FYI.

This story is over 5 years old.

reizen

We gingen naar een bijeenkomst van de grootste motorbendes in Texas

De sfeer op het grootste motorfestival van Texas was gespannen. Een week ervoor hadden de rivaliserende bendes elkaar nog beschoten.

"Wie houdt er hier van tieten? Ik wel!" roept een man met een oranje ZZ Top-baard naar me, terwijl hij in de borsten van een dikke brunette in een vuurrood shirt knijpt. Ze zuipen bier achterop een golfkarretje en ik zit wijdbeens achterop een Harley Road King Classic die word bestuur door een 54-jarige man die ik net ontmoette. Mijn chauffeur Greg geeft gas, en we schieten door de Republic of Texas Rally mottorijdersparade –een anarchistische zwerm motorrijders rijdt al uren rondjes op een enorm veld. Sommige bikers hopen zich op bij golfkarretjes, waar ze zuipen, cruisen en random mensen zoenen. De meeste mensen nemen pauzes om langs de kant te chillen of een beetje te slenteren over het meer dan vijftig hectare grote gekkenhuis.

Advertentie

Dit is de twintigste ROT Rally, een gestoord feest dat jaarlijks in Austin in Texas wordt gehouden. Er is voor ieder wat wils: motorstunts, een concert van Lynyrd Sknynyrd, tattooshops en tientallen motorbendes. Ongeveer 40,000 bikers lieten zich verleiden met hun motors naar het Tracis County Expoterrein af te reizen.

Het is nog maar vijf uur, maar de veertigers en vijftigers zijn al aan het feesten. We passeren een groepje topless dames, wiens borsten met een verfspuit zijn versierd. Een groep rondlopende mannen draagt strings en kralen, een naakte vrouw zuigt een dildo af, en enorm dikke Marilyn Monroe-imitator legt haar borsten op een ijssculptuur. Dit alles voltrekt zich binnen twee minuten.

Motoren kuchen en brullen. Mariachi, country, rap en Kelly Clarksonnummers vormen een kakofonie in de Texaanse hitte. We lopen bijna over een dronken man, die rood als een kreeft is geworden en slaapt. Een cowboyhoed ligt over zijn ogen.

"Dit is vrijheid," zegt Greg, terwijl hij me aankijkt via de achteruitkijkspiegel. "Ya got da wind, air, ya got it all."

Waar is Patrick? Vraag ik me af. Ik kijk op m'n mobiel en zie een berichtje van Patrick Bresnan, de VICE-fotograaf hier. "Ik heb de Badidos gevonden," staat in zijn sms'je.

De Bandidos zijn precies wie we zoeken. Het is Texas' grootste motorbende—en de één na grootste ter wereld. De Bandidos zwerven dit jaar als een zwarte wolk over de ROT Rally; afgelopen maand had de bende een heftige shootout met rivalen in Waco. De confrontatie op 17 mei in een Twin Peaksrestaurant, waarbij negen mensen vermoord werden en meer dan honderdzeventig arrestaties werden verricht, veroorzaakte een fel debat over de gewelddadige motorclubcultuur.

Advertentie

Vaste bezoekers van de ROT Rally vertelden me dat het aantal bezoekers de editie van dit jaar, precies een maand na het incident in Waco, flink is geslonken. Patrick, die al jaren verslag doet van de bijeenkomst, schatte dat het bezoekersaantal in 2015 ongeveer de helft was van het aantal bezoekers in 2014.

"Ik heb vrienden die te bang zijn om te komen dit jaar," zegt Lenny Galvon, een ROT Rally biker uit Corpus Christi, die bier drinkt in het gras terwijl hij wacht tot Bubba Blackwell, een soort moderne versie van Evil Knievel in een jumpsuit met Amerikaanse vlag, zijn Harley opspringt. "Maar hier hoeven ze zich geen zorgen te maken. Iedereen respecteert elkaar."

