, is het publiek het daar mee eens. De Mexicaanse Samantha Velázquez pakt hier haar dagelijkse portie dub mee en maakte deze tekening.

Opvallend veel mensen op Dour hebben een spiegeltje bij zich, terwijl opvallend weinig mensen make-up dragen. Maxime uit Parijs tekende een gast die een mooie verzameling lijntjes had gemaakt op zijn spiegeltje en deze één voor één wegwerkte. Dit alles deed de beste man briesend en hinnikend, in galop over het terrein. “I think he was tripping on lsd because he really acted like a wild horse.”

Menig festivalganger tript op de camping lekker verder en dat is dan ook de plek waar de gekste shit gebeurt. Op camping D kwam Milena een gast tegen die seks had met moeder aarde. “He was fucking the ground pretty hard, so I guess he was really fucked up.”

Felix uit Amersfoort had een geweldige tijd op Dour, maar het lopen werd hem bemoeilijkt door de vele dranghekken die steeds om hem heen stonden gebouwd bij de main stage. We konden ze zelf nergens terugvinden.

De plaatselijke carwash is cultureel erfgoed op Dour. Was het vroeger om de lange rijen bij de douches op de camping te ontvluchten, tegenwoordig zijn de rijen bij de carwash soms net zo lang. En geef ze eens ongelijk. Waarom zou je in een goor hokje gaan douchen, als je ook langs de openbare weg met een hogedrukspuit je bilnaad kan reinigen?

Het leuke aan festivals is dat je met veel mensen tegelijk op een plek bent, waardoor je er prima vrienden kunt maken. Maar niet iedereen heeft graag contact met mensen. Zo zag Bruno een meisje dat uitvoerig in gesprek was met een dopje dat op de grond lag. Ieder z'n ding natuurlijk.

Tom had meer succes met het maken van vrienden. ’s Nachts werd hij wegens omstandigheden afgevoerd naar het ziekenhuis, waar hij een Belg met een gebroken arm ontmoette. Gedeelde smart is halve smart en daarom rookten ze er samen een jointje om de pijn te verzachten. Peace!

Met redelijk weer, sympathiek volk en een hoeveelheid modder die 'te doen' was, heeft ook deze editie van Dour weer een plekje in ons hart veroverd. En eerlijk is eerlijk: Als je voor 140 euro vijf dagen kan festivallen met een voortreffelijke line-up, moet je verder ook niet zeuren.

Meer Dour? Bekijk ook de foto's van dit jaar!