Deze taxichauffeur maakte een jaar lang foto’s van z’n passagiers

FYI.

This story is over 5 years old.

Fotos

Deze taxichauffeur maakte een jaar lang foto’s van z’n passagiers

Taxichauffeur Mike uit Swansea maakt foto's van de mensen die op z'n achterbank belanden.
Jamie Clifton
London, GB

Taxichauffeur Mike Harvey heeft over de hele wereld gereden. Hij reed meer dan een jaar met z'n taxi door de straten van Swansea, maar heeft ook in Brazilië, Egypte, India en Nepal als taxichauffeur gewerkt. Vier jaar geleden begon Mike zijn ritten vast te leggen. Hij maakte foto's van sommige van zijn passagiers wanneer ze bij hun eindbestemming waren aangekomen. In ruil voor de foto hoefden ze niet voor de rit te betalen.

Advertentie

Mike is een jaar geleden gestopt met zijn werk als taxichauffeur, en heeft sindsdien zijn favoriete portretten verzameld op zijn website. De foto's hebben de ritprijs als titel, en geven een kijkje in de levens van de verschillende mensen die bij Mike op de achterbank belandden - van zakenmannen en gezinnetjes tot dronken zwangere vrouwen en ketaminesnuivers.

We spraken Mike over zijn portretten en zijn passagiers.

(£4.00)

VICE: Hoi Mike. Waarom begon je je passagiers te fotograferen?
Mike Harvey: Ik vond de baan gewoon erg fascinerend. Ik wist nooit wie er bij me in de taxi zou stappen. Ik heb zoveel geleerd van al die ritten, omdat ik vaak in allerlei benarde situaties terechtkwam. Daarom heb ik op een gegeven moment een spiegelreflexcamera gekocht en ben ik de passagiers gaan fotograferen. Ik wilde het leven op de achterbank vastleggen, ook omdat er zoveel verschillende types bij me in de taxi zaten.

(£2.87) "Deze man was een vaste klant, maar is inmiddels overleden, dus de foto roept nog steeds erg veel emoties bij me op."

Vonden de meeste mensen het leuk dat je een foto van ze wilde maken?
Nou, ik heb alles bij elkaar 130 ritjes gedocumenteerd, waarvan negen mensen 'nee' zeiden. Ik stelde de vraag altijd aan het einde van de rit, zodat ik onderweg al een beetje met ze kon praten en een band kon opbouwen. Ik beschouw het als een van de meest educatieve ervaringen van mijn leven, echt waar - of het nou die keer was dat ik iemand reanimeerde, of die keer dat een zwangere vrouw op blote voeten uit mijn taxi vluchtte zonder te betalen…

Advertentie

(£3.82) "Ik ken de moeder van deze kinderen, en ze gaf me toestemming om een foto van ze te maken. Ze vond het leuk dat ik alle lagen van de bevolking wilde portretteren – dus daar hoorde haar kinderen ook bij."

Wat was er aan de hand?
Ik reed Swansea uit rond een uur of drie 's nachts, toen ik een hoogzwangere vrouw zag zitten op de stoep. Ze had geen schoenen aan, en zwaaide naar me. Ze stapte in en… laten we het er maar op houden dat je als taxichauffeur af en toe net een psychiater bent. Ik vertelde haar dat het misschien geen slim idee is om ladderzat te worden als je zwanger bent. Verder hadden we wel een gezellig gesprek. Toen ik haar vervolgens afzette, rende ze weg. Meestal ren ik achter zulke mensen aan, maar ze was zwanger, dus wat kon ik doen?

Ook kreeg ik vaak drugs aangeboden, vooral ketamine. Ik bedoel, ik gebruik sowieso geen drugs, maar wie gebruikt er in hemelsnaam ketamine tijdens het rijden?

(£3.06)

Mensen boden je dus wel eens drugs aan. Was dat omdat ze geen geld hadden of omdat ze gewoon wilden feesten?
Gewoon als extraatje. Dan vroegen ze: "Vind je het goed als we achterin een beetje coke snuiven?" Mensen stelden ook wel eens trio's of kwartetten voor. De taxi was echt een constante bron van entertainment. Omdat mensen vaak dronken waren, vertelden ze veel over hun persoonlijke leven - hun werkproblemen, buitenechtelijke affaires en zelfmoordneigingen kwamen allemaal aan bod. Dan probeer je in de beperkte tijd dat ze bij je in de taxi zitten, ze op andere gedachten te brengen en ervoor te zorgen dat ze geen verkeerde beslissingen maken.

(£5.72)

Zijn er nog andere ritten die je nooit zal vergeten?
Er is wel een avond die me nog heel goed bijstaat. Ik zag iemand liggen op straat die opeens in elkaar gezakt was. Ik probeerde hem nog te reanimeren, maar ik was te laat. Dat was echt een nare ervaring. Ook had het taxibedrijf waarvoor ik werkte een contract met het lokale bordeel. Het was altijd interessant als ik een van de dames naar huis moest rijden. Ik heb er een paar goed leren kennen, en die zeiden dan elke avond: "Drukke avond gehad, Mike?" En ik wist nooit goed of ik ze hetzelfde kon vragen.

Advertentie

(£4.66)"Deze vrouw is familie van mijn stiefmoeder. Ik houd zielsveel van haar. Ze is een van de weinigen in het project die ik persoonlijk ken."

Waren er verder vaak problemen?
Bijna nooit. Al zat er wel een keer een man achterin enorme ruzie met z'n vriendin te maken. Toen hij haar een klap gaf, zei ik: "Jongens, jullie moeten echt stoppen, anders rijd ik naar het politiebureau."

De man richtte zich vervolgens op mij, en probeerde me bij mijn nek te grijpen terwijl hij riep: "Stop de auto, stop de auto!" Ik stopte de auto, hij stapte uit, en probeerde me uit de auto te trekken, maar ik gaf snel gas. Ik vroeg of het meisje oké was en of ze wilde dat ik haar naar huis reed. Ze zei: "Ja, en stop alsjeblieft niet met rijden."

Maar dat soort dingen gebeurden bijna nooit.

(£42.94) "Ik hou van hun houding in de foto – het is net alsof ze zichzelf tentoonstellen."

Heb je van al die ritten nog iets over je thuisstad geleerd?
Als ik goed zou nadenken dan zou ik wel op wat dingen kunnen komen, maar ik denk dat ik in het algemeen meer waardering heb gekregen voor mijn stadsgenoten en de manier waarop ze leven. De dingen die ze denken, en de interesses en zorgen die ze hebben fascineren me. De conclusie waar ik op uitkwam is dat iedereen hetzelfde is. Iedereen heeft zorgen en problemen, het maakt niet uit wie je bent.

(£5.15)

Bekijk hier meer foto's van het "Taxi" project.