De meeste mensen die ik sprak stonden te springen om hun motorfamilie te verdedigen, om vervolgens gepassioneerd de politie te bekritiseren vanwege de vele arrestaties.

De Texas Confederation of Clubs and Independents–een groep individuele bikers en motorclubs die bijeenkwam bij Twin Peaks toen de boel escaleerde– was op het evenement om zwarte T-shirts te verkopen. "Innocent Biker" stond daar als slogan opgedrukt, met de bedoeling geld in te zamelen voor de families van gevangenen.

"Ik had in Waco moeten zijn die dag," vertelde een Confederationlid dat zichzelf kortweg voorstelde als Ty. Ty, die kinderen in Austin karateles geeft, is lang en heeft een babyface. Hij draagt een leren jack met badges van de Texaanse en Amerikaanse vlag. De Waco-ontmoeting, vertelt Ty, was georganiseerd om te discussiëren over de wetgeving in Texas die relevant is voor bikers. Ook waren er lessen in motorveiligheid.

Advertentie

"We hebben al tien jaar een maandelijkse bijeenkomst en nog nooit is iemand weggegaan met een blauw oog of een bloedneus. Doordat er wat etters waren, explodeerde de boel. Het doel van de meeting is om de motorgemeenschap verder te helpen." legt Ty uit. Hij miste de ontmoeting omdat hij vast zat in het verkeer.

Ty vertelt me dat "er inbreuk is gepleegd op de grondrechten van bikers," aangezien de politie veel mensen arresteerde zonder bewijs van hun betrokkenheid. Een advocaat van twee van de bikers wil proberen hun borgsom van één miljoen dollar te verlagen, omdat hij beweert dat die gebruikt als een "onderdrukkingsmiddel." Eén Waco-arrestant klaagt de stad en politie aan, omdat ze hem zonder een redelijke reden zouden hebben aangehouden.

Ondertussen protesteren motorrijders door heel Texas. Ze betogen tegen de arrestaties, omdat volgens hen de meeste arrestanten op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.

Er zingen ook complottheorieën rond op de ROT Rally. De meest populaire daarvan is dat het de politie was die het eerste schot loste in Waco. Frank Eckrode, een gepensioneerde biker met emfyseem die eruit ziet alsof hij rechtstreeks uit The Grapes of Wrath is gelopen, kookt van woede als de schietpartij genoemd wordt.

"Ik denk dat het allemaal politiewerk was. Ik heb twintig jaar in het leger gezet, en het maakt me woedend dat ze zoiets als dit vlak voor Memorial Day doen. Waarom lopen ze te klooien op Memorial Day, die domme klootzakken?" zegt hij. Z'n sigaret trilt in z'n handen. "Het is bullshit, waar gaat het heen met dit land?"

Advertentie

Omdat zo veel bikers bereid zijn te praten, gaan Patrick en ik optimistisch op weg naar de Bandidos. De tent van de Bandidos is in tegenstelling tot andere afgesloten met feloranje gaas. Twee bonkige beveiligers met zwarte zonnebrillen staan bij de ingang, die afgesloten is met een geel touw. Ik benader ze glimlachend, en vertel de wachters dat ik een journalist ben. Snel komen een paar andere enorme mannen in zwart leer en met hoofddoekjes met doodshoofden pal voor ons staan.

Ik vraag of ze willen delen wat ze vonden van de situatie in Waco. "Wat in Waco is gebeurd?" blaft de grootste, meest gespierde. "Misschien weet je…" antwoord ik, in de hoop een antwoord uit te lokken, maar de grote man onderbreekt me. "Ik weet niet wat er is gebeurt in Waco. Ik weet van niets."

We doen een paar stappen naar achter, en ik loop terug naar de gekkigheid van het festival, terwijl Patrick rond blijft hangen om wat foto's van de witte Bandidostent te maken.

Iets later, als ik een goed plekje probeer te zoeken voor de show van Lynard Skynard, belt Patrick me. De politie heeft hem het terrein afgegooid, maar vertelt hem niet waarom.

