Deze Belg zonder diploma gamet voor 200 miljoen e-sports-fans

In de rubriek 'ATLETEN' praat VICE met sporters die zowel op als naast het veld schitteren.

Bijna zorgde Gabriël ‘Bwipo’ Rau (20) in oktober voor een enorme stunt. Als eerstejaarsprof stond de twintigjarige uit Brugge met zijn ploeg Fnatic in de finale van het WK League of Legends. Daarin waren ze geen partij voor het Chinese Invictus Gaming, maar Bwipo maakte indruk bij de enorme meute fans, op het piekmoment waren dat 200 miljoen kijkers. Kort na het WK kreeg Gabriël dan ook de award voor Beste Rookie van het Jaar in de handen geduwd.

Dat bewijst dat Bwipo gelijk had om op zijn manier een carrière uit te bouwen. In het vijfde middelbaar stopte hij met school en zette alles op een professionele loopbaan in de e-sport. Hij probeerde het in Turkije en Rusland, maar daar liep het al snel mis. Tot hij in januari van vorig jaar werd opgepikt door Fnatic, het Real Madrid van de e-sports. Dit is zijn verhaal.

“De eerste keer dat ik besefte dat ik van e-sports mijn beroep kon maken, was toen ik opklom tot de Europese top 200. Ik zat toen in het vijfde middelbaar, maar ik wist dat ik met school moest stoppen als ik een goede kans wilde hebben om te maken als prof. Ik heb wel eerst toestemming gevraagd aan mijn moeder. Gelukkig wilde zij dat ik deed wat me blij maakte, ook al had ik geen enkele garantie dat ik daarin een toekomst kon uitbouwen.

Het was een enorme gok, dat besef ik. Ofwel word je de grote winnaar, ofwel ben je de tijd die je geïnvesteerd hebt voor altijd kwijt. Iedereen moet voor zichzelf, samen met zijn familie, beslissen hoeveel tijd dat waard is. Maar als je het ver wil schoppen tot prof moet je vooral toegewijd zijn, geen excuses zoeken en eerlijk zijn met jezelf.

Ik heb veel gezwoegd. Het was heel hard werken om een hoge plaats op de ranking te bemachtigen en ik ben hard blijven werken om de top 25 te bereiken. Uiteindelijk pikte een Nederlands team, mCon esports, me op. Ik speelde met hen vaak lokale lan-events en heb zo ervaring opgedaan. Ik bleef zwoegen om hoger op de ladder te klimmen en kwam zo op de radar van Dark Passage, een Turkse ploeg. Dat is niet zo goed verlopen, maar ik kreeg nog een kans bij Rox, een Russisch team. Uiteindelijk vroeg de staff van Fnatic me om af te spreken in Parijs. In de herfst van 2017 hebben ze me opnieuw gecontacteerd en een contract aangeboden als invaller.”

Ondertussen is Bwipo opgeklommen tot meer dan een invaller. Hij is de vaste top laner van het team. Dat is de speler die meestal de taak heeft om als eerste het gevecht met de tegenstander aan te gaan. Fnatic heeft het volste vertrouwen in hem. Het beste bewijs daarvan is het driejarig contract dat hij onlangs nog ondertekende.

Bwipo woont nu vast in Berlijn, dicht bij het hoofdkwartier van Fnatic. Daar wordt er goed voor hem gezorgd. De ploeg betaalt de appartementen van de spelers en zorgt voor een kok die twee keer per dag een maaltijd voor hen klaarmaakt. Trainen doen ze - zo’n zestig uur per week - in de daarvoor voorziene ruimtes op kantoor.

“Gevraagd worden om deel uit te maken van Fnatic voelde als een mijlpaal die ik bereikte. Je kan de ploeg vergelijken met de bekendste sportploegen ter wereld, zoals Real Madrid in het voetbal. Er kijken meer mensen naar onze wedstrijden dan zo goed als alle andere ploegen in de competitie. Het is altijd al mijn doel geweest om wereldkampioenschappen te winnen. De kans krijgen om te spelen in het sterkste team van Europa deed me daar enkel nog meer op focussen. Het voelde goed om te weten dat dit mijn beste kans was om een WK te winnen.

Ik heb geen spijt over de weg die ik tot nu toe heb afgelegd, maar achteraf gezien hechtte ik vroeger te weinig belang aan mijn plaats op de ranking. Als ik had geweten dat dat de enige objectieve graadmeter was, dan had ik ervoor gezorgd dat ik nu hoger stond. Al heeft de ervaring die ik toen heb opgedaan er wel voor gezorgd dat ik op de belangrijkste momenten in mijn carrière heb kunnen schitteren.

Ik heb in het begin vooral geleerd hoe ik een betere teamgenoot kan zijn. Het is moeilijk om rekening te houden met de wil en persoonlijkheden van vier andere spelers terwijl je zelf ook je eigen mening hebt. Maar je speelt in een team, het is dus belangrijk dat je steeds probleemoplossend denkt. Soms kan je houding of je woordkeuze je punt maken of kraken. Vooral voor jonge mensen is het moeilijk om zonder ongelukken als team te leren denken. Achter de schermen overeenkomen over de beste strategie is veel moeilijker dan mensen denken.

Uiteraard brengt het succes van het team druk en verwachtingen van de fans met zich mee, maar ik probeer daar niet bij stil te staan. Er zijn nog heel wat andere dingen die de spelers op scherp zetten. Ik wil bijvoorbeeld niet dat mijn ploegmaats verliezen door mij. Dat is een veel gezondere motivatie, die minder te maken heeft met druk of zorgen over het imago van het team.

Dit jaar willen we ons weer plaatsen voor het WK en opnieuw proberen om met de hoofdprijs naar huis te gaan. Ik heb een gezonde werkijver, dus ik zie me in de toekomst verder klimmen naar de top en de titel winnen. Op de lange termijn wil ik een eigen identiteit ontwikkelen die een begrip wordt in de Europese scène van League of Legends. Als mensen later aan mij terugdenken, hoop ik vooral dat ze me zullen herinneren als iemand die altijd heeft meegestreden voor het allerhoogste, zowel Europees als internationaal.”

Wil je meer verhalen zoals dit? Schrijf je in voor onze wekelijkse newsletter en volg ons op Instagram.