Ik sprint terug naar de Bandidostent. Als ik aankom vraag ik of ze er een fotograaf uitgegooid hebben. Een bebaarde man die bij het gaas zit wenkt me, en grijnst naar me alsof ik een domme ezel ben. "Nee, de politie kwam naar ons toe en vroeg of we gestoord werden, ze zeiden dat ze zoiets hadden gehoord. Ik zei alleen dat jullie langs waren gekomen en toe weg waren gegaan."

Advertentie

Een horde testosteron in leer stormt in mijn richting. Een man die ik bij de kraam van Confederation of Clubs and Independents zag, zit er tussen. Eerder weigerde hij met me te praten, maar nu loopt hij om me heen en zegt hij dat hij vroeger nieuwspresentator was. "Serieus, als verslaggever kun je beter een toontje lager zingen," en hij stapt wat dichter naar me toe. De man met de baard maant hem tot kalmte.

"Ik weet het, ik wil geen problemen," zeg ik. Ik trek me terug en ga naar de tent van een andere club, de Blackett Arms. Hun leden waren ook bij de Waco-meeting. "De politie kwam ook naar ons toe, je mag hier geen verslag doen," zegt een vrouw in de tent van Blackett Arms. "Ze vroegen om een beschrijving van je. Ik ben er vrij zeker van dat ze jou ook zoeken."

Trillend schuifel ik terug naar de parade, tussen een kudde Harleys. Motoren gieren elke seconde steeds wat scherper. Ik schreeuw omdat ik een pistoolschot denk te horen, maar het is een rotje bij m'n sandalen. Kerstlichtjes die aan de golfkarretjes bevestigd zijn lijken me te waarschuwen. Naast me zijn benen met dikke aderen om een koude metalen strippaal gevlochten, vlezige borsten rammen tegen het zilver. Glow-in-the-dark duivelsoren en een doodskopvlag zweven langs in het donker. De omgeving die er een paar uur eerder vrolijk uitzag, is nu angstaanjagend.

Ik keer terug naar het veld, waar iedereen uit z'n dak gaat nu Lynyrd Skynyrd speelt en een dieprode lichtgloed over het publiek glijdt. "Texas how are y'all? Fuck, it's a Saturday night, how are y'all? How many die-hard Lynyrd Skynyrd fans are out there?" gilt Johnny Van Zant. Zijn haar springt langs z'n schedel en de Amerikaanse vlag die aan de standaard van z'n microfoon hangt vliegt in het rond. "By the way, we still think the USA is the best damn place on Earth!"

Naast me trekt een mollige dronken man met een bandana z'n luchtdrukpistolen en zingt mee. "It's time for the south to rise again," schreeuwt Van Zant, die nu de vlag van Texas erbij pakt. "Sweet Home Alabama" komt voorbij, en ook "Free Bird" en ik kan het niet laten om mee te zingen met de menigte. Dan realiseer ik me weer dat ik hier weg moet gaan. Ik wurm me door de chaos, en probeer de uitgang te vinden.

Een paar dagen later bevestigen de politie en ROT Rallyorganisators dat Patrick van het terrein gegooid was, omdat hij de Bandidos fotografeerde. "De mensen van ROT Rally vertelden onze mensen dat er onrust was in het Bandidosgebied," zei Roger Wade, een woordvoerder van de Travis County Sheriff. "Ze zeiden dat Patrick bleef aandringen om foto's te nemen, en hij bleef vragen stellen."

Een woordvoerder van de Rally die zichzelf als Matt voorstelde (hij weigerde z'n achternaam te geven), zei dat de organisatoren een belletje hadden ontvangen van de bikers, die hadden geklaagd over een fotograaf. Hij wilde niet zeggen wie er precies geklaagd had. "We kregen klachten van kampeerders die zeiden dat hij problemen veroorzaakte. Ze wilden niet dat hij foto's nam. Als iemand foto's neemt of deelnemers lastigvalt, dan proberen we daar wat tegen te doen," zei Matt. "Het is een privé-evenement."